شهادت حضرت فاطمه (س) میثم مطیعی، سال 1402 شب اول فاطمیه اول

گر نگاهی به ما کند زهرا/دردها را دوا کند زهرا/بر دل و جان ما صفا بخشد/گوشه چشمی به ما کند زهرا/کم مخواه از عطای بسیارش/که آنچه خواهی، عطا کند زهرا/نه عجب گر به شأن او گویند/خاک را کیمیا کند زهرا/این مقام کنیز او باشد/تا دگر خود، چه‌ها کند زهرا/روز محشر که از شفاعت خویش/حشر دیگر به پا کند زهرا/همچو مرغی که دانه بر چیند/دوستان را جدا کند زهرا/چهره پوشد ز مرد نابینا/تا بدین حد، حیا کند زهرا/در طرفداری از خدا و رسول/به علی اقتدا کند زهرا/چه شود گر ز رحمت بسیار/حاجت ما روا کند زهرا

قلب من کوچه ماتمه/هرچقدر گریه کنم‌ کمه، مهربون مادر/ من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو/باز روی پای خودم، می‌مونم اگه غم، بگیره همه عالمو/مجتبایم شرزه شیری در سپاه حیدرم/مجتبایم وارث صبر و شکوه مادرم/فاطمه فاطمه یا زهرا/زندگیم، نگاه مادره/دلخوشیم پناه مادره، مهربون مادر/من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو/باز روی پای خودم، می‌مونم اگه غم، بگیره همه عالمو/ام کلثومم صدای من صدای فاطمه/بر لبم تا شام و کوفه خطبه‌های فاطمه/فاطمه فاطمه یا زهرا/قسمتم، غم‌های عالمه/آخه من، مگه چند سالمه، مهربون مادر/ من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو/باز روی پای خودم، می‌مونم اگه غم، بگیره همه عالمو/من حسینم آیه سرخ کتاب فاطمه/کربلایم شعله‌ای از انقلاب فاطمه/فاطمه فاطمه یا زهرا/این نسیم، که دلو می‌بره/عطری از، چادر مادره، مهربون مادر/ من غم تو رو دارم، ولی نمی ذارم، کسی ببینه اشکمو/باز روی پای خودم، می‌مونم اگه غم، بگیره همه عالمو/زینبم من، جلوه جاه و جلال فاطمه/می‌برم فریاد او را تا کنار علقمه/علی علی علی یا حیدر

ای به دریای غمم پهلو گرفته/ دست در با دامن تو خو گرفته/فاطمه یا فاطمه ام ابیها/رو مگیر ای ماه و در دلداری من/شد خجل روی امانتداری من/ای مصیبت را تصلی از غم تو/می‌کشد آخر علی را ماتم تو/فاطمه یا فاطمه ام ابیها/ای مقیم بیت الاحزانت دل من/می‌شوی با این جدایی قاتل من/ای به زانویت نهاده آسمان سر/خم شد از بار غم تو پشت حیدر/ فاطمه یا فاطمه ام ابیها/دیگر از داغ فراقت بی شکیبم/ من غریب بن غریب بن غریبم/فاطمه یا فاطمه ام ابیها/گر نگاهی به ما کند زهرا/دردها را دوا کند زهرا