وفات حضرت ام البنین حسن خلج، 1401

ای فلک یک مه و سپهر سه اختر/ شیر خدا را خجسته همدم و همسر/ فاطمه ی دوم بهشت ولایت/ یار علی نایب بتول مطهر/ حضرت مولا توجهش به تو بانو/ زینب کبری تو را صدا زده مادر

هر چند او دگر پسر خویش را ندید/اما غمین نبود که عباس شد شهید/دق کرد بعد از ان که به او این خبر رسید/بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید/خاتم ز قحط آب لب انور حسین/کارش دگر نشستن در آفتاب شد/آتشفشان غصه و کوه مذاب شد/شرمنده نگاه غریب رباب شد/آنقدر سوخت شمع وجودش که آب شد