شب هفتم رمضان 99 - محمود کریمی

روضه - ای گل چه زود دست خزان کرد پرپرت رفتی و رفت خنده ز لب ‌های خواهرت هر کس که دید راس تو بر روی نیزه‌ ها آهی کشید و گفت که بیچاره مادرت تا بیش‌ تر به گریه‌ من خنده سر دهند آورده ‌اند محمل من را برابرت از دوش نیزه ‌دار تو فهمید کاروان خون می‌ چکد هنوز ز رگ ‌های حنجرت یک تیر بوسه ات زد و شد روز من سیاه حالا چه کرد بین سفر نیزه با سرت