ولادت امام حسین (ع) میثم مطیعی 1401

همیشه در میان، شادی و غم، دوستت دارم/چه شعبان‌المعظم، چه محرم، دوستت دارم/دلم با عشق، خویشاوندی دیرینه‌ای دارد/از آغاز جهان، از عهد آدم، دوستت دارم/وضوی گریه می‌گیرم، در استغفار و می‌ریزم/به پایت جان که ای جانان دمادم، دوستت دارم/برای این دل بیچاره همدم، عاشقت هستم/برای زخم‌های سینه مرهم، دوستت دارم/نگو از چشم من افتاده‌ای، من چشم در راهم/که از تو بشنوم یک‌بار من هم، دوستت دارم/خودم را بین آغوش تو می‌بینم شبیه حر/که با اشک خودش می‌گفت نم‌نم، دوستت دارم/در این دنیا نبردی آبرویم را، در آن دنیا/چه خواهی کرد؟! من در هر دو عالم، دوستت دارم/مرا حتی اگر در آتش خشمت بسوزانی/زنم فریاد در بین جهنم، دوستت دارم/دل دلواپسی دارم، دلی از غصه‌ها سرشار/ولی «یا کاشف الهَم، کاشف الغم» دوستت دارم/فراز آخر شعر است و یک اقرار بی‌پایان/مرا بسیار می‌خواهی و من، کم دوستت دارم

اومده کشتی نجات، آی آدم‌ها/غرق غم دنیا نشید، بسه غم‌ها/معجزه کرده نام او، بر پرچم‌ها/حا و سین یا و نون عشق/خدا گل ما رو، با عشق سرشته/روی دل ما، اسمش را نوشته/اسم حسین، اسم رمز بهشته/ای راز خلقت عالم، با یادت خوب می‌شه حالم/من با تو اوج آزادی، من بی تو بی پر و بالم/ما دیگه از بازی دنیا، دل‌سردیم/از اولش هم با خدا، عهدی کردیم/هر جا بریم سمت حسین، بر می‌گردیم/کفتر جلد اوییم/به تشنه‌ها پیک بارون رسیده، چاره‌ی این شب‌ها صبح سپیده/امید و باور کن عید امیده/کاش فصل هم‌صدایی شه، دلهامون کاش خدایی شه/نسل ما یاور مهدی، نسل ما کربلایی شه/ای راز خلقت عالم، با یادت خوب می‌شه حالم/من با تو اوج آزادی، من بی تو بی پر و بالم

آقام چه گنبد، طلایی داره/کرب و بلاش عجب، صفایی داره/قربونشم می‌شم، تعصبشو هم، خدایی می‌کشم، فدایی داره/مرید مرام خداییتم من، عاشق بی‌حسابتم آقاجون/به قول عاشقای لوتی مسلک، کوچیکمو خرابتم آقاجون/هم پرچم عشق، رو شونه‌هاس /هم ذکر مولا، تو خونه‌هاس/دیوونه‌های، آقامونیم /عالم‌ به کام، دیوونه‌هاس/الحمدلله عاشقتم

حسین مولا/من و دوری، از این پرچم، نه می‌خوام و، نه می‌خونم/یه روزی از، همین روزا، توی هیئت، میره جونم/اگه بودم، گرفتار، کسی جز تو، پشیمونم/به هر جا هم، برم آخر، بازم عبد، همین خونم/دلم بازم، شده شیدا، مگه می‌شه دل نداد، به این آقا/مگه می‌شه، نشم مجنون، شب جمعه که میام، پای ایوون/حسین مولا، حسین مولا، حسین مولا مولا /گره وقتی، توی کاره، دوا دست، علمداره/می‌گن عباس، توی محشر، ما رو تنها، نمی‌ذاره/اگه هستم، پای پرچم، یعنی عباس، دوسم داره/خم زلف، ابوفاضل، دلم رو برد، به یک‌باره/همه دنیام، ابوفاضل، تو هر طوفان به خدا تویی ساحل/تویی آقا، منم سائل، جنونم با عشق تو، می‌شه کامل/ابوفاضل، ابوفاضل، ابوفاضل آقام/حسن آقام/رقیه جان/رقیه جان خانم رقیه جان،رقیه جان بی بی رقیه جان/علی مولا