شهادت حضرت فاطمه (س) شب پنجم فاطمیه اول 1402 - محمدحسین پویانفر

روضه - ای سفره دار شهر کرم دارها حسن هستند خادم تو حرم دارها حسن تو در جمل امیر علمدارها حسن غم میبری ز صورت غم دارها حسن در آسمان چشم سیاهت هوایی ام شکر خدا ز روز ازل مجتبی ای ام از راه دور دست تمنا گرفته ایم عمریست در حریم تو ماوا گرفته ایم دستان خویش سوی تو بالا گرفته ایم هرچه گرفته ایم ز زهرا گرفته ایم بیهوده نیست آبروی رفته میخرند فرزندها ز مادرشان ارث میبرند چشمان ما به سوی در بسته ی بقیع بغضیست در گلوی در بسته ی بقیع سر می نهیم روی در بسته ی بقیع گریه شده وضوی در بسته ی بقیع ای کاش پرچمی سر این قبر می زدی با گریه شبنمی سر این قبر می زدی

زمینه - ای جانم حسن ای ناخدای کشتی ایمانم حسن ای آیه آیه سوره ی قرآنم حسن من تا ابد غلاممو سلطانم حسن ای جانم اسم تو احلی من العسل ای جانم ای فاتح جنگ جمل ای جانم حسن آقای آقای آقای آقای من آقامه حسن یه عمره مستی میکنم با نام حسن برکت زندگیمه از اکرام حسن هلال ماه نیمه ی شبهامه حسن ای جانم به سبزیِ سیادتت ای جانم به وسعت کرامتت ای جانم حسن آقای آقای آقای آقای من قربون حرم چه کیفی میده نم نم بارون حرم وقتی میشینی روبرو ایوون حرم کاش یه شب جمعه بشم مهمون حرم دلتنگم برا زیارت حسین دلتنگم دلتنگم برای بین الحرمین دلتنگم دلتنگم حسین آقام آقام آقام آقام حسین سامونه حسین دوای هرچی درد بی درمونه حسین فدای چشمی که میشه گریون حسین به فاطمه نمیگذریم از خون حسین ثارالله روحی لک الفدا اباعبدالله ثارالله بگو به قصد قربة عندالله ثارالله حسین آقام آقام آقام آقام حسین

شور - تربت حسین علاج ما نور روضه هات سراج ما لطف تو همیشه ی خدا ماورای احتیاج ما نوکریت تموم حاصلم عکس گنبدت مقابلم تو همیشه فکر نوکری این منم که از تو غافلم همه جز تو یه روز منو تنها میزارن معلومه دل من مگه جایی بجز حرم تو آرومه چی میمونه برای کسی که از عشقت محرومه حسین وای حسین وای این یکی دو روزه زندگی میگذره ولی غم تو نه از تموم دنیا میگذرم از نسیم پرچم تو نه معلومه نداره نوکرت طاقت جداییه تو رو با کسی عوض نمیکنم نعمت گدایی تو رو اگه روز و شب اسم تو رو ببرم باز جا داره خودمم میدونم که بدون تو میشم آواره خوش به حال چشی که فقط توی روضت میباره حسین وای حسین وای