شهادت حضرت فاطمه (س) شب سوم فاطمیه دوم 97 - حنیف طاهری

روضه - با گریه های تو باز ابر بارونیم بازم پریشونی که ما پریشونیم ظاهرا اینجایی ولی شبیه تو کنار خاکیه اون قبر پنهونی ما رو ببخش آقا که بی حیاییم و روضه مادر رو بی پرده میخونیم ما دلمون سنگه که با روضه های در اگه نمیمیریم و زنده میمونیم روضه شروع میشه از وسط کوچه دستی که نه دیگه چیزی نمی دونیم می رسه این روضه وقتی به میخ در مصل شما ما هم دیگه نمی تونیم تو کوچه نامردا با خودشون گفتن خونه رو اهلش یه جا می سوزونیم وقتی که اون در سوخت چادر مادر سوخت کشته ی این داغ بی انتهاتونیم مرهم این دردی وقتشه برگردی پشت سرت ما هم خونخواه این خونیم ...

نوا - بگذار تا ببینمش اکنون که می‌رود ای اشک بی‌امان به نگاهم امان بده وا اُماه، وا اُماه، وا اُماه، وا اُماه ای بانو نرو طراوت باغ مرا مَبَر شبنم‌نما شو بیشتر از یک سحر بمان وا اُماه، وا اُماه، وا اُماه، وا اُماه شرمنده‌ام که خانه اَمنی نداشتم در خانه‌ام کبوترِ بشکسته بال بمان

زمینه - داری کجا میری دار و ندار من تنها طرفدارم ای ذوالفقار من من تنها میشم بود و نبود من شکسته شد رکنم یاس کبود من دلم خونِ و گرفتارم به پای تو خون میبارم ببین حال دل زارم به یاد تو عزا دارم نرو زهرا روزام مثه شب شد چشمای من تاره ای عشق پیغمبر داغت چه دشواره نالت پشت در دلم رو سوزونده داغ غم محسن روی دلم مونده پناه من سپاه من پشت منو نکن خالی پرستوی شکسته پر برات نموند پر و بالی نرو زهرا

پیش زمینه - بر خلق کسی امام باشد که او افضل خاص و عام باشد بی واسطه نزول جبریل آگاه بود ز وحی و تنزیل افضل صحابه علیست او وصی حق نبیست نور علی و محمد من الازل نور جلیست هو الامام الفاطمه هو الوصی المصطفی کنیه و ابوالحسن هو الشفیع فی الجزاء علی علی علی این جزء مسلمات دین است که حیدر امیر مومنین است با لله که کسی به جز علی نیست هر کس که جز او بود ولی نیست سرّ حکمت الله علی نعم ولی الله علی جان بر کف روز احد یار رسول الله علی یا کاشف الکرب النبی یا اسد الله یا علی بحبک یا مرتضی کل غم سینجلی علی علی علی

واحد - دلم خون شده پریشون شده که دستای تو نیمه جونه میلرزه صدام میباره چشام که چشمای تو غرق خونه هنوز چیزی نگشذته از زندگیمون که میری میشه این دم آخری از علی رو نگیری عزیز دلم یه چیزی بگو که لااقل یکم با علی حرف بزن چی میشد توی کوچه ها منو جای تو میزدن مرو فاطمه فاطمه فاطمه جان فدای نگات بمیرم برات بمیرم برا زخم پهلوت تو میری ولی چجوری علی بسازه برای تو تابوت چجوری آخه بی تو این قلبم آروم بگیره نگو که برا التماسای من خیلی دیره عزیز دلم من هر کاری کردم نشد رو لبهات یه لبخند بیاد تو هر کاری کردی نشد که اشک چشام بند بیاد مرو فاطمه فاطمه فاطمه گل پرپرم نرو همسرم نرو جون این مرد تنهای خسته پناه علی سپاه علی بمیرم که رو صورتت جای دسته خودم دیدمت توی شعله تو رو میزدن وای حسین و حسن تو خونه هی میگفتن نزن وای عزیز دلم چی میشه نگاهم کنی منو این دم آخری داری میری اما بدون داری جونمو میبری مرو فاطمه فاطمه فاطمه

واحد - ای کتاب عشق من بسته مشو مثل مردم از علی خسته نشو ماندنت چون شمع آبم می کند رفتنت خانه خرابم می‌کند ای مسیحای علی اعجاز کن مشگل مشگل گشا را باز کن فاطمه چشمان خود را باز کرد با زبان دل سخن آغاز کرد ای همیشه همنشین فاطمه ای امیرالمؤمنین فاطمه ای که غمها را عسل کردی علی گوچه را زانو بغل کردی علی ای که برارض و سماء هستی امیر جان زهرایت سرت بالا بگیر این دل غمدیده را هم زنده کن جان من, جان من یکبار دیگر خنده کن آنکه باید دل غمین باشد منم دل غمین و شرمگین باشد منم خواستم یاری کنم اما نشد ریسمان از دستهایت وا نشد

شور - علی دلبر و دلدار بود منبع انوار بود مصحف اسرار بود اسوه ایثار بود دلبر احرار بود یار و مدد کار بود میر و علمدار بود سرور و سالار بود او که سپه دار بود نه فراری از جنگ به خدا حیدر کرار بود فاتح پیکار بود هر که آمد به مقابلش گرفتار بود دست خدا چشم خدا گوش خدا قلب خدا عشق خدا تمام اسلام اوست علی مولا علی مولا و علی راهنمای راه است مومنش آگاه است منکرش گمراه است هر کسی بد خواه است در صف حشر فقط کار برایش آه است کعبه اش زایشگاه و به محراب شهادت گاه است صاحب مکنت و عز و جاه است راه غیرش به خدا بیراه است دست عالم ز نخ دامن او کوتاه است عاشقش الله است بی مهرش عمر تلف عشقش تیر سینه هدف ماه شرف شاه نجف اصول احکام اوست علی مولا علی مولا چه کسی مثل علی می تابید چه کسی مثل علی می جنگید چه کسی مثل علی جای پیمبر خوابید چه کسی پیش پیمبر به دل غار فقط می لرزید تیغ کی مثل علی می رقصید و سر نعره کشان در یک آن به زمین می غلطید چه کسی مثل علی عشق بود بی تردید چه کسی مثل علی میشود اینسان جاوید چه کسی مثل علی گفته سخن با خورشید شیر عرب میر عرب ذکر به لب نان و رطب برد هر شب یاور ایتام اوست علی مولا علی مولا

شور - شنه و زخمی میشی شکسته میشه بالت میام به دیدار تو تو تنگی گودالت میشینه روی سینت جلو چشای مادر من میمیرم از داغ خنجر سرخ و حنجر غریب مادر ای وای شاه شهید بی سر مقطع الاعضایی بی کفن و غرق خون تو رو خاک صحرایی برات بمیره مادر ای پسر مظلومم یاد تن پا مالت به سینه هی میکوبم غریب مادر ای وای لا ای زخمی الا ای تشنه شکسته بالت غریب مادر دارم میبینم چه غوغایی توی گودالت غریب مادر به روی خاک بیابونایی جلوی چشمام غریب مادر تو گودال تنگ سر زخمیته به روی پاهام غریب مادر هنوز از جای لب پیغمبر روی پیشونیت غریب مادر چرا افتاده تو دستای شمر موهای خونیت غریب مادر نشست رو سینه درست وقتی که نگات کرد خواهر غریب مادر جلو چشم من شدی تو بی سر زدی تو پرپر غریب مادر

روضه - تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد مپسندیم که تو باشی و مرا غم ببرد در خرابات چو من خانه خرابی نبود بازخواهی که مرا سیل دمادم ببرد هر که بر دامن احسان تو اش دست رسست به دهان خاکش اگر نام ز حاتم ببرد آمدم قبر تو بوسیدم و رفتم به امیدی که ب اول قبرم تو به دیدار من آیی داخل که شدم به نام آهو گفتم با اشک وضو گرفته یا هو گفتم در مسجد عشق رفته بودم به نماز گفتند اذان بگو من از او گفتم ما را به کسی جز تو نظر عیب بود کوبیم اگر در دگر عیب بود با دست تهی آمدنم عیبی نیست اما با دست تهی روم اگر عیب بود