شب پنجم رمضان 98 - محمود کریمی

مناجات - ای بی نشون من کجایی ای مهربون من کجایی قربون قلب مهربونت دردت به جون من کجایی بی تو هوا دلگیر و سرده دوریت منو بیچاره کرده دلخوش به اینم که یه روزی خورشید با تو بر میگرده آقا جان عاشق نیست اونکه چشمشو بست تو انتظار صبح خوابید عاشق اگه باشی شبونه میری به استقبال خورشید ای نوش جون عاشقی که از دست دنیا نیش خورده از نور زههرا روز محشر مهری به پیشونیش خورده عاشق همونه که سپرده به دست زهرا زندگیشو آزاده از دل بستگیها مولا خریده بندگیشو دلتنگ اون یار قدیمم یاری که تشنه رفت از هوش سر بند یا زهرا به سر داشت ترکش نشسته بود به پهلوش میگفت مادر جان کجایی با یاد پهلوی شکسته تو لحظه های آخرش دید که بانویی پیشش نشسته اون بانویی که مادری کرد جای تموم مادراشون از مادراشون خیلی بهتر میخوند لالایی براشون افتاده با دست شکسته اون مادر الان توی بستر با بچه های خسته دورش مولا غریبونه نشسته شمع و گل و پروانه از تن آتیش گرفتن از سر شب صبر خدای صبر سر رفت وقتی که خون جاری شه از لب گل چادر گل دارت تب دستای تب دارت آتیشم زده نفست که خراب میشه مثل شمعی که آب میشه حال من بده

روضه - به نام او هوالباقی به میدان میروی؛ ای اولین و آخرین ساقی من از اَبروت فهمیدم که هم جبار و هم قهار و هم رحمان و رزاقی اباالفضلی و عباسی تو هم استاد پیکاری و هم استاد اخلاقی جهان دارالشفای توست که هم محشور هم مشهور در انفاس وآفاقی وفا، غیرت؛ ادب تنها برای اینهمه مفهوم در یک تن؛ تو مصداقی قواعد ریخته بر هم تو هم مقصود زهادی هم منظور عشاقی برای کُشتن مردم خدا داده به چشم تو عجب ابروی خلاقی برای کربلا رفتن به ما خیل گناهکاران فقط مشغول ارفاقی برو، اما؛ بیا حتماً رسیده از علی اکبر برای تو چه ابلاغی بیا با مشک یا بی مشک رقیه بسته با دست تو در خیمه چه میثاقی عمو برگرد فقط ز دستت دست میشویی ندیدن در کسی اینقدر محجوری و مشتاقی به کف الأیمن و أیسر دو تا دستت دوتا سروند افتاده اند در باغی غم مشک و غم اصغر دو چندان میکند در سینه ات هر داغ را داغی تمام دشت میگوید ادرکسا و ناولها الا یا ایها الساقی خبر پاشیده شداز هم سپاه دشمنان با یک نفر پاشیده شد از هم به دست یک نفر هم نه سپاهی این چنین با یک نظر پاشیده شد از هم دم رود آمده آن رود دلش با دیدن قرص قمر پاشیده شد ازهم به دورش حلقه کردند و گُلی در کنج گلدان با تبر پاشیده شد از هم حسین رباب و اصغر و بابا پس از او بینشان تیرِ سپر پاشیده شد ازهم و او هم پهلویش انگار شده چون پهلویی که پشت در پاشیده شد از هم عباسم، یک یا علی بگو به همراه من بیا میبُردمت به خیمه اگر بود اکبرم تو سر نهاده ای روی دامان فاطمه من را بگو که رو به زمین می شود سرم تو سر نهاده ای دم آخر به سینه ام وقت جسارت شده، موقع غارت شده خواهرت آماده ی بند اسارت شده حسین

نوحه - قدم قدم با هردم به عشق تو دل دادم تا اسم سقا رو میبری دلا پر از تلاطم میشه میونِ دریای عاشقا دلم تو دست و پا گم میشه لقبش سقاست حرمش دریاست حرم عباس حرم زهراست عاشق همه سال مست و رسوا بادا دیوانه و شوریده و شیدا بادا با هشیاری غصه ی هر چیز خوریم چون مست شویم هر چه بادا بادا ببین دل از کف دادم به پای تو افتادم دلای ما فاطمیه ها دخیل ام البنین میشه ایشالا فردای محشرم با فاطمه همنشین میشه کرمش مولاست مددش زهراست تا خودِ محشر علمش بالاست ای طنطنه نعره ی میدان علی ای جان علی ای جان علی ای صیقل ذوالفقار بران علی ای جان ای جان علی ای شیر نبرد ای علمدار حسین ای یار حسین ای یار حسین ای جلوه گردباد طوفان علی ای جان علی ای جان علی تو گوهر نایابی تو سایه ی اربابی ماه شب تارِ کربلا جمال تابنده ی تو هِ مقام باب الحوائجی چقد برازنده تو هِ پسر خورشید قمر مهتاب ثمر توحید سپر ارباب ذکری که به داد هر گرفتار رسد عباس مدد با هرضربان قلبم تکرار کند عباس مدد وقتی که به او تکیه زده خونِ خدا در کرب و بلا پس این نه عجب که آسمان جار زند عباس مدد امیر حزب اللهی وزیر ثاراللهی کی تا قیامت شبیه تو مطیع محض ولایتِ تو پای حرف برادرت همه وجودت اطاعتِ به تو دل دادم منِ ناقابل مددی مولا یا ابوفاضل ای مادر شیر کربلا ام بنین یا ام بنین یا ام بنین ای مَحرَم راز مرتضی ام بنین یا ام بنین یا ام بنین ای مادر ال مصطفی یا ام بنین ای شور دَمِ سینه زنا یا ام بنین ای سینه زن خون خدا یا ام بنین ای سفره تو اصل شفا یا ام بنین ای دامن تو مهد وفا یا ام بنین دریاب مرا دریاب یا ام بنین جان حضرت ارباب یا ام بنین عباس تو خود ارباب یا ام بنین

نوحه عربی