ولادت امام سجاد (ع)، محمدرضا بذری

تویی امیر هر دو عالم، نوکر تواَم خوش به حالم دم علی می گیرم امسال با دعای تحویل سالم باز گدات اومده حاجتم رو بده یا علی تو بنویس توی طالع امسال ما اربعین از نجف پیاده بریم تا کربلا بده تو در راه خدا امسال رزق کربلا حیدر امیرالمومنین، حیدر امیرالمومنین شاه دُلدُل سوار، صاحب دوالفقار نه تنها یه لشگر اسیر فنون علیه حیات عدوشم با نمک و نون علیه یار حق و باطلی، روحی فداک یا علی حیدر امیرالمومنین، حیدر امیرالمومنین رنگ شبو پس زد سپیده دوباره یه خورشید دمیده داره میده ارباب ولیمه با قدم این نورسیده اومده شاه دین، سید الساجدین نگاه کن که امشب آسمونیها در جنونن ملائک تو فکر سور و سات هفت آسمونن برات ماه و خورشید سرود تولد می خونن روی لبم جانم علی بن حسین بن علی مولا یا زین العابدین، مولا یا زین العابدین تو بلد راه خدایی، یادگار کرب و بلایی همه به کنار اینو عشقه فامیل ما ایرونیایی امام عالمین علی بن حسین مسیحایی آقا واسه همه دلهای مرده دعاهات برا ما یه بغل اجابت آورده روی ماهی داری که آبروی ماهو برده دستم به دامانت علی، جانم به قربانت علی مولا یا زین العابدین، مولا یا زین العابدین به علی دلم نونوار شد، اسم علی باز موندگار شد تو اومدی ثابت کنی که میشه با یه گل هم بهار شد سایه ی رو سرم، سروری، نوکرم تو باعث شدی ما اهل دعا اهل نیازیم واسه غربت تو اگه بمیریم هم مجازیم حرم واسه ت آخر یکی مثل مشهد می سازیم ای صاحب و ای سرورم، در قلب ما داری حرم مولا یا زین العابدین، مولا یا زین العابدین

بنا نیست امروز افسرده باشیم پس از چند شب باز پژمرده باشیم بنا بود ما را سر پا ببینند اگر بارها هم زمین خورده باشیم سه شب در بین کوچه نشستیم که سهمی از این سفره ها برده باشیم محال است ما را از آقا بگیرند محال است حتی اگر مرده باشیم اسیرم به گیسوی بالانشینی فدای گرفتاری اینچنینی تو شهر غریبی مسافر نداری شب پنجم ماه، زائر نداری در این چند شب بال ها کربلایند بمیرم برایت مهاجر نداری نبینم برای تو شعری نگفتند مبادا بگویند شاعر نداری تو چهارم مسیر به سمت خدایی تو چهارم مسیری که عابر نداری در این روزها که تو تنهاترینی در این روزها که تو زائر نداری مرا زائر بی قرار تو کردند دلم را چراغ مزار تو کردند بنا شد اگر سائلی نان بگیرد چه خوب است که از کریمان بگیرد بنا شد اگر شاه نوکر بگیرد چه بهتر که از نسل سلمان بگیرد علی خواست تا که برای حسینش زنی در بلندای ایمان بگیرد تمام زمین و زمان را که می گشت بنا شد عروسی از ایران بگیرد اسیری شهبانوی ما می ارزد که این خاک بوی حسین جان بگیرد تو آقاترینی و سجاد مایی تو شاهی و فرزند داماد مایی خدا باز تصویر مولا کشیده برای حسینش، علی آفریده تو از بس که غرق حضور خدایی برای عبادت تو را برگزیده هر آن کس که دیده تو را صبح یا شب سر سفره های مناجات دیده ترحم کن ای آسمان محبت به این قطره های چکیده چکیده چه می خواهم از تو که داده نباشی به اندازه ی کافی از تو رسیده همین که گدای تو هستیم کافی ست ابوحمزه های تو هستیم کافی ست به جز عالم سائلی عالمی نیست به غیر از کریمی تو حاتمی نیست بر این خشک ها تا که باران ببارد به غیر از غلام تو صاحب دمی نیست خدا از سرم سایه ات را نگیرد جز این هر چه را هم بگیرد غمی نیست چهل سال بر سردر خانه ی تو به جز پرچم کربلا پرچمی نیست تو یعقوبی و پلک مجروح داری چهل سال گریه زمان کمی نیست چهل سال گریه، چهل سال ناله چهل سال گریه برای سه ساله

خدا به تو فرستاده درود مدینه پر شد از عنبر و عود ارباب ما پسردار شده باز الهی کور بشه چشم حسود ای جان ای جان ای جان سنه قربان کامل شده ماه من شب پنجم شعبان بیت ارباب شد باغ و گلستان امشب واسه تو کِل می کشند مردم ایران ابن الارباب، شیخ المومنین مولا مولا زین العابدین خاک پات است جنت برین ماه از شرمت شد خونه نشین مولا مولا زین العابدین