ولادت حضرت معصومه (س) 1402 - سید مجید بنی فاطمه

خانومه، معصومه، کرامت و لطفش معلومه/آرامش با نامش دل رضا خیلی آروم/روح مناجاتی، عمه‌ی ساداتی/اذن دخول من، قبله‌ی حاجاتی/ای شعر پر از آرایه‌ی من/این نوکریه سرمایه‌ی من/من هرچی دارم از لطف توئه/سایت رو سرم همسایه‌ی من/ خانومه، معصومه، کرامت و لطفش معلومه/آرامش با نامش دل رضا خیلی آرومه/نوکرته هرکس که عالم دینه/هرکی بیاد این‌جا، بهشتو می‌بینه/هرچی بگم از لطف تو کمه/توی حرم این حرف دلمه/هرکی ضریحت رو دیده، میگه/کی گفته که زهرا بی‌حرمه/شد قلبم آبادت، منم غلام خونه‌زادت/بی‌بی جان تو محشر بگو نمیرم از یادت/خانومه، معصومه، کرامت و لطفش معلومه/آرامش با نامش دل رضا خیلی آرومه/یا حضرت معصومه

ما را برای گدایش شدن آفریده اند/قمری آب و هوایش شدن آفریده اند/او را برای طواف و برای عروج/مارا برای برایش شدن آفریده اند/این خانوم با کرم، محترم را برای/وقف امام رضایش شدن آفریده اند/اصلا تمامی ایران زمین را برای/ملک خصوصی پایش شدن آفریده اند/هرچند نانی نداریم، گندم که داریم/گیرم مدینه نرفتیم ما قم که داریم/زهرا حضورش نیازی به مردم ندارد/اصلا ظهورش مدینه یا قم ندارد/بالی که این آسمان را ندارد، چه دارد/آن کس که این آستان را ندارد چه دارد/ من حاجتم را به دست مسیحا ندادم/بال و پرم را به این آسمانها ندادم/قمری ام و در کرمخانه لانه گرفتم/من حاجتم را از این آستانه گرفتم/عصمت تباری که همسایه اش را ندیده/همسایه اش نیز هم سایه اش را ندیده/بانوی والا مقامی که مافوق نور است/خورشید هفت آسمانی که ما فوق نور است/جبریل حتی حریف کمالش نمی شد/آیینه هم روبرو با جمالش نمی شد/پروازها با قنوتش به بالا رسیدند/اعجازها با نگاهش به عیسی رسیدند/غیر از خدایا خدایا صدایی ندارد/روی زمین غیر محراب جایی ندارد/سجاده اش با مناجات کردن گره خورد/هر صبح با نور خیرات کردن گره خورد/در بارگاه جلالی تعبد تعبد/در آستان کمالی تهجد تهجد/امروز باران ترین عنایت به دستش/فردا فراوان ترین شفاعت به دستش/با لطف بسیار دست بگیری که دارد/چه خوب تا می کند با گدایی که دارد/بالا پریدند پرهایمان با نگاهش/چه سر به زیرند سرهایمان با نگاهش/از یک طرف دختر مرد مشکل گشاهاست/از یک طرف خواهر آبروی گداهاست/او حلقه ی اتصال رضا با جواد استباب الحوائج ترینی که باب مراد است/وقتی که می خواست از خانه اش دربیاید/یعنی به سمت حریم پیمبر بیاید/دور و برش از برادر برادر قرق بود/راه از پسر های موسی ابن جعفرقرق بود/دست پسرهای موسی ابن جعفر نقابش/پای پسرهای موسی ابن جعفر رکابش/تا چادرش خاکی از ردپایی نگیرد/تا معجر با حجابش به جایی نگیرد/او آمد و مایه ی افتخار همه شد/دسته گل مریمی بهار همه شد

شام غمم سر اومده دلم دوباره پر زده/همش توی این دو سه شب یا میره قم یا مشهده/من امشب بازم مجنونم کنار سفرت بازم مهمونم/من با تو دارم دنیا رو زیارت کردم تو قم زهرا رو/خیالم راحته دلم دیگه آرومه/میدونم خوب اینه شفیع من خانومه/گدای تو منم یا حضرت معصومه/یا اخت الرضا یا حضرت معصومه/حالا با این حال خوشم همینه از تو خواهشم/کاشکی یه شب تو حرمت خادم افتخاری شم/پر میشه با تو هر دستی تو که بانوی کریمه هستی/من که هستم زیر سایت چقدر خوشبختم شدم همسایت/تویی نور خدا به کشورم تابیدی/تویی ماه زمین که خواهر خورشیدی/تویی که مرجع مراجع تقلیدی/امام رضا آقا سلام بذار که پا بوست بیام/خودت میدونی آقا جون یه جور دیگه تو رو میخوام/تا اینجا اسمش ایرانه همه شیش دنگش برا سلطانه/من وقتی که از تو دورم خدا میدونه پره دلشورم/دل من زیر پای زائرات افتاده/خطرات خوشم گوشه گوهر شاده/سفر کربلام با پنجره فولاده/یا امام الرئوف تو حضرت سلطانی