شب سوم محرم 95 - محمدحسین پویانفر

روضه - نگو که چرا موم سفیده آخه خودت رو یه لحظه بذار جای من خواب دیدم که، تنت رو زمین نفس میزدی، گلوتو برید گریه کردم، همون که زدت اومد منو زد، موهامو کشید او می کشید و من می کشیدم او می دوید و من می دویدم خدا خواسته من مثل زهرا بشمزیر کوله بار غمت تا بشمرمق تو تنم نیست عزیز دلمببخشم نمیشه به پات پا بشمچند روزی هست، میلرزه پاهامدیگه نمازام، نشسته شدهافتادم من، گمون بکنمکه هردوتا پام، شکسته شدهمن، روی ناقه، از جا پریدماو می دوید و من می دویدم کجا بودم حالا کجا اومدم تا رفتی دیگه دل به دریا زدم تو اون قصه ی غارت خیمه ها سرم رو شکستم که معجر ندم بعد غارت، ندیدی ما رو چجور می‌برن، به زورِ طناب بعد غارت، ندیدی ما رو نگم که چی شد، تو بزم شراب با دست بسته، هرجا رسیدم هرچی بگی از، مَردم شنیدم شاعر : سید جواد پرئی

زمینه - برات گریه میکنم به پات گریه میکنم تو که گریه میکنی باهات گریه میکنم ای جانم فدات تو فقط گریه نکن میمیرم برات تو فقط گریه نکن میگیره صدات تو فقط گریه نکن رقیه گریه نکن مکش ناله بلند یه کم عمه جون بخند همین التماسمه بیا چشماتو نبند آه ای هم نفس تو فقط نفس بکش کنج این قفس تو فقط نفس بکش این حرف همس تو فقط نفس بکش رقیه نفس بکش بابات از سفر میاد بابات با قمر میاد بابات با یه گوشواره یه روز بی خبر میاد اینم میگذره یه کمی دووم بیار روز آخره یه کمی دووم بیار زخمات بهتره یه کم دووم بیار رقیه دووم بیار

واحد - نپرسی تو از حال من بهتره نمیخوام که دردام و حاشا کنم حالا که رسیدی روی ماهتو میخوام یک دل سیر تماشا کنم بیا شیرین زبونیمو ببین دیگه از جلو چشام نرو فقط نگاه به چشمام کن و زیاد سراغ موهام نرو آخه تقدیر ما رو بهم دوخته مثه موهات موهام سوخته لبای منم خونیه مثل تو شکسته تو هم دندونات مثل من سکوتت منو جون به لب میکنه بیا جان بابا یه حرفی بزن ببین زحمت خواهرت شدم ببین عمه چقدر قدش خمید دیدی آخر سره گوشواره هام عدو چجوری گوشامو کشید باید پاشم پیشت نمیتونم دیگه رفته همه جونم می بارم شاید اشک چشمای من بشه مرهمی روی زخم سرت کجا رفته بودی بوی نون میاد الهی بمیره برات دخترت ببین کبودی صورتمو ببین زخم روی پلکامو ببین رد روی دستامو ببین تاول رو پاهامو ببین قدم تا شد دیگه بابا شدم مثل خوده زهرا

واحد - سبحان اللهی و الحمد للهی ولا اله الا الله و الله اکبر دل به تو بستم من از عشق تو مستم به چشمم اشک و به ضریح تو دستم عمریه آقا که من نمک گیر این روضه ها هستم تو وجه اللهی وجیها عند اللهی من عبدم اما تویی که شاهنشاهی به ابی انت و امی ابی عبداللهی به به چه صخن و سرایی داری قدر یک دنیا فدایی داری شد مادرزادی جنونم تو این وادی پیر مرادی به من آبرو دادی السلام علی الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

دودمه - شام من شد سحر بابا آمدی از سفر بابا دخترت را ببر بابا بابا بابا حسین بابا من پر از ناله و دردم شام را زیر و رو کردم شده ام خون جگر بابا بابا بابا حسین بابا

شور و ذکر - تو دین منی ،تسکین منی حرمت شده حاجت هر شبم از شوق حرم ، با چشم ترم آقا اسم تو هر دمه رو لبم دستم رو بگیر ، اشکامو نگیر پریشون غم بی بی زینبم ای جانم حسین ، جانانم حسین جانانم حسین غمخوارم تویی ، دلدارم تویی آقا ممنونتم که باز اومدم بین این همه ، بازم فاطمه خریده منو که نوکرت شدم با بار گناه ، با روی سیاه اومدم ولی سینه زنت بودم ثارالله حسین ، ثارالله حسین ثارالله حسین ای شاه غریب ، ای شیب الخضیب می میرم آخر از غم پیکرت بین قتله گاه، بودی بی پناه سر تو بریدن جلو خواهرت افتاده علم ، آتیش و حرم بمیرم پاره شد گوش دخترت وای از پیرهنت ، غارت شد تنت پر نیزه شده تن تو اخا تا مقتل رسید ، نامردی برید بمیرم سر تو داداش از قفا پاره پیکرت ، ای وای از سرت می بینم داره میره به نیزه ها واویلا حسین ، وا ویلا حسین وا ویلا حسین