شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 1403 - حنیف طاهری

روضه - با سینه ای وسیعتر از عالم وجود با واژه ای عمیقتر از معنی سجود خوانم تنای فاطمه محبوبه خدای آرم سرِ نیاز بر آن آستان فرود گویم بر او سلام که وقت نزول وحی چندان سلام داده بر او خالق وَدُود گویم بر او درود که فرمود مصطفی بخشد خداش هر که فرستد براو درود آن دختری که کرده نبی در برش قیام باید که ما بریم به خاک درش سجود انسیه ای که مریم از او درس می گرفت مرضیه که گفته ی جبرییل می شنود گلدسته ی وجود از او داشت آب و رنگ پیراهن عفاف از او یافت تار و پود جایی که در شگفت شد از علم او علی آن کسیت تا کند به برش عرضه ی وجود او محور است و قائمه ی آستان فضل او مادر است و نادره ی خاندان جود آیا به پیشگاه خدا با پیمبرش محبوب تر ز فاطمه و شوهرش که بود کاُمَت ز بعد ختم رسولان ز روی قهر هم عهدشان شکسته و هم حقشان ربود بر خانه ای که عالم از او آبرو گرفت پای ستم نهاده و دست جفا گشود دادند اجر ختم رسولان ولی به عکس کردند هتک حرمت زهرا ولی چه زود دشمن به پا ستاد که زهرا رود ز دست امت قیام کرد که حیدر کند قعود جز عده ای قلیل نگشتند سر فراز زین آزمایشی که خداشان بیازمود با دست خود به مهبط قرآن شرر زدند آن مسلمین تیره دل بدتر از یهود آن جا که می نهاد فلک جبهه بر زمین آن جا که می گرفت نبی رخصت ورود آن جا که نور بود صفا بود و خرمی آنک هر چه آن می نگری آتش است و دود آتش زبانه می زند از خانه ی علی مردی که تیغ او دژ اسلام برگشود مولا میان خانه و زهرا مدافعش با حالتی که تاب نیارد دل از شنود تنها نه دست و بازو و پهلو که بر تنش هر عضو بود بر اثر ضربتی کبود با بردن علی به سوی مسجد النبی دشمن به کینه توزی دیرینه اش فزود ...

پیش زمینه - السلام علی سیده نساء العالمینبانوی بهشت خدا جان امیر المومنین بالاتر از مریم ای مادر حوا الگوی آسیه انسیه الحورا السلام علی سیده نساء العالمین ای مادر خون خدا دست تو زینب آفرین ای مهربان مادر جانان ثارالله نازد به اسم تو کریم آل الله

زمینه - کوچه پر از هیاهو بود خونه پر از سکوت شد یکی به آتیش بگه آخه چه جوری روت شد آخه خجالت نکشیدی یکی بی صدا بسوزه دل ببچه ها بسوزه آخه خجالت نکشیدی دل فاطمه بگیره خونه‌ خدا بسوزه کاش که از خجالت آب میشدی قبل از اون جسارت آب میشدی آتیش یه ساعت آب میشدی غنچه و باد پاییزی چه صحنه غم انگیزی یکی به مسمار بگه نکنی آبروریزی آخه چه جوری دلت اومد روضه باز بخونی در و دیوار بشه خونی آخه چه جوری دلت اومد لگدو بهونه کردی روضه رو زنونه کردی کاش روز اول نرم می شدی کاشکی حداقل نرم می شدی کاش بین مقتل نرم می شدی

واحد - علی ولی الله ای یگانه‌ی زمین و آسمان علی ولی الله اسم تو فخر اقامه و اذان علی ولی الله تو امیر مومنین هستی و بس علی ولی الله تیغ تو به دین ما داده نفس بهترین های جهانند مسلمان علی ریزه خواران حسن جان و حسین جان علی ابر و باد و مه و خورشید و فلک میگویند تا ابد هرچه خلیفه است به قربان علی علی ولی الله علی اسد اللهعلی ولی الله جان پیغمبر ما تویی و بس علی ولی الله تا ابد شیر خدا تویی و بس علی ولی الله چقدر خدا به تو داده مقام علی ولی الله داره آقا حرم از تو احترام بعد رب هست فقط تکیه موئمن به علی می کند عرض ادب ظاهر و باطن به علی ای مسلمان چو نبی وقت مناجات بگو به علی به علی به علی به علی علی ولی الله ای جناب ازلی لم یزلی علی ولی الله قاهر العدو و والی الولی علی ولی الله صاحب اختیار ارضی و سما علی ولی الله همه موندن بشری یا که خدا عرش تا فرش خداوند فقط حرف علیست هر دو عالم متحیر شده که حیدر کیست چیست در مدح علی بهتر از این ای مردم زیر این چرخ علی دوست تر از فاطمه نیست

شور - خسته م و بی رمق من ، زخمی این تگرگم یه لحظه بی تو بودن یعنی رسیده مرگم بذار با تو بمونم ، ببین اشک روونم به کار تو نمیام خودم اینو میدونم ای جانم حسین جانانم حسین سلطانم حسین حسین حسین همه جا با تو بودن عزت و آبرومه راضی باشی تو ازم فقط این آرزومه وجودم با حسینه عبادت یا حسینه دلم گرمه همیشه امیدم تا حسینهممنونم حسین مدیونم حسین سامونم حسین حسین حسین

تک - یاربّ به محبّتی دلم را خون کن جز آن همه را ز سینه ام بیرون کن بر آن که غرور یاس را له کرده هر لحظه خودت عذاب را افزون کن یا رب به شب کویر رحمت بفرست یک پنجره آسمان رأفت بفرست بر آنکه دل فاطمه را سوزانده بی وقفه و بی‌شمار لعنت بفرست در دل اگر آتش محبت داریم از برکت اهل بیت عصمت داریم ما شیعه غربت تو هستیم ای دوست از قاتل محسن تو نفرت داریم شمس است و ضحی هست و چه ها نیست علی بنگر ز کجا تا به کجا نیست علی تو هر چه تصور بکنی هست علی جر آنکه خدا فقط خدا نیست علی عشق از طربی لم یزلی می گویم از جلوه عشقی ازلی می گویم قلبی که گره به مهر مولا خورده با هر ضربان علی علی می گویم

شور - درسته خاکمو طلا نیستم دورم ازت ولی جدا نیستم تنگه دلم برای شش گوشه ت حیف که الان کربو بلا نیستم الان باید بودم کربلا شده تار و پودم کربلا قرار ما روز اربعین اگه زنده بودم کربلا به دلم نمونه دم اذونه چقده خوبه حرم ارباب دلی که می کوبه می کنه رو به دم غروبه حرم ارباب کربلا کربلا کربلا کربلا می بینی حالمو که آشوبم دروغ می گم اگه بگم خوبم این دفعه که بیام با این چشمام خاک کف حرم رو می روبم خدایی دل باختم کربلا با دوریت هم ساختم کربلا دلم رو آوردم اربعین تو شش گوشه انداختم کربلا منو و شب و بارون گوشه ایوون گریه مجنون برای لیلا اشکای شبونم دل دیوونم خودم و جونم برای لیلا کربلا کربلا کربلا کربلا

واحد - اِی مادرِ نجابت؛ سجّاده‌ی اِجابت خورشید بی‌فروغ است در سایه‌ی حجابت هر نَفَسَم، ذکرِ پروردگار هر قدمم، خُطبه‌ای استوار خانه‌ی تو، حسرتِ روزگار چادرِ تو، خواهرِ ذوالفقار ای پرسشِ بی‌جواب مانده از نورِ تو آفتاب مانده مَستوره‌ی خِلقَتی و حَتّی قبرت هم در حجاب مانده سَیِّدَةُالنِّساءِ العالَمین اِی مادرِ شهادت سرچشمه‌ی سیادت تا روزِ آخرت هم ما را نرفته یادت نامِ تو شد سِرِّ قالوا بَلی با تو چه باک، از غم و از بلا مِهرِ تو در، هر دلِ مُبتلا عطرِ تو در، تُربتِ کربلا یک واژه‌ی ناب درخورت نیست کوهی به شکوهِ چادر نیست آنقدر که در عفاف هستی حتّی اِذنِ تصوّرت نیست سَیِّدَةُالنِّساءِ العالَمین

شور - دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست حسین ای جانم تو در اول سر و جان باختی اندر ره عشق تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست ما فقیریم و گدا بر سر کوی تو ولی پادشاه است فقیری که درین کوچه گداست