وفات حضرت معصومه (س) مهدی میرداماد سال 1400

ای به قم آفتاب قلب جهان/دخت موسی سلاله ی قرآن/عمه و دخت خواهر سه امام/مادر کل عالم امکان/تو به چشم ائمه زهرایی/بعد زهرا به قدر و عزت و شان/زینب دوم بنی الزهرا/عمه ی چار حجت یزدان/هم وجودت کریمه ی عترت/هم ولایت حقیقت ایمان/فیض فیضیه از کرامت تو است/شهر قم از تو گشته مهد امان/حریم یازده ولی خدا/حرم تو است ای سپهر مکان/مدح تو ای ملیکه ی هستی/وصف تو ای یگانه ای دوران/نتوان با هزار دست نوشت/نتوان گفت با هزار زبان/صحن تو مسجد الرسول همه/حرم امن توانست کعبه ی جان/پدر و مادرم به قربانت/نه، همه جان عالمت قربان/کوثر کوثر رسول خدا/عصمت عصمت الله منان/قم جلال مدینه پیدا کرد/تا نهادی قدم به دیده آن/گشت روز ورود تو در قم/روز عید کرامت و احسان/روز عید نزول رحمت ها/روز عفو و عنایت و غفران/اهل قم از برای استقبال/ همه با دسته گل شدند روان/مرد و زن دور محملت گشتند/اشک شوق همه ز دیده روان/قم دل از گلشن بهشت گرفت/محملت بسکه گشت گل باران/همه گفتند فاطمه در حشر/پای بنهاده ای گنه کاران/ کاش زینب به قم سفر می کرد/تا نمی دید آن همه طغیان/جای تو بیت موسی خزرج/جای زینب به گوشه ی ویران

یا حضرت معصومه مدد مدد مدد مدد/یا حضرت معصومه/هزار ساله اشکای ما میباره از غربتتون/میون طوفان غم ریخته همه بال و پرم/بی بی جون جز دره خونه ی شما کجا برم/همه ی غصه هام از توی چشات جاری میشه/وقتایی که میشینم گوشه خلوت حرم/بانوی لطف و جود و کرامت/خاتون عصمت روح شفاعت/امید مایی روز قیامت/یا حضرت معصومه مدد/یا حضرت معصومه/الهی هیچ وقت سایتون از سر ماها نشه کم/یه ذره از مهرتونو به هر دو عالم نمیدم/با شما تموم زندگی ما خداییه/آره تا یادم میاد دلم امام رضائیه/زیر پرچم عنایات شما یه عمره که/اشکای چشای ما همیشه کربلاییه/از دست رفته صبر و قرارم/سر روی خاک صحنت میذارم/اما هوای شش گوشه دارم/ما سینه زنان آینه یکدگر هستیم/دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید/سودا زده طره جانانه ام امشب/زنجیر بیارید که دیوانه ام امشب

بابا، محاله که بی رضا زنده بمونم/بابا، توی راه اشهدم دارم رو میخونم/بابا، سلامت رو به داداشم میرسونم/بابا، میسوزم از این غم/از غم میمیرم من امشبروضم شده مثل زینب/وای وای امون از غریبی/بابا، تا که از راه رسیدم به احترامم/بابا، مردم قم همگی دادن سلامم/بابا، با گل اومدن که خواهر امامم/بابا، دیگه نیمه جونم/مثل برگای خزونم/زنده نمی خوام بمونم/وای وای امون از غریبی/بابا، دیگه از عمر و از این زندگی سیرم/بابا، نامه ی داداشمو رو دست میگیرم/بابا/ زیر لب رضارضا میگم میمیرمبابا، شنیدم کربلا/راس جدمون شد جدا/زینب رفته شام بلا/وای وای امون از غریبی

یا بنت موسی ابن جعفر/محبوب? حی داور/وصفت ز گفتن فراتر/شمس الشموست برادر/زیبد که زهرای اطهر/نازد به تو هم‌ چو دختر/یا بنت موسی ابن جعفر/ تو دخت ام‌ الکتابی، قم چون تو مادر ندارد/شمس‌الشموس دو عالم، مثل تو خواهر ندارد/جبریل دست توسل از چادرت بر ندارد/بعد از رضا نجمه با خود، همچون تو اختر ندارد/والله مثل تو دختر، موسی ابن جعفر ندارد/والله موسی ابن جعفر، مثل تو دختر ندارد/لطفت به قم مادری کرد، با آنکه همسر ندیدی/در عمر کم جز فراق و، داغ مکرر ندیدی/بس سال‌ها رفت و روی موسی ابن جعفر ندیدی/در شهر قم دیده بستی، روی برادر ندیدی/بی‌بی تو رأس برادر بر نیزه دیگر ندیدی/دیگر تو بزم شراب و آیات قرآن ندیدی/در طشت زر، روی خونین، خورشید تابان ندیدی/داغ سه ساله دل شب، در کنج ویران ندیدی

تو آسمان فضل را آفتابی/تو کشتی عصمت را لنگری/حضرت معصومه سلام علیک/بی سر و سامان توام/دست به دامان توام