شهادت امام جعفر صادق (ع) 1400 - سعید و محمدحسین حدادیان

روضه - ای تمامِی دین ولایت تو وی کتاب خدا حکایت تو طاعت جنّ و انس و حور و ملک همه هیچ است بی ولایت تو نیست راضی خدای عزّوجل هرگز از بنده بی رضایت تو علم، جهل است بی چراغ شما عقل، کور است بی هدایت تو میدرخشد به صفح? تاریخ همچو مه بر فلک روایت تو دانش اهل مشرق و مغرب نمی از بحر بی نهایت تو ابن حیان و بو بصیر و هشام سه درخشان چراغ آیت تو جان شیرین به لب نماز نماز این بود آخرین وصایت تو ظلم دیدی و بر نخواست کسی به دفاع تو و حمایت تو تیغ و دشنام و دست بستن بود پاسخ آن همه عنایت تو برد پای پیاده خصم و نکرد با چنان ضعف تن رعایت تو در همه عمر بوده ای مظلوم تا به زهر جفا شدی مسموم

روضه - همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی نوکر خوبی نبودم خودمم میدونم آقا ولی من هر چی که باشم پای تو میمونم آقا نوکر خوبی نبودم خودمم میدونم آقا ولی من هر چی که باشم پای تو میمونم آقا دم غروب میگیره دلم نگو حرم که میره دلم همه رفیقام رفتن من موندم و آه به جون هر چی مرده قسم اگر به کربلا برسم براتون میمیرم تنها با یه نگاه

واحد - ای که بر نوک سنان ذکر خدا بر لب توست تا ابد روحِ حیاتِ بشر از مکتب توست روزها یکسره روز تو و شب‌ها شب توست هم تو مصباح هدی هستی و کِشتی نجات یا قتیل العَبَرات نسل‌ها شیفته مکتب ایثار تواند قدسیان تا ابدُ الدَّهر عزادار تواند راد مردانِ جهان پیرو انصار تواند ای که بگرفته دراسلام حیات، از تو حیات یا قتیل العَبَرات شجرِ طورِ دلِ اهل تولاُ سر توست هادی و راهبر نسلِ جوان اکبر توست حُجَتِ اکبر تو، خونِ علی اصغر توست به تو و خونِ گلوی علی اصغر صلوات یاقتیل العَبَرات خون پاک تو به اسلام بقا داد حسین آنچه زیبنده بُود، بَر تو خدا داد حسین سرِ پاکت به سرِ نیزه ندا داد حسین منو سازش، منو ذلّت، منو بیعت، هیهات یاقتیل العَبَرات شعله خیمه آتش زده‌ات در دل ماست قتلگاه و حرم تو همه جا محفل ماست وقفِ غم‌خانه تو، گریه ناقابل ماست بحر رحمت شود از گریه ما این قطرات یاقتیل العَبَرات داغت از صبحِ ازل همدم دیرینه ما ما نبودیم و غمت بود در آیینه ما تا ابد شعله فریاد تو در سینه ما ذکر تو بر لب ما اَحسنِ کلِّ حَسَنات یا قتیل العَبَرات اشک ما قطره‌ای از خونِ گلوی تو بُود چشم ما تا ابد الدّهر به سوی تو بُود گُل هر زخم که بر مصحف روی تو بُود درسِ آزادگی و غیرت و صبر است و ثبات یا قتیل العَبَرات

واحد - نوکری تو به همه دنیا می ارزه یه جوری سینه میزنم زمین بلرزه مرده باشم کسی بخواد به روضه هات جسارت کنه شهر باید به منه هیئتی عادت کنه سرجدا کردن و قتل عام و غارت واسه نوکرای تو بی تاثیره پیره انقلاب ما گفته محرم ماه پیروزیه خون بر شمشیره احب الله من احب حسینا ضریح قبلیه تورو من اگه داشتم مدینه رو قبر امام حسن میذاشتم عشق تو باید به همه دنیا سرایت کنه شهر باید به منه هیئتی عادت کنه اگه خوب برای تو نوکری نکردم اگه بی بهام اگه بی مقدارم بیا این یه جمله رو ازم قبول کن به امام حسن قسم دوست دارم احب الله من احب حسینا محاله اسمه تو بیوفته از زبونم نوکره تو بودم و هستم و میمونم لال بشه زبونی که به تو احانت کنه شهر باید به منه هیئتی عادت کنه