- 1389
- 1000
- 1000
- 1000
دعای بیست و دوم صحیفه سجادیه - دعا در سختی و گرفتاری
با صدای بشیر جزایری
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الْجَهْدِ وَ تَعَسُّرِ الْأُمُورِ )
(دعاى آن حضرت به وقتى که سختى روى مىداد و دشوارى در امور رخ مىنمود)
اللَّهُمَّ إِنَّکَ کَلَّفْتَنِی مِنْ نَفْسِی مَا أَنْتَ أَمْلَکُ بِهِ مِنِّی
، خداوندا مرا مکلف به تکلیفى ساخته اى که خودت از من به آن کار تواناترى،
وَ قُدْرَتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِی ،
و قدرتت بر آن و بر من بیش از قدرت من است،
فَأَعْطِنِی مِنْ نَفْسِی مَا یُرْضِیکَ عَنِّی ،
پس چنانم کن که موجب رضاى تو از من باشد،
وَ خُذْ لِنَفْسِکَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِی فِی عَافِیَةٍ .
و از من آنچه را که موجب رضاى توست برگیر آنگونه که به سلامت من لطمه اى نزند
.
اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِی بِالْجَهْدِ ،
خداوندا، مرا طاقت بر سختى و مشقت،
وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَى الْبَلَاءِ ،
و شکیبایى بر بلا، وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الْفَقْرِ ،
و قدرت بر تنگدستى نیست، فَلَا تَحْظُرْ عَلَیَّ رِزْقِی ، پس روزیم را منع مکن
، وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى خَلْقِکَ ،
و مرا به خلق خود وامگذار
، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِی ،
تنهایى نیازم را برآور
، وَ تَوَلَّ کِفَایَتِی .
بلکه خود به و خودت کارساز من باش،
وَ انْظُرْ إِلَیَّ وَ انْظُرْ لِی فِی جَمِیعِ أُمُورِی ،
و به چشم محبت به من بنگر،
فَإِنَّکَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى نَفْسِی عَجَزْتُ عَنْهَا
و در همه امورم مصالح مرا در نظر گیر، زیرا
وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِیهِ مَصْلَحَتُهَا ،
اگر مرا به خود واگذارى در کارم فرومانم، و به کارى که مصلحت من در آن است نپردازم
وَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى خَلْقِکَ تَجَهَّمُونِی ،
و اگر مرا به بندگانت واگذارى روى درهم کشند،
وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِی إِلَى قَرَابَتِی حَرَمُونِی ،
و اگر به اقوامم حوالت دهى محرومم سازند،
وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِیلًا نَکِداً ،
و اگر عطا کنند عطایى اندک و پردردسر دهند،
وَ مَنُّوا عَلَیَّ طَویِلاً ، وَ ذَمُّوا کَثیِراً .
و بر من منت بسیار گذارند، و بیش از حد نکوهشم نمایند،
فَبِفَضْلِکَ ،
پس اى خداوند،
اللَّهُمَّ ، فَأَغْنِنِی ، وَ بِعَظَمَتِکَ فَانْعَشْنِی ،
به فضلت بى نیازم کن،
وَ بِسَعَتِکَ ، فَابْسُطْ یَدِی ، وَ بِمَا عِنْدَکَ فَاکْفِنِی .
و به رحمتت در کل امور کفایتم کن
و به بزرگیت مرتبه ام بلند گردان، و به عطاى گسترده ات دستم را گشاده ساز،
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ خَلِّصْنِی مِنَ الْحَسَدِ ،
و مرا از حسد برهان،
وَ احْصُرْنِی عَنِ الذُّنُوبِ ،
و از معصیت بازدار،
وَ وَرِّعْنِی عَنِ الَْمحَارِمِ ،
و از آنچه حرام است پرهیزم ده،
وَ لَا تُجَرِّئْنِی عَلَى الْمَعَاصِی ،
و مرا بر گناهان جرات مده،
وَ اجْعَلْ هَوَایَ عِنْدَکَ ،
و خواستم را به خود متوجه کن،
وَ رِضَایَ فِیما یَرِدُ عَلَیَّ مِنْکَ ،
و بر آنچه بر من وارد مى کنى شادیم ده،
وَ بَارِکْ لِی فِیما رَزَقْتَنِی وَ فِیما خَوَّلْتَنِی وَ فِیما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ ،
و آنچه را روزى من کرده اى و به من بخشیده اى و انعام فرموده اى برکت ده،
وَ اجْعَلْنِی فِی کُلِّ حَالَاتِی مَحْفُوظاً مَکْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً .
و در همه احوال مرا محفوظ و حراست شده و عیب پوشیده و دست نایافتنى و پناه و امان داده شده قرار ده
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ اقْضِ عَنِّی کُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِیهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَیَّ لَکَ فِی وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِکَ أَووْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِکَ بَدَنِی ،
و آنچه از طاعت براى خود یا فردى از بندگانت بر من واجب نموده اى مرا بر انجامش موفق دار،و اگر بدنم از انجامش ناتوان باشد،
وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِی ،
و نیرویم از آن سست آید،
وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِی
، و قدرتم بر آن نرسد،
وَ لَمْ یَسَعْهُ مَالِی وَ لَا ذَاتُ یَدِی ، ذَکَرْتُهُ أَوْ نَسِیتُهُ .
و مال و منالم گنجایش آن را نداشته باشد، خواه آن را به یاد داشته باشم یا از یاد برده باشم،
هُوَ ، یَا رَبِّ ، و آن-
اى خداى من-
مِمَّا قَدْ أَحْصَیْتَهُ عَلَیَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِی ،
از چیزهایى باشد که به حساب من گذاشته اى و من از آن غفلت کرده ام،
فَأَدِّهِ عَنِّی مِنْ جَزِیلِ عَطِیَّتِکَ وَ کَثِیرِ مَا عِنْدَکَ ،
پس به عطاى عظیمت و رحمت واسعه ات آن را از سوى من ادا کن
، فَإِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ ،
که تو خداى توانگر و کریمى،
حَتَّى لَا یَبْقَى عَلَیَّ شَیْءٌ مِنْهُ تُرِیدُ أَنْ تُقَاصَّنِی بِهِ مِنْ حَسَنَاتِی ،
چیزى از آن طاعت بر عهده من نماند تا بدین سبب روزى که به لقاى تو مى رسم از خوبى هایم کم کنى،
أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَیِّئَاتِی یَوْمَ أَلْقَاکَ یَا رَبِّ .
بدانگونه که یا بر سیئاتم بیفزایى اى پروردگار من
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی الرَّغْبَةَ فِی الْعَمَلِ لَکَ لآِخِرَتِی حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِکَ مِنْ قَلْبِی ،
و رغبت و میلى روزى من کن که عمل براى تو را محض آخرتم انجام دهم، بدانگونه که صدق این رغبت را در قلبم بیابم،
وَ حَتَّى یَکُونَ الْغَالِبُ عَلَیَّ الزُّهْدَ فِی دُنْیَایَ ،
و بىرغبتى نسبت به دنیاى زودگذر بر دلم چیره شود،
وَ حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً ،
آنسان که از سر شوق به حسنات برخیزم،
وَ آمَنَ مِنَ السَّیِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً ،
و به سبب بیم و خوف از سیئات در امان مانم.
وَ هَبْ لِی نُوراً أَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ ،
و نورى به من ببخش که در پرتو آن در بین مردم زندگى کنم،
وَ أَهْتَدِی بِهِ فِی الظُّلُمَاتِ ، وَ أَسْتَضِیءُ بِهِ مِنَ الشَّکِّ وَ الشُّبُهَاتِ
و با فروغش در هر نوع ظلمتى راه یابم، و انوارش دل مرا از شک و شبهه پاک کند
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی خَوْفَ غَمِّ الْوَعِیدِ ،
و ترس و وحشت اندوه عذاب،
وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ
و شوق وعده ثواب را روزیم ساز،
حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوکَ لَهُ ،
تا لذت آنچه را که تو را براى آن مى خوانم،
وَ کَأْبَةَ مَا أَسْتَجیِرُ بِکَ مِنْهُ
و اندوه چیزى را که از آن به تو پناه مى برم بیابم
.
اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا یُصْلِحُنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی فَکُنْ بِحَوَائِجِی حَفِیّاً .
الهى تو آنچه دنیا و آخرتم را اصلاح کند مى دانى، پس به حوائجم به دیدهى رحمت بنگر.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِیرِی فِی الشُّکْرِ لَکَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فِی الْیُسْرِ وَ الْعُسْرِ وَ الصِّحَّةِ وَ السَّقَمِ ،
و چون در اداى شکر نعمت هایت در زمان آسایش و سختى و سلامت و بیمارى کوتاهى ورزم حق شناسى روزیم کن
حَتَّى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِی رَوْحَ الرِّضَا وَ طُمَأْنِینَةَ النَّفْسِ مِنِّی بِمَا یَجِبُ لَکَ فِیما یَحْدُثُ فِی حَالِ الْخَوْفِ وَ الْاَمْنِ وَ الرِّضَا وَ السُّخْطِ وَ الضَّرِّ وَ النَّفْعِ .
تا مسرت خاطر و آرامش قلب خود را در اداى وظیفه نسبت به تو به وقت ترس و ایمنى، و خشم و رضا، و سود و زیان بیابم
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی سَلَامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّى لَا أَحْسُددَ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ عَلَى شَیْءٍ مِنْ فَضْلِکَ ،
و سینه ام را از بیمارى حسد سلامت ده
وَ حَتَّى لَا أَرَى نِعْمَةً مِنْ نِعَمِکَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِی أَفْضَلَ
به طورى که بر هیچ کدام از آفریدگان تو بر نعمتى که به فضلت عنایت مى کنى حسد نبرم، و هیچ یک از نعمتهاى تو را در دین یا دنیا، عافیت یا تقوا، فراخى یا راحتى،
ذَلِکَ بِکَ وَ مِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَریِکَ لَکَ .
بر هیچ یک از بندگانت نبینم مگر آنکه بهتر از آن را به لطف تو و از سوى تو اى خداى بىشریک آرزو کنم
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَایَا
، و مرا خوددارى از گناهان،
وَ الِاحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ
و پرهیز از لغزشها در دنیا و آخرت،
فِی حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ
و در حال خشنودى و خشم روزى کن،
، حَتَّى أَکُونَ بِمَا یَرِدُ عَلَیَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ ،
به طورى که در هر دو حال یکسان بوده،
عَامِلًا بِطَاعَتِکَ ،
به طاعت تو مشغول باشم،
مُؤْثِراً لِرِضَاکَ عَلَى مَا سِوَاهُمَا فِی الْأَوْلِیَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ ،
و در حق دوستان و دشمنانت رضاى تو را بر غیر رضا و طاعت تو ترجیح دهم،
حَتَّى یَأْمَنَ عَدُوِّی مِنْ ظُلْمِی وَ جَوْرِی ، وَ یَاْیَسَ وَلِیِّی مِنْ مَیْلِی وَ انْحِطَاطِ هَوَایَ
تا دشمنم از جور و ستمم ایمن باشد، و دوستم از اینکه من حرف از حق و به هواى نفس او متمایل شوم نومید گردد،
وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ یَدْعُوکَ مُخْلِصاً فِی الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِینَ الْمُضْطَرِّینَ لَکَ فِی الدُّعَاءِ ،
و مرا از آنان قرار ده که تو را در حال آسایش چنان به اخلاص مىخوانند که درماندگان مخلص مى خوانند،
إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ .
همانا که تو ستوده و بزرگوارى،
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الْجَهْدِ وَ تَعَسُّرِ الْأُمُورِ )
(دعاى آن حضرت به وقتى که سختى روى مىداد و دشوارى در امور رخ مىنمود)
اللَّهُمَّ إِنَّکَ کَلَّفْتَنِی مِنْ نَفْسِی مَا أَنْتَ أَمْلَکُ بِهِ مِنِّی
، خداوندا مرا مکلف به تکلیفى ساخته اى که خودت از من به آن کار تواناترى،
وَ قُدْرَتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِی ،
و قدرتت بر آن و بر من بیش از قدرت من است،
فَأَعْطِنِی مِنْ نَفْسِی مَا یُرْضِیکَ عَنِّی ،
پس چنانم کن که موجب رضاى تو از من باشد،
وَ خُذْ لِنَفْسِکَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِی فِی عَافِیَةٍ .
و از من آنچه را که موجب رضاى توست برگیر آنگونه که به سلامت من لطمه اى نزند
.
اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِی بِالْجَهْدِ ،
خداوندا، مرا طاقت بر سختى و مشقت،
وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَى الْبَلَاءِ ،
و شکیبایى بر بلا، وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الْفَقْرِ ،
و قدرت بر تنگدستى نیست، فَلَا تَحْظُرْ عَلَیَّ رِزْقِی ، پس روزیم را منع مکن
، وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى خَلْقِکَ ،
و مرا به خلق خود وامگذار
، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِی ،
تنهایى نیازم را برآور
، وَ تَوَلَّ کِفَایَتِی .
بلکه خود به و خودت کارساز من باش،
وَ انْظُرْ إِلَیَّ وَ انْظُرْ لِی فِی جَمِیعِ أُمُورِی ،
و به چشم محبت به من بنگر،
فَإِنَّکَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى نَفْسِی عَجَزْتُ عَنْهَا
و در همه امورم مصالح مرا در نظر گیر، زیرا
وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِیهِ مَصْلَحَتُهَا ،
اگر مرا به خود واگذارى در کارم فرومانم، و به کارى که مصلحت من در آن است نپردازم
وَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى خَلْقِکَ تَجَهَّمُونِی ،
و اگر مرا به بندگانت واگذارى روى درهم کشند،
وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِی إِلَى قَرَابَتِی حَرَمُونِی ،
و اگر به اقوامم حوالت دهى محرومم سازند،
وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِیلًا نَکِداً ،
و اگر عطا کنند عطایى اندک و پردردسر دهند،
وَ مَنُّوا عَلَیَّ طَویِلاً ، وَ ذَمُّوا کَثیِراً .
و بر من منت بسیار گذارند، و بیش از حد نکوهشم نمایند،
فَبِفَضْلِکَ ،
پس اى خداوند،
اللَّهُمَّ ، فَأَغْنِنِی ، وَ بِعَظَمَتِکَ فَانْعَشْنِی ،
به فضلت بى نیازم کن،
وَ بِسَعَتِکَ ، فَابْسُطْ یَدِی ، وَ بِمَا عِنْدَکَ فَاکْفِنِی .
و به رحمتت در کل امور کفایتم کن
و به بزرگیت مرتبه ام بلند گردان، و به عطاى گسترده ات دستم را گشاده ساز،
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ خَلِّصْنِی مِنَ الْحَسَدِ ،
و مرا از حسد برهان،
وَ احْصُرْنِی عَنِ الذُّنُوبِ ،
و از معصیت بازدار،
وَ وَرِّعْنِی عَنِ الَْمحَارِمِ ،
و از آنچه حرام است پرهیزم ده،
وَ لَا تُجَرِّئْنِی عَلَى الْمَعَاصِی ،
و مرا بر گناهان جرات مده،
وَ اجْعَلْ هَوَایَ عِنْدَکَ ،
و خواستم را به خود متوجه کن،
وَ رِضَایَ فِیما یَرِدُ عَلَیَّ مِنْکَ ،
و بر آنچه بر من وارد مى کنى شادیم ده،
وَ بَارِکْ لِی فِیما رَزَقْتَنِی وَ فِیما خَوَّلْتَنِی وَ فِیما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ ،
و آنچه را روزى من کرده اى و به من بخشیده اى و انعام فرموده اى برکت ده،
وَ اجْعَلْنِی فِی کُلِّ حَالَاتِی مَحْفُوظاً مَکْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً .
و در همه احوال مرا محفوظ و حراست شده و عیب پوشیده و دست نایافتنى و پناه و امان داده شده قرار ده
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ اقْضِ عَنِّی کُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِیهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَیَّ لَکَ فِی وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِکَ أَووْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِکَ بَدَنِی ،
و آنچه از طاعت براى خود یا فردى از بندگانت بر من واجب نموده اى مرا بر انجامش موفق دار،و اگر بدنم از انجامش ناتوان باشد،
وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِی ،
و نیرویم از آن سست آید،
وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِی
، و قدرتم بر آن نرسد،
وَ لَمْ یَسَعْهُ مَالِی وَ لَا ذَاتُ یَدِی ، ذَکَرْتُهُ أَوْ نَسِیتُهُ .
و مال و منالم گنجایش آن را نداشته باشد، خواه آن را به یاد داشته باشم یا از یاد برده باشم،
هُوَ ، یَا رَبِّ ، و آن-
اى خداى من-
مِمَّا قَدْ أَحْصَیْتَهُ عَلَیَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِی ،
از چیزهایى باشد که به حساب من گذاشته اى و من از آن غفلت کرده ام،
فَأَدِّهِ عَنِّی مِنْ جَزِیلِ عَطِیَّتِکَ وَ کَثِیرِ مَا عِنْدَکَ ،
پس به عطاى عظیمت و رحمت واسعه ات آن را از سوى من ادا کن
، فَإِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ ،
که تو خداى توانگر و کریمى،
حَتَّى لَا یَبْقَى عَلَیَّ شَیْءٌ مِنْهُ تُرِیدُ أَنْ تُقَاصَّنِی بِهِ مِنْ حَسَنَاتِی ،
چیزى از آن طاعت بر عهده من نماند تا بدین سبب روزى که به لقاى تو مى رسم از خوبى هایم کم کنى،
أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَیِّئَاتِی یَوْمَ أَلْقَاکَ یَا رَبِّ .
بدانگونه که یا بر سیئاتم بیفزایى اى پروردگار من
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی الرَّغْبَةَ فِی الْعَمَلِ لَکَ لآِخِرَتِی حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِکَ مِنْ قَلْبِی ،
و رغبت و میلى روزى من کن که عمل براى تو را محض آخرتم انجام دهم، بدانگونه که صدق این رغبت را در قلبم بیابم،
وَ حَتَّى یَکُونَ الْغَالِبُ عَلَیَّ الزُّهْدَ فِی دُنْیَایَ ،
و بىرغبتى نسبت به دنیاى زودگذر بر دلم چیره شود،
وَ حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً ،
آنسان که از سر شوق به حسنات برخیزم،
وَ آمَنَ مِنَ السَّیِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً ،
و به سبب بیم و خوف از سیئات در امان مانم.
وَ هَبْ لِی نُوراً أَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ ،
و نورى به من ببخش که در پرتو آن در بین مردم زندگى کنم،
وَ أَهْتَدِی بِهِ فِی الظُّلُمَاتِ ، وَ أَسْتَضِیءُ بِهِ مِنَ الشَّکِّ وَ الشُّبُهَاتِ
و با فروغش در هر نوع ظلمتى راه یابم، و انوارش دل مرا از شک و شبهه پاک کند
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی خَوْفَ غَمِّ الْوَعِیدِ ،
و ترس و وحشت اندوه عذاب،
وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ
و شوق وعده ثواب را روزیم ساز،
حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوکَ لَهُ ،
تا لذت آنچه را که تو را براى آن مى خوانم،
وَ کَأْبَةَ مَا أَسْتَجیِرُ بِکَ مِنْهُ
و اندوه چیزى را که از آن به تو پناه مى برم بیابم
.
اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا یُصْلِحُنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی فَکُنْ بِحَوَائِجِی حَفِیّاً .
الهى تو آنچه دنیا و آخرتم را اصلاح کند مى دانى، پس به حوائجم به دیدهى رحمت بنگر.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِیرِی فِی الشُّکْرِ لَکَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فِی الْیُسْرِ وَ الْعُسْرِ وَ الصِّحَّةِ وَ السَّقَمِ ،
و چون در اداى شکر نعمت هایت در زمان آسایش و سختى و سلامت و بیمارى کوتاهى ورزم حق شناسى روزیم کن
حَتَّى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِی رَوْحَ الرِّضَا وَ طُمَأْنِینَةَ النَّفْسِ مِنِّی بِمَا یَجِبُ لَکَ فِیما یَحْدُثُ فِی حَالِ الْخَوْفِ وَ الْاَمْنِ وَ الرِّضَا وَ السُّخْطِ وَ الضَّرِّ وَ النَّفْعِ .
تا مسرت خاطر و آرامش قلب خود را در اداى وظیفه نسبت به تو به وقت ترس و ایمنى، و خشم و رضا، و سود و زیان بیابم
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی سَلَامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّى لَا أَحْسُددَ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ عَلَى شَیْءٍ مِنْ فَضْلِکَ ،
و سینه ام را از بیمارى حسد سلامت ده
وَ حَتَّى لَا أَرَى نِعْمَةً مِنْ نِعَمِکَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِی أَفْضَلَ
به طورى که بر هیچ کدام از آفریدگان تو بر نعمتى که به فضلت عنایت مى کنى حسد نبرم، و هیچ یک از نعمتهاى تو را در دین یا دنیا، عافیت یا تقوا، فراخى یا راحتى،
ذَلِکَ بِکَ وَ مِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَریِکَ لَکَ .
بر هیچ یک از بندگانت نبینم مگر آنکه بهتر از آن را به لطف تو و از سوى تو اى خداى بىشریک آرزو کنم
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ ارْزُقْنِی التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَایَا
، و مرا خوددارى از گناهان،
وَ الِاحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ
و پرهیز از لغزشها در دنیا و آخرت،
فِی حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ
و در حال خشنودى و خشم روزى کن،
، حَتَّى أَکُونَ بِمَا یَرِدُ عَلَیَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ ،
به طورى که در هر دو حال یکسان بوده،
عَامِلًا بِطَاعَتِکَ ،
به طاعت تو مشغول باشم،
مُؤْثِراً لِرِضَاکَ عَلَى مَا سِوَاهُمَا فِی الْأَوْلِیَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ ،
و در حق دوستان و دشمنانت رضاى تو را بر غیر رضا و طاعت تو ترجیح دهم،
حَتَّى یَأْمَنَ عَدُوِّی مِنْ ظُلْمِی وَ جَوْرِی ، وَ یَاْیَسَ وَلِیِّی مِنْ مَیْلِی وَ انْحِطَاطِ هَوَایَ
تا دشمنم از جور و ستمم ایمن باشد، و دوستم از اینکه من حرف از حق و به هواى نفس او متمایل شوم نومید گردد،
وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ یَدْعُوکَ مُخْلِصاً فِی الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِینَ الْمُضْطَرِّینَ لَکَ فِی الدُّعَاءِ ،
و مرا از آنان قرار ده که تو را در حال آسایش چنان به اخلاص مىخوانند که درماندگان مخلص مى خوانند،
إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ .
همانا که تو ستوده و بزرگوارى،
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان