شهادت امام رضا (ع) 1403 - حنیف طاهری

روضه - نسیم در به درم گرد راه آوردم ز شب سیاه ترم رو به ماه آوردم نبود دسته گلم تا به دست برگیرم در این حرم عوض گل گناه آوردم به دل شکستگی ام گر شهود می طلبی دو چشمه اشگ برایت گواه آوردم گناه کارم و رو کرده ام به دار الزّهد سفید مویم و روی سیاه آوردم زآتش گنهم آب دیده خشکیده زفقر اشگ در این خانه آه آوردم هزار در به رویم باز بود و کردم ناز نیاز خویش در این بارگاه آوردم به نامه ی سیهم خطّ قرمزی بکشید که بر رئوف رئوفان پناه آوردم خدا کند که مرا هم سگی حساب کند که رو به کوی رضا گاه گاه آوردم سرشک خجلت و طومار جرم عمرم را حضور مظهر عفو اله آوردم رواست تا بنویسی به نخل خود «میثم» که از بهشت ولایت گیاه آوردم

زمینه - دوباره آمده‌ام، برای مهمانی منم مسافر تو، همان که میدانی چه با نگاه و سکوت، چه گریه و فریاد تو را صدا زده‌ام، کنار گوهرشاد قسم به عزت خدا، تویی فقط گره گشا سلام امام رضا ای آخرین پناه ما، منم غریب آشنا سلام امام رضا سلام امام رضا دل شکسته‌ی من، پر از بهانه‌ی توست و روی موج بهشت، نه غار خانه‌ی تو گرفته‌ام آرام، شبیه آهویت کبوترانه پرید، دعای من سویت شما کجا و من کجا، ولی مرا مکن رها سلام امام رضا ای آخرین پناه ما، منم غریب آشنا سلام امام رضا

زمینه - بی‌دعوت نیومدم جز اینجا کجا برم؟ با من مهربونی کن من اینجا مسافرم بی‌دعوت نیومدم اینجا خونه‌ی منه هرکس عاشق تو شد از تو دل نمیکنه پیچیده توی این خونه پیچیده توی این ایوون زیارتنامه‌ی دریا نماز حاجت بارون یا امام رضا آرامش همینه که باشم بی‌قرار تو هرکی دلشکسته شد جا داره کنار تو آرامش همینه که با تو خوبه حال من تا دیدم به یادمی راحت شد خیال من پیچیده توی این خونه پیچیده توی این ایوون زیارتنامه‌ی دریا نماز حاجت بارون یا امام رضا

شور - چی بگم همه حرفامو می‌خونیچی بگم همه دردامو می‌دونی خودت غریبی می‌دونی حال غریبا رو آقاخودت کریمی می‌بینی دست گدا‌ها‌تو آقابا جون و دلم میگم یارضا یارضااز دم حرم میرم کربلا کربلا دلم هوایی مشهدتبیاد یه گوشه‌ی مرقدتکبوترانه می پرم تا آسمون گنبدت چی میشه شب آخر سفر مادرت همه رو با یه نظر ببره به زیارت شاه بی کفن ببره پابوسی امام حسن دوماهه عزادرم سینه زنیه کارم به خدا گرفتارم حاجت دارم یا اما رضا ای آقا آقا جون سیاه پوش غربتتم آقاجون عزدار هیئتتم حالا که روزیم نشده صحن و سرای حرمت سلام ما رو برسون به زائرای حرمت زائر حرم شده مادرت فاطمه سینه زن روضته ساقی علقمه با جون و دلم می گم یا رضا یا رضا از دم حرم می رم کربلا کربلا منم که نوکر این درم همیشه سایته بر سرم چشم انتظارت می مونم تو لحظه های آخرم می بینی که گرفته دلمون آقاجون برامون روضه بخون بگو از روضه تن بی سر حسین بگو از دردای خواهر حسین

واحد - دوباره هواتو نفس میکشم کنار تو حالم چقدر بهتره همین که تو صحنت قدم میزنم یه حسی منو کربلا میبره نشستم کنارت نگاهم کنی یه نیمه نگاه شما بسمه منی که زمینو و زمانم تویی حریمت پناه دل خستمه تو آقایی و من فقط نوکرم مثه شاهی خادمی تو حرم مثه آهویی که شده ضامنش بیا و یه دستی بکش رو سرم شنیدم تو گفتی به ابن الشبیب تو هر غصه ای گریه کن بر حسین بلا هر چی اومد فقط گریه کن برا شاه تنها و بی سر حسین تو باید واسه ما بگی چی گذشت دم آخری تو دل قتلگاه یکی تشنه تنها ولی اون طرف داره هلهله میکنه یک سپاه

تک - ما گدایانِ خیلِ سلطانیم ما همه مورِ این سلیمانیم بنده را نامِ خویشتن نبُوَد هر چه ما را لقب دهند آنیم ما گدایانِ خیلِ سلطانیم ماهمه مور این سلیمانیم بنده را نامِ خویشتن نبُوَد هر چه ما را لقب دهند آنیم ما گدایانِ خیل سلطانیم ما همه مورِ سلیمانیم بنده را نامِ خویشتن نبُوَد هرچه ما را لقب دهند آنیم مردم به جز خوبی از تو نمی‌بینند تو صحن تو حتی سنگ‌ها هم آئینه‌اند من گرفتار تو‌ام و بنده‌ی دربار توام و خیلی بدهکارم اومدم رو بزنم و پیش تو زانو بزنم و بگم دوستت دارم ما گدایانِ خیلِ سلطانیم ما همه مور این سلیمانیم بنده را نامِ خویشتن نبُوَد هرچه ما را لقب دهند آنیم مردم به جز خوبی از تو نمی‌بینند تو صحنِ تو حتی سنگ‌ها هم آئینه‌اند من گرفتار توام و بنده‌ی دربار توام و خیلی گرفتارم اومدم رو بزنم و پیش تو زانو بزنم و بگم دوستت دارم ما گدایانِ خیلِ سلطانیم ما همه مورِ این سلیمانیم بنده را نام خویشتن نبود هر چه ما را لقب دهند آنیم هر چه گفتیم جز حکایتِ دوست در همه عمر از آن پشیمانیم حتی دخیل اینجا، دیگه نیازی نیست کار شما غیر از، مهمون‌نوازی نیست من به جز خونه‌ی تو گوشه‌ی می‌خونه‌ی تو جایی نمی‌شناسم گره‌هام وا نمیشه، بیا و مثلِ همیشه بزرگی کن واسم من گرفتار توام و بنده‌ی دربار توام و خیلی بدهکارم اومدم رو بزنم و پیش تو زانو بزنم و بگم دوستت دارم ما گدایان خیل سلطانیم ما همه مور این سلیمانیم بنده را نام خویشتن نبود هر چه ما را لقب دهند آنیم

شور - هرکس به تماشایی رفته‌است به صحرایی ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی یا اباعبدالله، حسین مدعیان گر زنند دعوی بالاتری پرچم ارباب ما از همه بالاتر است یا اباعبدالله، حسین گر همه صورتگران صورت زیبا کشند صورت ارباب ما از همه زیباتر است یا اباعبدالله، حسین گِرد حرم دویده‌ام صفا و مروه دیده‌ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی‌شود یا اباعبدالله، حسین چون به عزاخانه‌اش می‌روی آهسته رو بال ملائک بود فرش عزای حسین یا اباعبدالله، حسین خنده‌کنان می‌روند روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند گریه برای حسین یا اباعبدالله، حسین حسین ای جانم

شور - یه عمره میسوزم از مصیبت اعظمت آخر میمیرم از این عزای محرمت آقا تا دم مرگم از تو روضه میخونم شب اول قبرم منتظرت میمونم بیا شاه کربلا بیا عشق سر جدا بیا با امام رضا بیا تو شب های بی‌کسی تویی همه کس حسین تا وقتی نفس دارم میگم یه نفس حسین نه فقط توی دنیا حتی محشر کبری می‌زنم سینه پای اشک مادرت زهرا بیا صاحب عزا بیا بین روضه‌ها بیا با امام رضا بیا