شب هفدهم رمضان 99 - محمود کریمی

مدح - وقت آن است شوم یک سر و گردن بیرون روح را یک دو سه ساعت کشم از تن بیرون نه فقط صاف شدن اول و پایان ره است میزند آینه از خود به شکستن بیرون نفی و اثبات در این بزم در آغوش هم اند جز به مردن نشود خلق ز مردن بیرون حیف از این نام که بر بخیه فروشان دوزند چاره زخم بود از کف سوزن بیرون جگر شیر در این بادیه اول شرط است گر تو مردی به درون آی و اگر زن بیرون نگذارم که کسی خرج کند نامم را گر بیایند خلایق همه با من بیرون صحبت خویشم و گوش خود و ادراک خودم من طبیب خود و درد خود و تریاک خودم جگر سنگ در آن است ترک بر دارد جگر میوه در آن است که لک بر دارد غیر از این اشک نماند سر غربال فلک گر به اعمال من خسته الک بردارد گل رخان خام جمال اند و جهان خام طمع گر علی از سر این سفره نمک بر دارد داغ احسان تو بر صفحه پیشانی اوست هرکه از خاک درت آب خنک بر دارد کفر صد مرتبه خوب است از آن پیشانی که کسی از قدمت از سر شک بر دارد ذکر رایج شب میلاد علی هست حسین تا لبم معنی یا لیت معک بر دارد فطرس از دیده عشاق نخواهد افتاد گر زمین را چو سماوات ملک بر دارد شیشه رنگی ما را به عقیقت بپذیر ما اگر پر خش و خطیم به ما خرده مگیر سر در آورده ای از کار همه یعنی چه رفته ای بر سر دیوار همه یعنی چه همه جا صحبت آن ابروی پیوندی توست بسته ای تیغ به کشتار همه یعنی چه فرصت صنع ندادی به کسی غیر خودت آخر ای حضرت معمار همه یعنی چه نرگست خواب ز چشمان خلایق برداشت

روضه - بی‌ تابی نکن فدای چشمات دستم رو بگیر بازم تو دستات ای درد و بلات به جون زهرا چه بی قراری سر روی زانوت میزاری بعد من یاری نداری غصه نخور خدارو داری برا تو گریونم برا تو میمرم علی حلالم کن دیگه دارم میرم گفتی که ببین تاریکه خونه گفتم که خدا کنارمونه هرچی که خدا بخواد همونه یادت بمونه تابوتم رو مخفیانه از خونه ببر شبونه به اون مزار بی نشونه دل من خسته برا دلت خونه خدا خودش بامن براتو گریونه براتو گریونم براتو میمرم علی حلالم کن دیگه دارم میرم وقتی میچکه اشک های مردم عالم می سوزه از آه سردم من رفتنی ام ای دورت بگردم نمونده راهی میبینم که بی پناهی غرق درد و اشک و آهی من بمیرم برات الهی به خدا بد تا کرد این روزگار با تو ملائکه تا عرش می برن اشکاتو برا تو گریونم براتو میمیرم علی حلالم کن دیگه دارم میرم تو زنده بمون تو این شب سخت پیش یتیمام تا این که هروقت قسمت شه برن به خونه بخت بمون و جای من حسن رو دوماد کن تو شب دومادیش از مادرش یاد کن امشب تو سکوت چشم ها میباره زینب که برات کفن میاره میدونه حسین کفن نداره ازم شنیده اشک از گونه هاش چکیده سر عشق سر بریده راز تن به خون تپیده عطش عاشوراس دلیل این ناله قرار بعدیمون کنار گوداله