- 606
- 1000
- 1000
- 1000
میلاد امام جواد (ع)، سعید حدادیان
مدیحه خوانی به مناسبت میلاد امام جواد (ع) با صدای حاج سعید حدادیان، سال 1396
دهم ماه رجب، عیدِ جواد ابن رضاست /
عطر ریحانه ز ریحانه در امواج فضاست /
به رضا دسته گلی کرده خداوند عطا /
که گلستان وجود از نفسش روح فزاست/
این جواد است، جواد است، جواد است، جواد /
که همان بَحر وسیع کَرَم و جود خداست /
خط و خالش همه آیات خداوند مجید /
طاق ابروش، همان قبله ی ارباب دعاست /
نه فقط نام "محمد" که ز سر تا قدمش /
خلق وخوی وشرف و قدر "محمد" پیداست/
روی نادیده به رویش همه لبخند زنید /
رونمایش گل لبخند عروس زهراست /
ذره ای بوده ز خورشید جمالش خورشید /
قطره ای خُرد ز دریای عطایش دریاست /
کَرم از روز ازل سائل کوی کَرمش /
جود تا شام ابد بر در این خانه گداست /
جان مرده شود از فیض نگاهش زنده /
خاک زوّار درش بر دل بیمار، شفاست /
کوثر حجت هشتم دهم ماه رجب /
آفتاب رخ او قلب رضا را آراست /
نام نیکوش محمد، لقب اوست "جواد" /
تقی متقی و روح بلند تقواست /
هشت دریای ولایت بود اینش گوهر /
گوهری که سه دُر درج شرف را دریاست /
همچو قرآن محمد به سر دست علی است /
جان عالم به فدایش که شبیه باباست /
رخ رضا، حُسن رضا، خُلق رضا، خوی رضا /
پای تا سر همه مرآت کمالات رضاست /
کاظمینش حرم امن الهی شب و روز /
حرمش کعبه ی دل، قبله ی ارباب دعاست /
وسعت ملک خدا دایره ی رحمت اوست /
همه جا ملک خدا، جایی اگر نیست کجاست /
پور "اَکثَم" چو به پیش سخنش گشت ذلیل/
مرگ خود را ز خدا زاده ی هارون می خواست /
در پی مسئله ای داد هزاران پاسخ /
که علومش همه میراث رسول دو سراست /
طفل نُه ساله به کل علما فائق شد /
این قبا جز به قد آل علی ناید راست /
وسعت هفت سپهر است به ظلِ علمش /
سایه ی او به سر مهر و مه و ارض و سماست /
داد یک دم خبر از سِرّ ضمیر مامون /
شاهدم قصه آن ماهی و ابر است و هواست /
آنکه فرمود رضا من به فدایت گردم /
چه بگویم به ثنایش به خدا فوق ثناست /
قصه ی آمدن و رفتن او در عالم /
گر به تاریخ ببینید شبیه زهراست /
ای شما شیعه اثنی عشری فخر کنید /
همه گویید جواد ابن رضا رهبر ماست /
زان سبب در دو جهان اشرف مخلوقاتید /
که تولای علی مکتب و آیین شماست /
این ولایت که خدا کرده عطایت "میثم" /
گر به فردوس کنی روز جزا ناز، رواست
دهم ماه رجب، عیدِ جواد ابن رضاست /
عطر ریحانه ز ریحانه در امواج فضاست /
به رضا دسته گلی کرده خداوند عطا /
که گلستان وجود از نفسش روح فزاست/
این جواد است، جواد است، جواد است، جواد /
که همان بَحر وسیع کَرَم و جود خداست /
خط و خالش همه آیات خداوند مجید /
طاق ابروش، همان قبله ی ارباب دعاست /
نه فقط نام "محمد" که ز سر تا قدمش /
خلق وخوی وشرف و قدر "محمد" پیداست/
روی نادیده به رویش همه لبخند زنید /
رونمایش گل لبخند عروس زهراست /
ذره ای بوده ز خورشید جمالش خورشید /
قطره ای خُرد ز دریای عطایش دریاست /
کَرم از روز ازل سائل کوی کَرمش /
جود تا شام ابد بر در این خانه گداست /
جان مرده شود از فیض نگاهش زنده /
خاک زوّار درش بر دل بیمار، شفاست /
کوثر حجت هشتم دهم ماه رجب /
آفتاب رخ او قلب رضا را آراست /
نام نیکوش محمد، لقب اوست "جواد" /
تقی متقی و روح بلند تقواست /
هشت دریای ولایت بود اینش گوهر /
گوهری که سه دُر درج شرف را دریاست /
همچو قرآن محمد به سر دست علی است /
جان عالم به فدایش که شبیه باباست /
رخ رضا، حُسن رضا، خُلق رضا، خوی رضا /
پای تا سر همه مرآت کمالات رضاست /
کاظمینش حرم امن الهی شب و روز /
حرمش کعبه ی دل، قبله ی ارباب دعاست /
وسعت ملک خدا دایره ی رحمت اوست /
همه جا ملک خدا، جایی اگر نیست کجاست /
پور "اَکثَم" چو به پیش سخنش گشت ذلیل/
مرگ خود را ز خدا زاده ی هارون می خواست /
در پی مسئله ای داد هزاران پاسخ /
که علومش همه میراث رسول دو سراست /
طفل نُه ساله به کل علما فائق شد /
این قبا جز به قد آل علی ناید راست /
وسعت هفت سپهر است به ظلِ علمش /
سایه ی او به سر مهر و مه و ارض و سماست /
داد یک دم خبر از سِرّ ضمیر مامون /
شاهدم قصه آن ماهی و ابر است و هواست /
آنکه فرمود رضا من به فدایت گردم /
چه بگویم به ثنایش به خدا فوق ثناست /
قصه ی آمدن و رفتن او در عالم /
گر به تاریخ ببینید شبیه زهراست /
ای شما شیعه اثنی عشری فخر کنید /
همه گویید جواد ابن رضا رهبر ماست /
زان سبب در دو جهان اشرف مخلوقاتید /
که تولای علی مکتب و آیین شماست /
این ولایت که خدا کرده عطایت "میثم" /
گر به فردوس کنی روز جزا ناز، رواست
تاکنون نظری ثبت نشده است.