شهادت حضرت فاطمه (س) حسن خلج،شب دوم فاطمیه اول سال 1399

توچشمه ی زلال حیاتی که گفته اند بالاتر از تمام صفاتی که گفته اند بعد از پدر به روح بلند تو می رسد بانوسلامِ هر، صلواتی که گفته اند جز با کلیدِ نام شما وا نمی شود در روز حشر باب نجاتی که گفته اند بی بی بیا و یک شب جمعه ببر مرا همراه خود کنار فراتی که گفته اند

ای مادر حسین دعا کن برای من یک شب بمیرم از غم ارباب بی کفن روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم

پنهان ز چشم دخترکت نیم های شب گشتم تمام خانه به دنبال موی تو می رسد از خشت خشت خانه بویت فاطمه کرده پیدا زینبت در شانه مویت

افتاده بین قتلگاه تو چنگ کینه سپاه نداره دیگه جون پناه پناه عالم دورش پر از کمینه زینب داره میبینه رو سینه داداشش شمر لعینه بالای گودال هی میره از حال پیر شده زینب قد هزار سال سالار زینب بگو چه کار کنم آب را صدا نزنی بگو چه کار کنم انقدر دست و پا نزنی