ولادت حضرت امام محمد تقی (ع) جوادالائمه، محمدرضا طاهری

بویِ گل و گلاب اومد، نور ابو تراب اومد/هم کوثرِ امام رضا، هم غنچه ی رباب اومد/ماهِ رجب قشنگ وقشنگ تر شد/شادی اهل بیت دو برابر شد /دنیا با جشن این دو تا شاهزاده /آماده ی ولادت حیدر شد/شب ولادت جواد وعلی اصغر/بریم زیارت جواد و علی اصغر/بوی گل وگلاب اومد، نور ابو تراب اومد/هم کوثر امام رضا،هم غنچه‌ی رباب اومد .../ماه رجب قشنگ و قشنگتر شد/ شادی اهل بیت دو برابر شد دنیا با جشن این دوتا شاهزاده/آماده‌ی ولادت حیدر شد/شب ولادت جواد و علی اصغر /بریم زیارت جواد و علی اصغر .../ذکر و دعایِ نَشأتین، راه نجات عالمه /بابُ المرادِ کاظمین، بابُ الحوائجِ حسین /امشب امام حسین دلش آرومه /ذوقِ رضا تو خنده ها معلومه /پرواز بدید دِلار و دَمِشق و قم /تبریک بگید به زینب و معصومه/علیِ سومِ شهِ کربلا اومد/علیِ اکبرِ آقامون رضا اومد/شب ولادت جواد و علی اصغر /بریم زیارت جواد وعلی اصغر /از قلب مشهد الرضا، تا کاظمین وکربلا/وقتی میخنده فاطمه، کِل می‌کشن فرشته ها/غم از دل حسین و رضا دوره /جشن دو نورِ، نورٌ علی نورِ/بارِ سفر ببند، خیالت راحت/امشب ایشاالله کربلامون جورِ/دخیلِ عشق و به گهواره تا بستم /ی مرتبه دیدم تو باب الجواد هستم /شب ولادت جواد و علی اصغر/بریم زیارت جواد و علی اصغر /بوی گل وگلاب اومد نور ابو تراب اومد /هم کوثر امام رضا هم غنچه‌ی رباب اومد/

بابُ المرادُ و در بزن، بابُ الجوادُ و در بزن/دلم غیر امام رضا، به هیچکی رو نمیزنه/خدا میدونه کاظمین، با مشهد مو نمیزنه/مادرم همیشه اینو میگه ای خدا/پسرم، فدایِ پسرِ امام رضا/یا جوادَ الائمه.../بابُ المراد و در بزن، بابُ الجواد و در بزن /دلم غیر امام رضا، به هیچکی رو نمیزنه/خدا میدونه کاظمین، با مشهد مو نمیزنه .../مادرم همیشه اینو میگه ای خدا //پسرم فدای پسر امام رضا /یا جوادَ الائمه.../اومد ولیعهدِ رضا، جوادِ آلِ مرتضی /جواد آل فاطمه ست، همیشه داره عطر یاس/همه می‌گن مثل خود، جوونی امام رضاست/کَرَمش امید وآرزوی مردمه /به خدا، که نفسِ ملیکه ی قمه/یا جواد الائمه.../کَرَم می‌ریزه از نِگاش /هزارهزار حاتم گِداش/اسیر یک نگاهشن، تموم آسمونیا /علی اکبر رضاست، خاطر خواشن ایرونیا/منی که، روی لبمِ حسین حسین /به خدا، خونه ی مادریمِ کاظمین /یا جوادالائمه.../?

گاه‌گاهی نگاه، ما را بَس/ بوسه‌ای گاه‌گاه، ما را بَس/گرچه از دستِ یار ممکن نیست/ جگری روبراه ما را بَس/ ما گره در گره شدیم اما/... لطفِ زُلفی سیاه ما را بَس /رو به چشمش نمازِ خود خواندیم /و همین اشتباه ما را بَس/ تا به کویش نرفته‌ایم افسوس/ ولی این شوقِ راه، ما را بَس/ در بساطم نبود غیر از آه/ و همین نصفه آه، ما را بَس/ مرقدی با دو گنبد زردش/ خاکِ آن بارگاه، ما را بَس/ یک ضریح و دو قبله و دو امام/ یک حرم با دو شاه، ما را بَس/ به ضریحش نشد اگر برسیم /کنجِ آن سرپناه، ما را بَس /ما حسینی شدیم شُکرِ خدا /کاظمینی شدیم شُکرِ خدا// زلفِ ما را به بادها دادند/ لطف خود را به یاد‌ها دادند /تا گره‌های کارِ من دیدند/ به لبم یاجوادها دادند /تا که بردیم نام او دیدیم/ رونقی بر کسادها دادند/ تا ازاین خانه ما جدا نشویم /به لبم وَاِن‌یکاد‌ها دادند/ نان خود را دوباره بخشیدند/ ازسرِ ما زیادها دادند/ نامراد آمدیم اما باز/ قبل گفتن مُرادها دادند/ مثل باران شدند رحمت را /بر تمام بلادها دادند/ خط کشیدند روی بدها و... /باز هم امتدادها دادند /حرف‌های نگفته آوردم// تا به دستم مدادها دادند /هی نوشتیم نامه ادرکنی یاجواد الائمه ادرکنی/

از جمالش کمال می‌ریزد /از کمالش جلال می‌ریزد/ از لبش دانه‌های سرخ انار/ از قدش اعتدال می‌ریزد/ به تماشاش ایستاده جهان/ که بهم نظم سال می‌ریزد /روی دوشِ رضا از آن گیسو /آبشاری زلال می‌ریزد/ نورِ او لَن‌تَرانیِ موسی است/ کوه هم بی مجال می‌ریزد /چقدر چامه و چکامه براش/ از قلم‌های لال می‌ریزد/ همه تقصیرِ تیغ آن ابروست/ خونِ ما را حلال می‌ریزد/ آمد و از غبارِ جاده‌ی او// معجزاتی محال می‌ریزد/ بعد از این از دلِ غریب رضا/ غم قال و مقال می‌ریزد/ به علی رفته نور سرمدِ ما/ آمده سومین محمدِ ما/ ای مبارکترین سلام رضا /آفتاب علی الدوام رضا/ سبزی مسجد النبیِ علی/ کعبه‌ی مسجدالحرامِ رضا/ نهمین رکعت رسول خدا/ اولین اشهدُ، السلامِ رضا/ امتداد همیشه‌ی زهرا /شرف‌الشمس مستدام رضا/ سجده‌ی شکر فاطمه این است/ برکت‌های خاص و عامِ رضا/ آمدی و به عشق تو خواندند /بچه‌ها را همه غلام رضا/ دم باب‌الجواد هرکه رسید/ می‌شود جبرئیلِ بام رضا /بازهم آمده است امام حسن/ بازهم آمده امام رضا /گوییا جمع یاس و یاسمن است/ بین آغوش فاطمه حسن است/ آخرین مرتضای راه حسین/ سومین جلوه از پگاهِ حسین// تو علی هستی و عجب هم نیست/ خیره باشد به تو نگاه حسین/ صبر باید کند خدا برسی/ تا که کامل کنی سپاه حسین/ گفت در گوش تو پدر اذان و/ خدا گفت حی علی الفلاحِ حسین/ با تو شیرین شده ‌است عمرِ رباب/ با تو زیبا شده است ماه حسین/ مادرت در خیال خود می‌گفت/ بشَوی کاش تکیه‌گاه حسین/ تا که رفتی به کربلا گفتند/ شیر آمد به رزمگاه حسین/ آنقدر خشک شد لبت دیدند/ رو زدن‌های گاه‌گاهِ حسین /حرمله کاشکی زمان می‌داد/ سیر بیند تو را نگاه حسین /به گمانم سه‌شعبه آتش بود /سوخت در بین سینه آهِ حسین/ پیش تو روی زانویش می‌زد/ مادری پشت خیمه‌گاه حسین// بین گودال نه، زِ شرم رُباب/ پشت خیمه است قتلگاه حسین/ بعد گودال پیش او رفتند// نیزه‌ها بر زمین فرو رفتند/ شاعر: حسن_لطفی ?

برکت رو سر عالم می‌باره/بارون رو چشا منّت می‌زاره/اگر که امشب تموم عالم دخیل ببندن، ولله که بازم جا داره/هر کسی گرفتارِه زندگیش گره داره، امشبُ نده از دست/حرفت و بزن راحت، از آقا بگیر حاجت ، هر چقد بخوای باز هست/شب حاجتای مهم بگو یا جواد الائمه/خَلقاً داره چهرش نورِ زهرا،خُلقاً تو وجودش شورِ مولا /اومده تا که همیشه باشه، چشم وچراغِ خونه‌ی علی بن موسی/همه میان ومیرن، عیدیشون و میگیرن/پهن سفره‌‌ی احسان/از راه دور و نزدیک، برای عرض تبریک، میان محضر سلطان /ببین حاجتا چه زیاده، قسم‌ها به جانِ جواده/برکت رو سر عالَم می‌باره، بارون رو چشا منت میزاره/اگر که امشب، تموم عالم دخیل ببندن،/ولله که بازم جاداره/امشب دل لیلاها مجنون، روی خونه‌ی ارباب بارون /داره می‌گرده مَلَک به دور علی اصغر، مادرش لالایی می‌خونه/بلا گردونت می‌شم، خودم قربونت می‌شم، فدای چشات مادر/دلم اروم دیگه، عمه زینبت میگه، خیلی رفتی به حیدر/دلم خیلی روشن مادر، آبروم میشی علی اصغر/شب حاجتای مهمِ، بگو یا جوادالائمه، بگو یا جوادالائمه