وفات حضرت معصومه (س) منصور ارضی سال 1401

در این روزگاری که دل بی‌قرار است/گدای کریمه شدن افتخار است/ثواب زیارت برایم نوشتند/خودم نه دلم سوی تو رهسپار است/دوباره حرم قسمتم نه نشد آه/چقد این دل بی‌نوا بد بیار است/چنان گنبدت جلوه دارد در عالم/که صحن تو در آسمان‌ها مدار است/کسی که قدم می‌زند در حیاطت/روی فرش بال ملائک سوار است/نگاهت مرا از غریبی درآورد/ببین خنده روی لبم آشکار است/همین هم نشان از کرم خانه دارد/گدا‌زاده‌ای با شما هم‌جوار است/کریمه کرم کن گدای خودت را/گدایی که در ماتمت سوگوار است/چکید اشک تو بر زمین بعد از آن بود/که از ساوه تا قم درخت انار است/دلم خون شده ازغم ماجرایت/دلت تنگ بود برای رضایت/تفسیر کن دوری خواهر از برادر را/تعبیر کن خواب حرم بوسی مادر را/جاری بکن در قم کمی از حوض کوثر را/ماتم‌کده کن کشورِ موسی ابن جعفر را/ای زینبی که از حسین خود جدا ماندی/با ما بگو آیا به زیرِ نیزه‌ها ماندی؟/آیا ز تو کس هتک حرمت کرد نه هرگز/در قم دل تو حسِ غربت کرد نه هرگز/کس خنده در اوج مصیبت کرد نه هرگز/کس غارت خلخال و زینت کرد /این‌ها که گفتم یک به یک آمد سرِ زینب/ای وای سوغات سفر شد معجر زینب/قم با سلام و تهنیت دنبال تو آمد/با سر به طوف کعبه‌ی آمال تو آمد/با شاخه‌های گل به استقبال تو آمد/دست محارم زود زیرِ بال تو آمد/زینب ولی با خیل نامحرم کجاها رفت/پیش دو چشمش خیزران پایین و بالا رفت

شب بود و نور عرش خداوند دیده شد/فریاد ابرهای بهاری شنیده شد/باران به سمت پهنه‌ی ساحل کشیده شد/در جزر و مد عاطفه، عشق آفریده شد/امواج حاجتیم که غرق تلاطمیم/دلدادگان حضرت معصومه‌ی قمیم/بالاترین عروج قنوت دعا، سلام/پنهان‌ترین تشرف جبریل‌ها، سلام/شوق توسلات سحرگاه‌ ما، سلام/ای قبله‌ی قیام امام رضا، سلام/ما حاجیان کعبه ی خواهر برادریم/سجده‌گذار تربت موسی‌بن‌جعفریم/غم در شکوه شادی آئینه‌ها گم است/رزق شراب مستی ما پای این خم است/میل کبوترانگی ما به گندم است/زیباترین مسافرتم، مشهد و قم است/این سعی پر صفای گدا را زیاد کن/جان رضا زیارت ما را زیاد کن/نامت، حجاب روی سر دختر من است/ذکر رضا رضا شرف کشور من است/تا طفل مکتب تو به عالم شبیه شد/دست هزار علم، دخیل ضریح شد/مشق پر اشتباه شب ما، صحیح شد/هر مرجعی کنار تو نطقش فصیح شد/حوزه نشانه‌ی هنر سروری توست/فخر طباطبایی ما، نوکری توست/از شوق وصل چشمه‌ی تو، جو شدن خوش است/مثل گلاب، در حرم‌ات، بو شدن خوش است/در دست خادمان تو، جارو شدن خوش است/در صحن آب و آینه آهو شدن خوش است/آهو نشد، نشد.، تو بیا و ثواب کن/من را کبوتر حرم‌ات انتخاب کن