- 2676
- 1000
- 1000
- 1000
دعای دوم صحیفه سجادیه- صلوات و درود بر حضرت محمد (ص) و خاندانش
با اجرای بشیر جزایری
و کان مِن دعائِهِ علیهاالسلام بعدَ هذا التحمید فى الصَّلوة عَلى رَسول اللّه صلى اللّه علیه و آله
دعای آن حضرت پس از این ستایش در درود بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى مَنَّ عَلَیْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ -دُونَ الْاُمَمِ الْماضِیَةِ، وَالْقُرُونِ السَّالِفَةِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتى
سپاس خدایى را که بر ما منّت نهاد به وجود محمّد (ص) در میان امّت هاى گذشته و قرون سپرى شده، به قدرت و توانى که
لاتَعْجِزُ عَنْ شَىْءٍ وَ اِنْ عَظُمَ، وَ لایَفُوتُها شَىْءٌ وَ اِنْ لَطُفَ، فَخَتَمَ بِنا عَلى جَمیعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنا شُهَدآءَ عَلى مَنْ جَحَدَ،
از هیچ چیز هر چند بزرگ، ناتوان نباشد، و هیچ چیز هر چند کوچک از نظرش نهان نماند. و ما را خاتم همه امّت ها قرار داد، و بر منکران حق و حقیقت گواه گرفت،
وَ کَثَّرَنا بِمَنِّهِ عَلى مَنْ قَلَّ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ اَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ، وَ نَجیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَصَفِیِّکَ مِنْ عِبادِکَ،
و ما را از باب ایثار نعمت بر آنان که اندک بودند فزونى بخشید. بارالها، پس درود فرست بر محمد که امین وحى تو، و بزرگوارتر از تمام خلق تو، و بنده پسندیده در میان عبادِ توست،
اِمامِ الرَّحْمَةِ، وَ قائِدِ الْخَیْرِ، وَ مِفْتاحِ الْبَرَکَةِ، کَما نَصَبَ لِأَمْرِکَ نَفْسَهُ، وَ عَرَّضَ فیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ،
آن پیشواى رحمت، و قافلهسالار خوبى، و کلید برکت، چنان که او جان خویش را براى اجراى فرمان تو به زحمت انداخت، و در راه تو بدنش را هدف ناراحتى قرار داد،
وَکاشَفَ فِى الدُّعآءِ اِلَیْکَ حآمَّتَهُ، وَ حارَبَ فى رِضاکَ اُسْرَتَهُ،
و در دعوت به سوى تو با نزدیکانش درافتاد، و براى خشنودى تو با قبیله خود جنگید،
وَ قَطَعَ فى اِحْیآءِ دینِکَ رَحِمَهُ، وَاَقْصَى الْاَدْنَیْنَ عَلى جُحُودِهِمْ،
و در راه احیاء دینت رشته خویشاوندى خود را گسیخت، و نزدیکترین بستگان خود را به علّت انکار حق از خویش دور کرد،
وَقَرَّبَ الْاَقْصَیْنَ عَلَى اسْتِجابَتِهِمْ لَکَ، وَ والى فیکَ الْاَبْعَدینَ، وَ عادى فیکَ الْاَقْرَبینَ، وَ اَدْاَبَ نَفْسَهُ فى تَبْلیغِ رِسالَتِکَ،
و دورترین مردم را به خاطر قبول دین توبه خود نزدیک فرمود، و محضتو با دورترین مردم دوستى کرد، و با نزدیکترین آنان دشمنى نمود، و جانش را در رساندن پیام تو خسته کرد، و به جهت فراخواندن مردم به آئین تو به زحمت افکند،
وَاَتْعَبَها بِالدُّعآءِ اِلى مِلَّتِکَ، وَ شَغَلَها بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِکَ، وَ هاجَرَ اِلى بِلادِ الْغُرْبَةِ وَ مَحَلِّ النَّاْىِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَاْنَسِ نَفْسِهِ
و به نصیحت نمودن پذیرندگان دعوتت مشغول ساخت، تا آنجا که به دیار غربت و محل دور از اهل و عشیره و مرکز سکونت و نشو و نما و تولّد و آرامگاه جانش هجرت نمود،
اِرادَةً مِنْهُ لِاِعْزازِ دینِکَ، وَاسْتِنْصاراً عَلى اَهْلِ الْکُفْرِ بِکَ، حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حاوَلَ فى اَعْدآئِکَ، وَاسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ فى اَوْلِیآئِکَ،
خواست او این بود که دین تو را عزیز کند، و بر علیه کافران یارى جوید، تا جایى که هر چه درباره دشمنانت اراده کرده بود با پایدارى به دست آورد، و آنچه در مورد عاشقانت تدبیر نموده بود انجام گرفت.
فَنَهَدَ اِلَیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَمُتَقَوِّیاً عَلى ضَعْفِهِ بِنَصْرِکَ، فَغَزاهُمْ فى عُقْرِ دِیارِهِمْ، وَ هَجَمَ عَلَیْهِمْ فى بُحْبُوحَةِ قَرارِهِمْ،
پس در حالى که از تو کمک مىخواست، ودر ضعف خود ازتو نیرو مىگرفت بهجنگ کافران برخاست، و تا پایان برنامه در پایگاه دیارشان مبارزه نمود، و در میان قرارگاهشان بر آنان هجوم برد،
حَتّى ظَهَرَ اَمْرُکَ، وَ عَلَتْ کَلِمَتُکَ،وَ لَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. اَللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِما کَدَحَ فیکَ اِلَى الدَّرَجَةِ
تا فرمانت آشکار، و کلمهات برترى یافت، گرچه مشرکان را خوشایند نبود. بارالها، مرتبهاو رابهسبب زحماتى که در راه تو کشید به بالاترین درجات
الْعُلْیا مِنْ جَنَّتِکَ، حَتّى لایُساوى فى مَنْزِلَةٍ، وَ لایُکافَأَ فى مَرْتَبَةٍ، وَ لایُوازِیَهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لانَبِىٌّ مُرْسَلٌ،
بهشت بالا بر، تا اندازه اى که هیچ کس در هیچ مقام و منزلت با او یکسان نباشد، و در هیچ مرتبه با حضرتش برابر نگردد، و در آستانت هیچ ملک مقرب و پیامبر مرسل با او برابرى نکند،
وَ عَرِّفْهُ فى اَهْلِهِ الطّاهِرینَ وَ اُمَّتِهِ الْمُؤْمِنینَ مِنْ حُسْنِ الشَّفاعَةِ اَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ،
و قبول شفاعتش را در اهل بیت پاکیزهاش و مؤمنان از امّتش بیش از آنچه بهاو وعده فرموده اى به او اعلام فرما،
یا نافِذَ الْعِدَةِ، یا وافِىَ الْقَوْلِ، یا مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ بِاَضْعافِها مِنَ الْحَسَناتِ، اِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ.
اى خدایى که وعده ات نافذ است، اى آن که عهدت وفا است، اى مولایى که بدی ها را به چندین برابر به خوبی ها تبدیل مىکنى، همانا که تو صاحب فضل عظیمى.
و کان مِن دعائِهِ علیهاالسلام بعدَ هذا التحمید فى الصَّلوة عَلى رَسول اللّه صلى اللّه علیه و آله
دعای آن حضرت پس از این ستایش در درود بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى مَنَّ عَلَیْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ -دُونَ الْاُمَمِ الْماضِیَةِ، وَالْقُرُونِ السَّالِفَةِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتى
سپاس خدایى را که بر ما منّت نهاد به وجود محمّد (ص) در میان امّت هاى گذشته و قرون سپرى شده، به قدرت و توانى که
لاتَعْجِزُ عَنْ شَىْءٍ وَ اِنْ عَظُمَ، وَ لایَفُوتُها شَىْءٌ وَ اِنْ لَطُفَ، فَخَتَمَ بِنا عَلى جَمیعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنا شُهَدآءَ عَلى مَنْ جَحَدَ،
از هیچ چیز هر چند بزرگ، ناتوان نباشد، و هیچ چیز هر چند کوچک از نظرش نهان نماند. و ما را خاتم همه امّت ها قرار داد، و بر منکران حق و حقیقت گواه گرفت،
وَ کَثَّرَنا بِمَنِّهِ عَلى مَنْ قَلَّ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ اَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ، وَ نَجیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَصَفِیِّکَ مِنْ عِبادِکَ،
و ما را از باب ایثار نعمت بر آنان که اندک بودند فزونى بخشید. بارالها، پس درود فرست بر محمد که امین وحى تو، و بزرگوارتر از تمام خلق تو، و بنده پسندیده در میان عبادِ توست،
اِمامِ الرَّحْمَةِ، وَ قائِدِ الْخَیْرِ، وَ مِفْتاحِ الْبَرَکَةِ، کَما نَصَبَ لِأَمْرِکَ نَفْسَهُ، وَ عَرَّضَ فیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ،
آن پیشواى رحمت، و قافلهسالار خوبى، و کلید برکت، چنان که او جان خویش را براى اجراى فرمان تو به زحمت انداخت، و در راه تو بدنش را هدف ناراحتى قرار داد،
وَکاشَفَ فِى الدُّعآءِ اِلَیْکَ حآمَّتَهُ، وَ حارَبَ فى رِضاکَ اُسْرَتَهُ،
و در دعوت به سوى تو با نزدیکانش درافتاد، و براى خشنودى تو با قبیله خود جنگید،
وَ قَطَعَ فى اِحْیآءِ دینِکَ رَحِمَهُ، وَاَقْصَى الْاَدْنَیْنَ عَلى جُحُودِهِمْ،
و در راه احیاء دینت رشته خویشاوندى خود را گسیخت، و نزدیکترین بستگان خود را به علّت انکار حق از خویش دور کرد،
وَقَرَّبَ الْاَقْصَیْنَ عَلَى اسْتِجابَتِهِمْ لَکَ، وَ والى فیکَ الْاَبْعَدینَ، وَ عادى فیکَ الْاَقْرَبینَ، وَ اَدْاَبَ نَفْسَهُ فى تَبْلیغِ رِسالَتِکَ،
و دورترین مردم را به خاطر قبول دین توبه خود نزدیک فرمود، و محضتو با دورترین مردم دوستى کرد، و با نزدیکترین آنان دشمنى نمود، و جانش را در رساندن پیام تو خسته کرد، و به جهت فراخواندن مردم به آئین تو به زحمت افکند،
وَاَتْعَبَها بِالدُّعآءِ اِلى مِلَّتِکَ، وَ شَغَلَها بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِکَ، وَ هاجَرَ اِلى بِلادِ الْغُرْبَةِ وَ مَحَلِّ النَّاْىِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَاْنَسِ نَفْسِهِ
و به نصیحت نمودن پذیرندگان دعوتت مشغول ساخت، تا آنجا که به دیار غربت و محل دور از اهل و عشیره و مرکز سکونت و نشو و نما و تولّد و آرامگاه جانش هجرت نمود،
اِرادَةً مِنْهُ لِاِعْزازِ دینِکَ، وَاسْتِنْصاراً عَلى اَهْلِ الْکُفْرِ بِکَ، حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حاوَلَ فى اَعْدآئِکَ، وَاسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ فى اَوْلِیآئِکَ،
خواست او این بود که دین تو را عزیز کند، و بر علیه کافران یارى جوید، تا جایى که هر چه درباره دشمنانت اراده کرده بود با پایدارى به دست آورد، و آنچه در مورد عاشقانت تدبیر نموده بود انجام گرفت.
فَنَهَدَ اِلَیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَمُتَقَوِّیاً عَلى ضَعْفِهِ بِنَصْرِکَ، فَغَزاهُمْ فى عُقْرِ دِیارِهِمْ، وَ هَجَمَ عَلَیْهِمْ فى بُحْبُوحَةِ قَرارِهِمْ،
پس در حالى که از تو کمک مىخواست، ودر ضعف خود ازتو نیرو مىگرفت بهجنگ کافران برخاست، و تا پایان برنامه در پایگاه دیارشان مبارزه نمود، و در میان قرارگاهشان بر آنان هجوم برد،
حَتّى ظَهَرَ اَمْرُکَ، وَ عَلَتْ کَلِمَتُکَ،وَ لَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. اَللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِما کَدَحَ فیکَ اِلَى الدَّرَجَةِ
تا فرمانت آشکار، و کلمهات برترى یافت، گرچه مشرکان را خوشایند نبود. بارالها، مرتبهاو رابهسبب زحماتى که در راه تو کشید به بالاترین درجات
الْعُلْیا مِنْ جَنَّتِکَ، حَتّى لایُساوى فى مَنْزِلَةٍ، وَ لایُکافَأَ فى مَرْتَبَةٍ، وَ لایُوازِیَهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لانَبِىٌّ مُرْسَلٌ،
بهشت بالا بر، تا اندازه اى که هیچ کس در هیچ مقام و منزلت با او یکسان نباشد، و در هیچ مرتبه با حضرتش برابر نگردد، و در آستانت هیچ ملک مقرب و پیامبر مرسل با او برابرى نکند،
وَ عَرِّفْهُ فى اَهْلِهِ الطّاهِرینَ وَ اُمَّتِهِ الْمُؤْمِنینَ مِنْ حُسْنِ الشَّفاعَةِ اَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ،
و قبول شفاعتش را در اهل بیت پاکیزهاش و مؤمنان از امّتش بیش از آنچه بهاو وعده فرموده اى به او اعلام فرما،
یا نافِذَ الْعِدَةِ، یا وافِىَ الْقَوْلِ، یا مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ بِاَضْعافِها مِنَ الْحَسَناتِ، اِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ.
اى خدایى که وعده ات نافذ است، اى آن که عهدت وفا است، اى مولایى که بدی ها را به چندین برابر به خوبی ها تبدیل مىکنى، همانا که تو صاحب فضل عظیمى.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان