شهادت امام جعفر صادق (ع) 1402 - مهدی سلحشور

به منبر می‌رود دریا به سویش گام بردارید/هلا اسلام را از چشمه اسلام بردارید/مبادا از قلم‌ها جا بیفتد واژه‌ای اینک/که بر منبر قدح کج کرده ساقی جام بردارید/سَلونی را هدر کردند روزی مردمان، امروز/بپرسیدش از اسرار جهان ابهام بردارید/الا ای شاعران چشمان او آرایه وحی است/برای ما از آن باران کمی الهام بردارید/نسیم صبح صادق می‌وزد از گیسوی صادق/از آن مضمون پیچیده جناس تام بردارید/به فرزندان، به اهل خانه جز ایشان که می‌گوید/غلام خسته‌ام خفته، قدم آرام بردارید/اگر فرمان او باشد، نباید پلک برهم زد/به سوی شعله چون هارون مکی گام بردارید

روایت است که چون تنگ شد بر او میدان/فتاد از حرکت ذوالجناح از جولان/نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت/نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت/هوا ز جور مخالف چو قیرگون گردید/عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید/بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد/اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

داره می‌گذره با خوشی این دقایقم/وقتی یه عمر نوکر، آقام امام صادقم/من بدون شک، زندگیمو می‌دم براش/همه جا گفتم و می‌گم، پدر و مادرم فداش/آرزوم اینه، حرمش باشه/بین صحناشم، روضه برپاشه/ای امون ای دل/چرخ زندگیم، اگه گرفته رنگ و رو/نوکری در خونش، به ماها داده آبرو/واقفم به این، داشته هوامونو زیاد/امام صادق هر دفعه، خرجیه کربلامو داد/من در خونش، دارم آرامش/من دوسش دارم، خیلی می‌خوامش/آرزوم اینه، حرمش باشه/بین صحناشم، روضه برپاشه/ای امون ای دل/می‌دونم اگه، این دلم عمری عاشقه/اگه امام حسینیم، بانیش امام صادقه/خیلی داره دِین، چشمای گریونم بهش/اگه حسین حسین می‌گم، همه رو مدیونم بهش/من مسلمانم، از همین مکتب/فخرمه هستم، جعفری مذهب/آرزوم اینه، حرمش باشه/بین صحناشم، روضه برپاشه/ای امون ای دل

دنیای کلام تو جهان برکات‌ است/عمری‌ست جهان ریزه‌خور این کلمات‌ است/در ساحت عرفان غمت، فلسفه مات‌ است/نام تو پر از عطر سلام و صلوات‌ است/یا امام صادق/ای سوره‌ی شان تو پر از سجده‌ی واجب/زانو زده در محضرت، ادیان و مذاهب/دارند نصیب از نفست حاضر و غائب/راهی که تو ابلاغ کنی، راه نجات ا‌ست/یا امام صادق/فیض ازلی چیست؟ مسلمان تو بودن/لطف ابدی، شیعه‌ی چشمان تو بودن/در خوف و رجا دست به دامان تو بودن/مهر تو و قهر تو حیات‌ست و ممات‌ست/یا امام صادق/ای کاش که باشد نظر لطف تو با ما/تا سوی تنور امر کنی باز اماما/با عشق تو آتش شده برداً و سلاماً/آتش نه که، این روشنی آب حیات‌ست/یا امام صادق/نام تو بلندست و مقام تو رفیع‌ است/لطف تو مدام‌ست و عطای تو رفیع‌ است/هم در دل ما حسرت دیدار بقیع‌ است/هم در دل ما حسرت درک عتبات‌ است/یا اباعبدلله