ولادت امام حسین (ع)، محمدرضا طاهری

اون کیه که دلبره دلخواهه، حضرت اباعبداللهه/اون کیه امیر و شاهنشاهه، حضرت اباعبداللهه/اون کیه که قیامته،حتی بردن اسمش عبادته/اون کیه که روایته، جعل الله شفاءَ فی تربته/جانه، اباعبدالله، جانانه اباعبدالله/دینه، اباعبدالله، ایمانه اباعبدالله/شاهه، اباعبدالله، سلطانه اباعبدالله/قربان اباعبدالله .../اون کیه که با دلم همراهه، حضرت اباعبداللهه/اون کیه که میخامش واللهه، حضرت اباعبداللهه/ اون کیه، که میگن همه، فقط این آقا، تنها رفیقمه/اون کیه که هزار دفه، بمیری براشم بازم کمه/ یاره، اباعبدالله، دلداره اباعبدالله/سرور، اباعبدالله، سالاره اباعبدالله/تا روز محشر گرمه، بازاره اباعبدالله/ قربان اباعبدالله.../حسین حسین ابی عبدالله.../جان منی ابی عبدالله/دین منی ابی عبدالله/عشق منی ابی عبدالله

شب رحمت ، شب توبه ، شب فطرس شدن آمد/در این غوغای عجز، از معجزه امشب سخن آمد/بخوانید انما، حُسنِ ختام پنج تن آمد/کرم باران شده عالم ، علمدار حسن آمد/دوباره یاس بی مثل مدینه، یاسمن دارد/جناب حیدر کرار، از امشب دو حسن دارد/گنهکاران، گنهکاران، برات آمد، برات آمد/برای هر چه لا ممکن ، خبر از ممکنات آمد/بگو بر خضرهای تشنه لب ، عین الحیات آمد/چه غم از موج طوفان‌ها ، که کشتی نجات آمد/رسیده حضرت معشوقِ بی پایانِ دوران‌ها/همان ساده ترین راهِ رهایی بخشِ حیران‌ها/سلام ای لطف بی پایان ، خدای مهربانی‌ها/پرِ پرواز خاکی‌ها ، حسین آسمانی‌ها/امانی امن تر از تو ، ندارد بی امانی‌ها/چه لذت بخش تر از این ، شود نذرت جوانی‌ها/تو آن پیری که پیران طریقت ، پیر این دِیرند/غلامانت چو اربابان، رها از منت غیرندسلام ای ناب تر، از لحظه‌های آشنایی‌هاسلام ای خوش تر از ساعاتِ آغازِ رهایی‌هاسلام ای یوسف، مصر بقای کربلایی‌ها/سلام السابقونَ السابقونِ مجتبایی‌ها/تو آن ضرب المثل بین کرامت آفرین‌هایی/چه غم از بی کسی وقتی، کس بی کس ترین هایی/تو آن هستی که تا محشر ، جهان باشد به فرمانت/تو آن شاهی که مادر می کند، فرزند قربانت/نبودی آدم و حوّا ، شدند اول مسلمانت/نبودی شد خدا، سر حلقه‌ی مرثیه خوانانت/نبود ارض و سما اما، تو مثل مرتضی بودی/نبودی ظاهراً اما، رفیق انبیا بودی/فدای آن پیمبر که، تو هستی زینت دوشش/فدای کعبه ای که عشق تو کرده سیه پوشش/منم مجنون آن مجنون، که تقدیم تو شد هوشش/خوشا رندی که در روضه، قدح نوشیده با گوشش/تو ای ساقی کریمانه، به خوب و بد سبو دادی/تو ای با آبرو، حتی جنون را آبرو دادی/من آن رودم، که خیلی تشنه‌ی دیدار دریایم/حلالم کن که گم گشته ، حسین بچگی‌هایم/چه شد آن حال رویایی، چه شد آن عشق زیبایم/چه شد آن روضه گردی‌ها، چه شد آن شور و غوغایم/تمام دلخوشی من ، به الطاف مدام توست/عوض کن حال و روزم را ، عوض کردن مرام توست/محرم حال عالم، احسن الاحوال می‌گردد/به گِرد روز عاشورا، تمام سال می‌گردد/همین که بین ما، حرف از غم گودال می‌گردد/زبان‌ها از بیان ماجرایت لال می‌گردد/تو را که آسمانی‌ها، به جسمت پیرهن کردند/چرا از خاک و خون این‌جا، تنت آقا کفن کردند/

با چه زبونی شکر خدا رو به جا بیاریم/بهتر از این اسم تو همه دنیا سراغ نداریم/حسین اومده تا خدا خدا باشه/حسین اومده شور کربلا باشه/دعای این همه نوکر اجابت شد/حسین اومده تا آقای ما باشه/نوکرها همه کار کردن دنیا رو نونوار کردن/یا عبادالله اومده از راه ابی عبدالله/****سوم شعبان ذکر لب ما سلام حسینه/جشن و سروره ملت آقا امام حسینه/شبی که سجده ی فرشته شد واجب/تموم عالم از مشرق تا مغرب/به فرمان خدا سجده نموده بر/حسین ابن علی ابن ابیطالب/پیغمبر یه خبر داده این آقاست علوی زاده/یا عبادالله اومده از راه ابی عبدالله/****هرجا که اسمش روی لبامه بهشت همونجاس/تا با تو هستم هوامو داره حضرت عباس/ابالفضلیا شب شب ابالفضله/علی زادگی منسب ابالفضله/حسین حسین از لبت نیفته چون/حسین حسین رو لب ابالفضله/یک لحظم نشه آشفته هرکس که یاحسین گفته/یا عبادالله اومده از راه ابی عبدالله/

مبدل السیئات بالحسنات بهشت ما نوکراته کرببلات/عالی درجات شاه عرصات کشتی نجات/مصباح هدی ای خون خدا جونم به فدات/یا من اسمه دواء و ذکره شفا/عیدی تولدت بده یه کربلا/به تخت شاهنشهی نشسته حسین/فلک شکاره به ناز شست حسین/دل مست حسین پیوست حسین دربست حسین/شاهد میگیرم آخر میمیرم از دست حسین/ناجی رسل حسین امیر کل حسین/نوکر آخرش میره به جنت الحسین/مبدل السیئات بالحسنات بهشت ما نوکراته کرببلات/عالی درجات شاه عرصات کشتی نجات/مصباح هدی ای خون خدا جونم به فدات/