شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 97 - حنیف طاهری

روضه - باغبان چون پرورد گل های ناب دست او شایسته بوسیدن است هر نگاهش این سخن گوید که گل بهر بوییدن نه بهر چیدن است گر چنین باشد چرا در باغ وحی سرنوشت گل به خون غلطیدن است آتش و میخ در و ضرب لگدآه گلچین این چه سان گل چیدن است

زمینه - آسمون خراب شد رو سرم رو زمین ِ یاس پرپرم مادرم صدا زد دخترم من صدا زدم وای مادرم نیلی آسمون من افتاد مهربون من ای وای مادر حسین ای وای مادر حسن شد طواف تو تو کوچه ها هی زمین می خوردی پیش ما دستتو جدا کرد از علی ضربه غلاف بی هوا کاشکی من رو می زدن درد تو به جون من ای وای مادر حسین ای وای مادر حسن معلومه که وقت رفتنه غم توی نگات موج می زنه تو جوونی فکر رفتنی مادرم همین درد منه حرف رفتنو نزن حرف غسل و پیرهن ای وای مادر حسین ای وای مادر حسن

شور - چون هیبت حیدر هست پیدا به ابالفضلش عالم به علی نازد مولا به ابالفضلش از قدرت تأثیرش عالم شده زنجیرش رویای دو چشم من هر شب شده تصویرش لرزد بدن دشمن از نغمه تکبیرش عالم همه حیران اند از ضربه شمشیرش چون هیبت حیدر هست پیدا به ابالفضلش از روز ازل قلبم زد تکیه به دیوارش مرغ دل زار من گردیده گرفتارش مانند علی جنگد در صحنه پیکارش گر هست حسین شاهم او هست علمدارش گویند به او ارباب سقا به ابالفضلش عالم به علی نازد مولا به ابالفضلش در سینه زنی هر دم میل شور و شین دارم در سینه خود عشق شاه عالمین دارم نازم به همه شاهان شاهی چو حسین دارم در کنج دلم شوق بین الحرمین دارم آنجا که کنم جان را اهدا به ابالفضلش عالم به علی نازد مولا به ابالفضلش