شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه، سال 1402 شب دوم فاطمیه اول

بعد از پدر به فاطمه دشمن امان نداد/وز مهر کَس تسلی آن خسته‌جان نداد/زهرا ندید محسن و گلچین روزگار/گل چید و فیض دیدن بر باغبان نداد/می‌خواست با پسر بدهد جان به پشت در/امّا چو بی‌کسی علی دید جان نداد/در کوچه خواست تا که شود حامی علی/دردا که تازیانه دشمن امان نداد/هر قهرمان کند به نشان خود افتخار/زهرا نشان خود به علی هم نشان نداد

مادر به تپش های دل حیدر/به جوونی علی اکبر/پر قنداق علی اصغر/مارو تنها نزاری محشر/من قرص دلم به دعای حضرت زهرا/نون سر سفرم رسید از دستای مولا/کم نشه سایه‌ی لطف تو از سرمون کاش/مادری کن جان علی مراقبم باش/ای مادر /مادر یه دعا کن به خدا گیرم/حتی وقتی راهو کج میرم/دلخوشیم همینه که آخر یه روزی برا تو می‌میرم/زیر سایه‌ی چادر تو امنه همیشه/من یه خواهش دارم این آخریشه/ما رو ببر یه سفر تا نجف واسه دلامون/ما حالمون خوبه فقط پیش بابامون/ای مادر/مادر به تپش های دل حیدر/به جوونی علی اکبر/پر قنداق علی اصغر/مارو تنها نزاری محشر/من قرص دلم به دعای حضرت زهرا/نون سر سفرم رسید از دستای مولا/کم نشه سایه‌ی لطف تو از سرمون کاش/مادری کن جان علی مراقبم باش/ای مادر

وسط شعله‌ی کینه‌ی حسودا/بین تاریکی ناتموم دودا/صورت مادرم کبود شد، کبودا/اثر شعله‌ها رو پره چادرش/دود بالا بره نفسش می‌بره/ای خدا ضربه ها به کجا می خوره/ای آتیش سمت مسمار نرو/ای در سوی دیوار نرو/ای میخ کلنجار نرو