ولادت امام حسن عسکری (ع) 1393 - محمدحسین پویانفر

مدح - السلام علیک یا ساقی گوشه چشمی، خراب آمده ام اشک هایم دخیل دامنتان زائر بارگاه میکده ام دارم اذن دخول می خوانم های و هوی مرا نگاه نکن به دلم دست رد نزن امشب روزگار مرا سیاه نکن به سبوخانه ی نگاهت من یازده جام می بدهکارم چوب خطِ مرا نگاه نکن آمدم باز نسیه بردارم در حجاز خمار چشمانت باغ انگور عسکری داری باده ات کهنه کار می خواهد! عده ای خاص مشتری داری ?بسم رب الشراب?؛ می نوشم چه شرابی! سرت سلامت باد همه جا را بهشت می بینم باغت آباد، خانه ات آباد قدحت تا مرا مسلمان کرد أَشهدُ أَنَ باده... را خواندم با لبی تر نماز عیشم را سوی ایوان سامرا خواندم در طواف پیاله ات دیدم از سماعم، سما به رقص آمد قطره ای از می ات زمین افتاد نجف و کربلا به رقص آمد در سماعی چنین تماشایی با دفش؛ قم دوان دوان آمد آخرین باده را کنار گذار با نی و تار جمکران آمد شاعر : وحید قاسمی *** آنقدر آمدند و گرفتارتان شدند خاک شما شدند و هوادارتان شدند زیباترین اهالی دنیای عشق هم یوسف شدند و گرمی بازارتان شدند لطف شماست این که تمامی انبیا بالاتفاق سائل دربارتان شدند آن ها که پای منت چشم کریمتان بی سر شدند تازه بدهکارتان شدند این بال هایی که زیر بت عشق سوختند خاک تبرک در و دیوارتان شدند نفرین به آنکه مهر تو را سرسری گرفت یا آن که حاجت از حرم دیگری گرفت ای جلوه ی خدایی بی انتها حسن خورشید روشن سحر سامرا حسن بی تو عبودیت به خدا بت پرستی است نور خدا مکمل توحید ما حسن امشب عروج زخمی بال مرا ببر تا سامرا ، مدینه ، نجف ، کربلا ؛ حسن شاعر : علی اکبر لطیفیان

سرود - شاه علی علی دلخواه علی علی ماه علی علی مولا علی علی این چرخ به انگشت شما میگردد گِرد سر تو ارض و سما میگردد والله قسم خانه کعبه هر روز دور سر ایوان طلا میگردد شب درس ز گیسوی علی میگیرد خورشید رخ از روی علی میگیرد از بس که زدم سنگ علی بر سینه سنگ لحدم بوی علی میگیرد در معرکه وقتی رجز خوان می شد با گردش ذوالفقار طوفان می شد جانم به علی جانم به علی که لشکر از دشمن با دیدن هیبتش مسلمان می شد مانند خدای خویش بی همتا بود روزی خور سفره اش همه دنیا بود گویند علی به دست خیبر شکنش انگشتر یا فاطمه الزهرا بود از هرچه که هست جز خودم دورم کن لبریز حضور غرقه در نورم کن این قافله ی عمر که از دستم رفت با قافله ی حسین محشورم کن

مناجات - ای نامت از دل و جان… در همه جا به هر زبان، جاری است عطرِ پاک نفست؛ سبز و رها از آسمان جاری است… نورِ یادت همه شب در دل ما چو کهکشان جاری است تو نسیم خوش نفسی من کویر خار و خسم! گر به‌ فریادم نرسی؛ من چو مرغی در قفسم… تو با منی اما من از خودم دورم چو قطره از دریا من از تو مهجورم با یادت ای بهشت من آتش دوزخ کجاست؟! عشق تو در سرشت من، با دل و جان آشناست… چگونه فریادت نزنم؟ چرا دم از یادت نزنم در اوج تنهایی؟ اگر زمین ویرانه شود… جهان همه بیگانه شود تویی که با مایی

سرود - بلغ العلی بکماله، کشف الدجی بجماله حَسُنت جمیع خصاله، صلو علیه و آله همه هستیَم به رهِ خدا، وَ به عشق خاتمُ الانبیا وَ به لطف آن شه لافتی، وَ دعای عصمت کبریا به فدای جلوه ی احمدی، به فدای نور محمدی بلغ العلی بکماله تو تمامِ مظهرِ یا ربی، تو شُکوهِ باورِ مذهبی تو فروغِ انجمِ مکتبی، همه زیرِ دِینِ تو یا نبی ز جهانیان تو سرآمدی، به فدای نور محمدی بلغ العلی بکماله مَلَکِ سما سائلِ درت، سائلِ در و خاک محضرت به فدای عترت اطهرت، اهل بیت و سوره ی کوثرت تو رسول و مصطفیَ الاَمجدی، به فدای نور محمدی بلغ العلی بکماله سینه ی تو مَهبطِ وحیِ حق، وَ به اذن تو فلق و شفق نورِ حمد و واقعه و عَلَق، وَ نثارِ روی تو صد طبق گل باغ خالقِ سرمدی، به فدای نور محمدی بلغ العلی بکماله

سرود - تو امیر و سروری از همه دل می بری حک شده بر دلم یا امام عسکری این آقا شافع محشر ما همه ست عیدیا دست مهدی فاطمه ست یا حسن یا حسن دل به عشقت مبتلا پادشاه سامرا کاش بشه صحن تو مثل صحن کربلا رو لب شیعه ها این دعا خواهشه آرزوم به درک رفتن داعشه یا حسن یا حسن کاش دلم شیدا بشه عیدیم آقا این باشه کاش باشم لحظه ای که بقیع ساخته می شه ما همه سرباز لشکر حیدریم کوری وهابیا نوکر حیدریم یا علی یا علی