شب ششم محرم 1403 - حنیف طاهری

روضه - حسین آینه بود و مرا نشان می داد حدیث حسن مرا دست آسمان می داد حسین آنکه به حکم ادب عیان و نهان همیشه کمتر من زر به این و آن می داد حسین آنکه خودش در کرم نظیر نداشت نشان منزل من را به سائلان میداد حسین آنکه فرشته غبار روبش بود برادرانه عبای مرا تکان می داد حسین آنکه نخستین نوشته قلم است حروف نام مرا یاد کودکان می داد حسین آنکه نگفتم برایش از کوچه نگفته داشت به یاد مدینه جان می داد شهید مقتل او بود کودکم یعنی حسین آینه بود و مرا نشان می داد

زمینه - عاشقان چشم به راه نور دو عین می آید به عزاداری نور ثقلین می آید میزبان شاه شهید است در این مجلس نور هر کجا بوی حسن هست حسین می آید همه جا بودند هر دو تا با هم هر دو تا هستند سید و سرور نص الرحمن سوره قرآن لولو و مرجان گفت پیغمبر الحسن و الحسین سیدان شباب اهل جنه ریخت استاد شراب کهنی در گوشم از همان روز ازل مست شدم می جوشم بی خود از خود شدم از ذکر حسن جان هر دم من خراباتی ام از ذکر حسین مدهوشم هر دوتا هستند معدن اکرام زینت و فخر مکتب اسلام هم امام دین چه به صلح و جنگ کرده پیغمبر به همه اعلام

شور - گریه گریه گریه پشت این مسافره دیگه قرآن بیارید براش که زائره نامه ای آورده از حسن برا عمو حرف نامه اینه یا حسین بذار بره بذار بره داره دیر میشه تو خیمه ها داره پیر میشه فدا سرت ابی عبدالله اگه تنش پره تیر میشه اهل خیمه یکصدا قاسم قاسم قاسم ماه پاره ی بنی هاشم قاسم قاسم الله الله الله این کدوم مبارزه برق چشمش از پشت نقاب چه نافذه بی زره بی سپر با کفن رسیده و لشکر از جنگِ با این پسر چه عاجزه تو معرکه گرد و خاک کرده یه عالَمو سینه چاک کرده حسن حسن ذکر لبهاشه هرکی رسیدو هلاک کرده بارَکَ الله به تو ای قاسم قاسم قاسم ماه پاره ی بنی هاشم قاسم قاسم روضه روضه روضه روی خاکه پیکری عمو اومد کنارش دمای آخری من به قربون این قامت رشید تو تو بگو قاسمی یا علیِ اکبری پر از ترک شده آیینه کشته منو زخم این سینه نفس بکش عمو قربونت که مادرت داره میبینه شدی مثل مادرم قاسم قاسم قاسم ماه پاره ی بنی هاشم قاسم قاسمMohjat.Net

شور - یه موقع تو خونه ت نشستی و یهو می بینی هستی کربلا یه موقع زیارت به اینه که یه نفر و بفرستی کربلا چه خوبه کار آدم سرتا پا دلی باشه چه خوبه اون یه زائر زائر اولی باشه برای بار اول ببینه کربلا رو بگه آقا قبول کن ازون نوکرت که امسال کربلا رسونده ما رو سلام حسین عزیز دلم امام حسین عزیز دلم امام حسین خدا بیامرزه اونا رو که کربلا نرفته پر کشیدن هنوزم آقا بعضی عاشقا ضریحتو از نزدیک ندیدن امام حسین نذاری حسرت تو دلی باشه الهی صحنت پر از زائر اولی باشه بغل کنن ضریحو تموم بشه جدایی چه ذوقی می کنن تا رفیقا بهشون می گن قبول باشه کربلای سلام حسین عزیز دلم امام حسین

واحد - تازه دامادوم ای شاخ شمشادوم جون دل مو رو دل میدون ای قامتت قربون خون دل مو آه و واویلا داره غمت میشه مهمون دل مو سی چه این گونه زلفت پریشونه ای نوجوونوم رو تنت گرد و خاک بیابون دردت به جونوم تا که برگردی مو چشم به راه تو اینجا نشینوم آخ الهی که مثل گل لیلا داغت نبینوم ای تازه دامادوم ای شاخ شمشادوم پیش چشم مو دامن کشان رفتی با بی قراری آی بمیرم که از تشنگی مادر جونی نداری آخ ایشالا که سنگم بباره تو باز طاقت بیاری تا که افتادی مو از دل خیمه ناله ت شنیدم بر نیومد از دستم برات کاری آهی کشیدم صورت ماهت از پیش چشم مو جایی نمیره آخ الهی که واسه قد رعنات مادر بمیره ای تازه دامادوم ای شاخ شمشادوم کاش نمی دیدم با این قد و قامت خیمه رسیدی ای بمیرم که از رخت دومادیت خیری ندیدی پیش چشمم رو دست عمو جونت چه قدی کشیدی تو کجا رفتی آخه مگه جونم مادر نداری کاش می مردم اصلا نمی دیدم نیزه سواری جز همین اشکم چیزی ندارم که به پات بریزم آخ عمو جونت پشت و پناه تو باشه عزیزم

تک - باللّه اگر نبود خدا خون بهای او عالم نبود در خورِ نعلین پای او شد در بقای ذات مقدس فنای محض بادا بقای جمله فدای فنای او کاش آن زمان که در ره جانان شد او فدا جان جهانیان همه می شد فدای او السلام علی من طهره جلیل یابن فاطمه یا حسین الدخیل آن کشته ای که نیست جزایی برای او غیر از خدای او که بود خون بهای او ز احرام حج چو گشت به کربلا محل زیبد به کعبه فخر کند کربلای او اصلا چه شد عمامه و از دوش او ردا گردید کبریای خدا ...

شور - صدای سلطان دین می آید صدای هل من معین می آید یابن سدره المنتهی لبیک یابن زمزم و الصفا لبیک سیر عشاق تو بره افتاد یا حسین شاه کربلا لبیک بر سر و بر سینه زنید اهل جنون آیه عشق حک شده بر رایت خون بالحسین تسعدون مستان همه راهی شوید تا علقمه به مستی اینجا قدم بردارید به یاد سقا علم بردارید الدخیل یابن مرتضی عباس الدخیل صاحب الوفا عباس این علم با تو تا ابد بالاست الدخیل حامل اللوا عباس ریزه خورند عالمیان از کرمت می رسد این نغمه کنون از حرمت بالحسین تسعدون

شور - با اینکه همیشه بار بوده نوکری من روی شونت آقا تر از اونی که برونی این گدا رو از در خونت عاقل اونه که تا نفسش میاد و میره باشه دیونت ای خامس اهل کسا ای ضامن ما بی کسا ای روضه ی هر روز من هر وعده ی صبح و مسا مع امام منصور سلام میدم از دور سلام میدم از دور مع امام المنصور حسین اباعبدالله زهرا اگه روضه بخونه بانی روضتم خداونده هرکی برا تو اشک بریزه پیش زهرا آبرومنده ما اندازه ی زخمای تو گریه نکردیم آقا شرمنده بندِ دل زهرا حسین نوکر همه آقا حسین از دور من میرن همه اما حسین اما حسین مع امام القائم روضه میخونم دائم روضه میخونم دائم مع امام القائم حسین اباعبداللهMohjat.net

شور - مهربان ترین حسین شاه دین از بالای زین افتادی زمین مهربان ترین تو روی خاکم آسمون بودی وقتی تو گودال غرق خون بودی با نیزه ها هم مهربون بودی تو فکر هدایت خلقی تو این جنگ آغوشت برا همه بازه حتی سهل آه ابی عبدالله افسوس از تنت از پیراهنت نشناختم تو رو وقتی کشتنت دل رئوفت که پر از درده حتی حساب شمرو هم کرده تو قتلگاه دوست داشتی برگرده خواستی برگرده سنگا هم اگه تو می خواستی می شد لعل آغوشت برا همه بازه حتی نعل