ولادت امام علی (ع) مجید بنی فاطمه، 1396

پدر خاک آمده به زمین/ از فراسوی قله‌ی ادراک/رونمایی شده است در خلقت/ دومین قید جمله‌ی لولاک/من چه گویم ز شأن مادر او/ بی‌نظیری که بی‌نظیر آورد/غیر از این نیست وصف بنت اسد/ دختر شیر بود و شیر آورد/ مستجیری به مستجار آمد/ روح تازه گرفت بیت عتیق/ کعبه‌ای که علی درونش نیست/چون رکابی شود بدون عقیق/صاحب خانه رفته در خانه/دیگر اذن دخول لازم نیست/حیدر از حفظ بود قرآن را/با وجودش نزول لازم نیست/بین آغوش احمد مکی/آیه‌هایی ز مومنون می‌خواند/عقل کل بود و با کراماتش/عاشقان را سوی جنون می‌خواند/کعبه تنها نه زادگاه علی/در نجف نیز خاک او کعبه است/سجده آورده‌ایم سمتش چون/اولین سینه چاک او کعبه است/ملک الموت پیش مرگش بود/او که شاگرد ذوالفقار علی‌ست/خلقت اهل بیت کار خداست/مابقی هرچه هست کار علی‌ست/کیست مولا، همان که در کعبه/به روی شانه‌ی پیمبر رفت/شانه‌های نبی همان عرش است/حیدر از عرش هم فراتر رفت/گردش روزگار دست علی‌ست/کهکشان دانه‌های تسبیحش/در خیبر شکسته، چیزی نیست/فتح آن قلعه بود تفریحش/چند سالی درست قبل ازل/زندگی را شروع کرده علی/هر زمان رزق می رسد از راه/شک ندارم رکوع کرده علی/کیست جبریل آن‌ که خود گفته/ که علی بوده است استادش/ملک انبیاست جبرائیل/وحی را داده مرتضی یادش/شب معراج مصطفی حس کرد/در پس پرده روبروی علی ست/به گواه فَمَن یَمُت یَرَنی/بازگشت همه به سوی علی‌ست

ملائک، از اون بالا می‌آن پای پیاده/تو دستا، پر از نور پر از جام و باده/تو ، رمز بقائی، تو مشگل گشایی/ما، مجنون عشق، تو لیلای مایی/تویی سرورم، علی/تویی صاحبم، علی/گدای علی بن ابیطالبم/مست و قلندرم در بند حیدرم/دو عالم سر راه تو افتاده به خاکت/کی هستی که حتی شده کعبه سینه‌چاکت/تو تنها صراطی، تو آب حیاتی/ما بی تو هلاک و تو شرط نجاتی/خدایی کنی تو بر ما سوا/تو هستی شهنشاه ملک لافتی/مست و قلندرم در بند حیدرم/تویی سرورم، علی/تویی صاحبم، علی/گدای علی بن ابیطالبم/کسی نیست که از عشق تو پیمونه به کف نیست/صفای بهشت هم مثل ایوون نجف نیست/تو سلطان دینی/در عرش برینی/با ذات خدایی تو همنشینی/فدایی تو، علی/همه عالمین، علی/علی جان تو هستی فدای فاطمه/مست و قلندرم در بند حیدرم /تویی سرورم، علی/تویی صاحبم، علی/گدای علی بن ابیطالبم

امشب هوا خوبه، حال گدا خوبه/به خدا که محبت علی برای ما خوبه/بی‌تابم و دلدادم، از غصه آزادم/آخه ندیده عاشقت شدم به دامت افتادم/آسمونا امشب، زیر پاهامه، زیر پاهامه، زیر پاهامه/افتخارم اینه، علی آقامه، علی آقامه، علی آقامه/روحم، به دنبال توئه/عشقم ، تو و آل توئه/عالم، همش ماله توئه، مولا، علی مولا/ای جان پیغمبر، ای صاحب محشر/آره دلم می خواد همش بگم حیدر/من خالیه دستم، در بند تو هستم/دوباره اسمتو شنیدمو دوباره من مستم/ما دلامون خورده، به نام حیدر، به نام حیدر، به نام حیدر/بند? زهرامو، غلام حیدر، غلام حیدر، غلام حیدر/جز تو، چه اسمی ببرم/سایت، همیشه به سرم/خوبه، تو هستی پدرم، مولا، علی مولا/پیش خدای تو، تو عرشه جای تو/میبینم عرشو من به زیر ایوون طلای تو/کعبه که شد خونت، عالم که دیوونت/چه خوبه که تو محشر بخوره لبم به پیمونت/اونکه با تو باشه، چقد خوشبخته، چقد خوشبخته، چقد خوشبخته/از الان تا روز قیامت آقا، خیالش تخته، خیالش تخته، خیالش تخته/قلبم، فقط جای توئه/جونم، تو دستای توئه/عشقم، تماشای توئه، مولا، علی مولا

روزی که علی به صلب آدم، دم شد/آدم به حریم کبریا محرم شد/آدم به کجا و اینهمه عز و جلال/از مرتبه ی پسر، پدر آدم شد/ماهی تو، که بر بام شکوه آمده است/آیینه ز دست تو به ستوه آمده است/خورشید اگر گرم تماشای تو نیست/دلگیر نشو، ز پشت کوه آمده است