وفات حضرت خدیجه (س)، میثم مطیعی سال 1401

خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن/شریک روز‌های سخت و شب‌های خطر بودن/به هم می‌ریزی آداب قدیم بی‌قراری را/شروع عاشقی کردن، کمی بی‌تاب‌تر بودن/بزرگت می‌کند قلبی که سمت عشق چرخاندی/کنار آفتابی زنده باید شعله ور بودن/اگر از کوچه‌ها زخم زبان می‌خورد پیغمبر/زنانه خط به خط آموختی رسم سپر بودن/وزیدی در بیابان‌های داغ فقر و تنهایی/و تا منزل به منزل از محمد با خبر بودن/نشان دادی به دنیا، زن برای مرد خود این است/کنار یک نفر ماندن برای یک نفر بودن/به شمشیر علی می‌نازد و سرمایه‌ات، احمد/به کوهی تکیه دادن زیر سقفی پر ثمر بودن/خدا پل می‌زند با یک سلام از آسمان تا تو/چه چیزی بهتر از اینکه دمی زیر نظر بودن/بیا چشم و چراغ خانه‌ی پیغمبر ما باش/بیا لبخند شو بر اخم‌های خون جگر بودن/خدا دست تو را با دست پیغمبر عجین کرده/نوشته در خط پیشانی تو بال و پر بودن/تو پشت عشق را خالی نکردی، حق تو این است/کنار شانه‌ی مردی خدایی همسفر بودن

فخر من نزد عرب این بود، دختر داشتم/آیت من بود و در گهواره کوثر داشتم/هر چه عالم فخر دارد، نزد من یک ارزن است/من زنی هستم که در خانه پیمبر داشتم/روز‌هایم شب نمی‌شد، چشم او تا باز بود/سایه‌ی خورشید را همواره بر سر داشتم/عاشق این مرد بودن، معجزه لازم نداشت/چشم‌هایش را از اول نیز باور داشتم/راه‌های آسمان را، از زبان همسرم/مثل آواز پر جبریل از بر داشتم/آیه‌ها تکرار او بودند و عمری بر لبم/با طنین نام او قند مکرر داشتم/چشم بر من دوخت در شعب ابی طالب گریست/ناگهان یک آسمان در خود کبوتر داشتم/جان خود را بر سر این عشق دادم عاقبت/هدیه می‌دادم اگر صد جان دیگر داشتم

تو را می‌خواست تا در همسرانش، بهترین باشی/برای خاتم پیغمبری نقش نگین باشی/خدایت انتخابت کرد تا ای مادر هستی/برای چشمه‌ی کوثر، بهشتی در زمین باشی/خدا هر شب برایت می‌فرستد تهنیت‌هایی/که در تنهاییت هم صحبت روح الامین باشی/تو در اسلام و در ایمان و در عشق اولین بودی/زنی مثل تو دیگر نیست، یعنی آخرین باشی/برای طعنه‌ی کفار در اوج نداری‌ها/تو باید پاسخ دندان شکن در آستین باشی/علی تنها علی باید امیر المؤمنین باشد/و تنها تو سزاواری که ام المؤمنین باشی

ماه شبای تارم الوداع/لبخند تو بهارم الوداع/منم و گریه‌های فاطمه/تاب غمش ندارم، الوداع/ ای مونس دیرین من/زیر دین تو دین من/ای یاور و یارم، ماه غمگسارم/بی تو بی‌قرارم/خدا نگهدار، خدیجه ای ماه رسول/مادر زهرای بتول، مادر زهرای بتول/محرم راز من، بانوی من/گویی که می‌رود جان از تنم/شمع مزار تو شد اشک من/کفن تو شده پیراهنم/اشک غم ما را ببین/بی‌تابی زهرا ببین/رفتی و نشسته/غبار غم تو به دل شکسته/خدا نگهدار، خدیجه ای ماه رسول/مادر زهرای بتول، مادر زهرای بتول