شهادت حضرت فاطمه (س) حسن خلج شب ششم فاطمیه اول سال 1398

گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت آمد ندا حبیبه داور بخوانمت دیدم رسول اُمّ أبیهات خوانده است گفتم کم است دخت پیمبر بخوانمت دیدم هر آینه به علی آینه تویی گفتم عجب به جاست که حیدر بخوانمت دیدم قیامت است درِ خان? شما گفتم رواست بانوی محشر بخوانمت گفتم مفصل است سخن، مجملش کنم جبریل گفت سور? کوثر بخوانمت ای مادر حسین و حسن! مام زینبین! من هم اجازه هست که مادر بخوانمت؟

مادر چرا چنین تو زمین گیر گشته ای از چیست ای جوان علی پیر گشته ای آزار داده اند ز بس در جوانیم بیزار از جوانی و از زندگانیم دیوار می کند کمکم راه می روم دیگر نپرس حال من و ناتوانیم ای مرگ همتی که به جانان رسانیم من همین یک نفس از جرعه جامم باقیست آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش