شب اول رمضان 98 - محمود کریمی

مناجات - سلام من به تو ای ماه پر صفا ، رمضان سلام من به تو ای سفره ی خدا ، رمضان سلام من به صفای نسیمِ صبح دمت به لحظه های غروبت ، به ربنّا رمضان اگر مرا تو نشوییم ، ز جرم و زشتی ها بگو کجا برود عبد بینوا ؟ رمضانسلام من به محمّد ، رسول خوبی ها که هست مهر نگاهش پناه ما ، رمضان سلام من به نماز شکسته ی مولا بده خبر به من از درد مرتضی ، رمضان سلام من به جمالِ کبودِ مادرِ عشق که روی خاک فتاده به کوچه ها ، رمضان سلام من به نسیم پر از طراوت تو که می دهد همه شب ، بوی مجتبی ، رمضان سلام من به مناجات و روضه و گریه روانه کن دل ما را به کربلا ، رمضان سلام من به علمدار تشنه ی بی دست همان که شد ز عمودی سرش دو تا ، رمضان سلام من به گلوی دریده ی اصغر سلام بر سر زلف به نی رها ، رمضان سلام من به رباب و سُکَینه و نجمه سلام من به شهیدان نینوا ، رمضان سلام من به سه ساله ، که در سحرگاهی گرفت بوسه ز لب های سر جدا ، رمضان سلام من به نماز نشسته ی زینب خدای صبر و شهامت ، گل وفا ، رمضان سلام من به نیایشگر سحر ، سجاد به آنکه بود همیشه در ابتلا ، رمضان سلام من به شکافنده ی علوم خدا به باقر ابن علی ، عشق مصطفی ، رمضان سلام من به فیوضات حضرت صادق همان که هست به درد دلم دوا ، رمضان سلام من به دوساق شکسته ی کاظم همان که بود اسیر غم و بلا ، رمضان سلام من رئوفی که صاحب لطف است به صاحب دل من حضرت رضا ، رمضان سلام من به جوادش ، به جود و احسانش به آن خدای کرم معدن سخا ، رمضان

روضه - بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند اول صلا به سلسله‏ انبیا زدند نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید ز آن ضربتى که بر سر شیر خدا زدند آن در که جبرئیل امین بود مَحرمش اهل ستم به پهلوى خیرالنسا زدند بس آتشى ز اخگر الماس ریزه‏ ها افروختند و در جگر مجتبى زدند و آنگه سُرادِقى که ملک محرمش نبود کندند از مدینه و در کربلا زدند وز تیشه‏ ستیزه در آن دشت کوفیان بس نخل ها ز گلشن آل عبا زدند پس ضربتى کز آن جگر مصطفى درید بر حلق تشنه‏ خلف مرتضى زدند اهل حرم دریده گریبان گشوده موى فریاد بر در حرم کبریا زدند روح الامین نهاده به زانو سر حجاب تاریک شد ز دیدن آن چشم آفتاب

نوحه - مه بالا نشین شدی نقش زمین بدون علمدار یل ام البنین وقتی می بینم ما رو میبینی اشکات میریزه گریم می گیره وقتی می بینم افتادی بین شمشیر و نیزه گریم می گیره یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری هذا حسین به العری فریاد یا محمدا وقتی می بینم تنهای تنها لشکر نداری گریم می گیره وقتی می بینم عباس وعون و اکبر نداری گریم می گیره یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری هذا حسین به العری فریاد یا محمدا تو روی خاک و عباس و اکبر بی دست و بی تن گریم می گیره یه مشت حرامی آتیش و غارت دور بر من گریم می گیره حسین ای سردار نام آورم ببین من موندم با داغ حرم یا مصطفی یا مرتضی یا فاطمه یا مجتبی آتیش گرفته خیمه ها راس حسین به نیزه ها یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری هذا حسین به العری فریاد یا محمدا تنت میان خاک و خون به زیر سم مرکب اعدا نوحه ی مادر یا بنی قتلوک و ما عرفوک یا بنی ذبحوک ومن الماء منعوک عباس ای حامی ما برخیز و بین در خیمه ها سیلی زدن به دخترا چنگ زدن به معجرا یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری هذا حسین به العری فریاد یا محمدا