شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه دوم 1403 - حنیف طاهری

روضه - در شهر اگر هیچ کسی را غم دین نیست تا فاطمه باشد ای دست پر از پینه ز چرخاندن دستاس افلاک در افلاک تو را جایگزین نیست انصار هم از خطبه‌ی تو شمر نکردند کردند بهانه که چنان است و چنین نیست غصب فدک این بود که نام تو نباشد پیداست که دعوا سر یک تکه زمین نیست اگر نه گلی که جنتی از یاس و شاپرک دارد چه احتیاج به آبادی فدک دارد فدک نشانه‌ی حقی است گرم و بغض آلود بگو ز چاه بپرسد هر آنکه شک دارد چگونه می‌شود از عشق خاندانی گفت که نخل عصمتشان ریشه در فلک دارد اگر چه سوخته درهای خانه‌ی دلشان اگر چه گوشه‌ی دیوارشان ترک دارد همیشه دست دعاشان برای خلق بلند همیشه‌ سفره‌ی احسانشان نمک دارد کو چادر خاکی شدی کو دامن مولا تا کی بزن چنگ به حبلی که متین نیست جایی که علی هست معاویه چه کار است قرآن سر نیزه که قرآن مبین نیست ای کاش که خود را برسانم به رکوعش زیرا که به جز نام تواش نقش نگین نیست مقصود خدا از دو جهان خلقت زهراست المنة للله که این است و جز این نیست

زمینه - پروردگار زهرا به لحظه های احتضار زهرا به غیر غصه های سینه زنها غصه نداره زهرا به مرد خیبر شکنم به گریه های حسنم به کشته ی بی کفنم بگذر از گناه سینه زنم یا الله به جان حسینم منم مادر سینه زنان حسینم من مادر سینه زنان حسینم هوادار غلامان غلامان حسینم ای شهریارِ زهرا به گریه ی بی اختیار زهرا غم فراق تو شده دلیل حال نزار زهرا بگو که بعد رفتنم بازم میای به دیدنم چه خونه باشه چه تو قبر اونکه چشم به رات میمونه منم خوشحالم که دل به تو بستم من اول فدایی سپاه تو هستم ای جان من ای به فدای تو جانم تویی جانِ من ای جانِ من ای جان جهانم یا الله به جان حسینم منم مادر سینه زنان حسینم من مادر سینه زنان حسینم هوادار غلامان غلامان حسینم ای لافتای زهرا جونِ تو جونِ بچه های زهرا عزا گرفته دلِ فاطمه صاحب عزای زهرا اگه که تو تاب و تبم فکر حسین و زینبم خدا ایشالله برسه به داد حسینِ تشنه لبم دلشوره گرفتم از امشب الهی حسینِ من نره زیر مرکب من مادر دلنگران حسینم پریشانِ پریشانِ پریشانِ حسینم یا الله به جان حسینم منم مادر سینه زنان حسینم من مادر سینه زنان حسینم هوادار غلامان غلامان حسینم

شور - تویی اون نوری که خاموش نمی‌شه کیه از عطر تو مدهوش نمی‌شه سر خاکتم نیایم به یادتیم داغ مادر که فراموش نمی‌شه صحیفه‌ی استقامت صاحب روز قیامت کعبه سر رکوع آخر پشت سرت بسته قامت تو با همون چادر خاکی شان نزول ما ادراکی تو با همون قد خمیده کسی به درکت نرسیده مادر مادر مادر جان بی تو اشک ما تبسم نمی‌شه دل عاشق بی تلاطم نمی‌شه تا تو هستی که نمی‌ترسه دلم اونی که با مادره گم نمی‌شه تو کاتب سرنوشتی برای ما چی‌ نوشتی بهشت و دوست دارم همیشه چرا که تو تو بهشتی فدای اون عمر کم تو یه دشت یاس حرم تو نمی‌شه مادری شبیهت می‌رسه دستم به ضریحت

واحد - زبان از واژه خالی شد سکوت آورد تصور کرد رویت را سر از تصویر خالی شد بویت را نمی فهمم کجا من این تمام کاستی این کم پای تا سر عضو کجا این کوچک افتاده با درک تمام علت همستی نمی خواهم بدانم چیستی فقط اینقدر می دانم تو عطر و بوی گل هایی تو نور آفتابی قطره ی شفاف بارانی چراغ آسمانی جلوه ی نوریه اهل زمین هستی تو جان جان جان مولایم امیرالمومنین هست سلام ای حلقه‌ی حق ولایت را نگین زهرا سلام ای جان مولایم امیرالمومنین، زهرا قلم شد ناتوان واژه نمی‌فهمم شکسته بال اندیشه، تو ای مفهوم دور از ذهن ای آینه‌ی دامن سکوت لحظه‌های گریه‌ی مادر غرور خواهش خاموش بابا شُکوه خنده‌ی معصوم خواهر پناه دست‌های خواهشی صدای سبز سبوح همه گنجشک‌های عابد صبحی تمنایی،تو ای تصویر از هرچه تصور دور زیبایی تو آن نوری که می‌خواهی دمی خورشید باشی یا چراغی گوشه‌ی بیت امین‌ُ اللهتو آن نوریکه گاهی شمس یا گاهی هلالی یا شبی بدریتو عِطر لیلة القدریشکوه قدرت دست خدا در آستین هستیتو جانِ جانِ جانِ جانِ مولایم امیرالمومنین هستیسلام ای نوربخش محفل عرش برین زهراسلام ای جان مولایم امیرالمومنین، زهراسلام ای حلقه‌ی حق ولایت را نگین زهراسلام ای جان مولایم امیرالمومنین، زهراماندنت چون شمع آبم می‌کندرفتنت خانه خرابم می‌کندای کتاب عشق من بسته مشومثل مردم از علی خسته مشوای مسیحای علی اعجاز کنمشکل، مشکل‌گشا را باز کنوا اُماه، وا اُماه، وا اُماه، وا اُماه

واحد - ای که شجاعت آورد علی علی علی چهره به خاک پای تو بسته به خانه تا به کی دست گره گشای تو همچو جنین گرفته ای زانوی غصه در بغل خیز و ببین چه می کشد همسر با وفای تو من که ملول گشتمی گر چه قدم دو تا شده تیغ نبرد ما شده گریه های های من ناله بی صدای تو به لحظه می برم بار غمت به دوش دل کوچه به کوچه می کنم جان سپر بلای تو تا نشود به موج غم یک سر موی از تو کم گام به گام و دم به دم محسن و من فدای تو دستم اگر شکسته شد در ره یاری ات چه غم باش که دارم آرزو سرشکنم به پای تو

تک - بریده باد زبانی شکسته باد دهانی که بی وضو، ببرد نامی از عمو از خیمه دوان دوان، این شیر علی نشان همچون تیری از کمان، می‌آید که جان کند فدای جانان بنبّی عربیِ و رسولِ مدنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی ام حسنی بشناسید مرا نیست چو من صف شکنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی حسن بابامه، حسین بابامه منم عبد حسین، حسین مولامه شکسته باد سبویی، بریده باد گلویی که در خطر، نشود بر عمو سپر بر تن کرده ام کفن، باشم زاده‌ی حسن مرد جنگ تن ب تن، تنها یاور عمو منم منم من بنبّیِ عربیِ و رسولِ مدنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی من نخواهم به ره عشق سر و دست و تنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی حسن بابامه حسین بابامه منم عبد حسین حسین مولامه خجسته باد دیاری، مبارک است قراری که آخرش، برسد دل به دلبرش گر دستم شود جدا چون سقای کربلا شادم در رهت شها، می‌میرم برای تو عزیز زهرا بنبّی عربیِ و رسولِ مدنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی تا در آغوش تو جا هست نخواهم وطنی حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی‌ام حسنی حسن بابامه، حسین بابامه

شور - گدای این درم غلام قنبرم چشم انتظار تو مولا تو روز محشرم من تو روز محشر به یاد تو فریاد می‌زنم تا به داد نوکرت برسی من داد می‌زنم علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی ای ساکن نجف منّت سرم بذار بیا به دیدنم مولا زمان احتضار بود و نبودم همه وجودم در اختیار تو من موقع مرگ چشم به راهمو امیدوار تو قسم به وعده‌ی شیرین ( مَن یَمُت یَرَنی) که ایستاده بمیرم به احترام علی علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی این التماسمه که یا ابالحسن پا رو سرم بذار مولا لحظه‌ی دفن من تو کنار تابوت من ای شاه نجف کاش مسیر تشیع من بشه از راه نجف کفن کنند مرا رو به قبله‌ی حرمت که خاک من شود از وادی السّلام علی علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی