ولادت پیامبر (ص) و امام جعفر صادق (ع) 1401 - محمود کریمی

مدح - دوتا ساقی، دوتا باده، دوتا مینو، دوتا ساغر دوتا تاک پر از انگور و سر در خمره، خم‌پرور یکی‌شان صادق و آن‌دیگری گردیده پیغمبر اگر مست‌ام، اگر هوشیار اگر خوابم، اگر بیدار اسیرم در کمند جعفر صادق کمند احمد مختار دوتا خورشید عالم‌تاب می‌آیند از بالا دو درّ نادر و نایاب می‌آیند از بالا دوتا آقا، دوتا ارباب می‌آیند از بالا دوتا کوثر، دوتا زمزم دوتا دارو، دوتا مرهم دوتا ایمان مستحکم یکی صادق، یکی هم حضرت خاتم ندایی آمد از لاهوت ربّ‌العزه در ناسوت به‌هم پیچیده شد طومار کفر جبت و الطّاغوت فلک خرم، ملک در شادی و جنّ و بشر مبهوت فروغی در شب آمد، ایّهاالعالم رئیس مکتب آمد، ایّهاالعالم الا ای شیعیان کف دارد این مژده رئیس مذهب آمد، ایّهاالعالم ببین آتش‌کده خاموش شد از شعله‌های شرک کسی آمد که لرزانده‌ست نور او بنای شرک هراسان شد از این مولود مکّه، ناخدای شرک محمّد هدیه‌ای از عالم بالا مقام‌اش قاب قوسین است و او ادنی اگرچه خاتم پیغمبرانش خوانده‌اند امّا بخوانیدش اباالامّه، اخوالحیدر، اباالزهرا محمّد می‌رسد از خوبی اخلاق می‌خواند امین مکّه از پابندی میثاق می‌خواند سروش وحی را در گوشه‌ی عشّاق می‌خواند ز قرآن خواندن‌اش، قرآن شده واله دل یاسین و الرّحمان شده واله حرا واله، خدا واله، علی مرتضی واله ابوذر مست گشته از دم‌اش، سلمان شده واله کنار گنبد خضرای او، ما روسیاهانیم در این دارالحکومه، تک تک ما عبد سلطانیم پناهی ده که ما هم‌شهری شاه خراسانیم شفیع‌المذنبین؛ الغوث شه دنیا و دین؛ الغوث الا ای که وصیّ‌ات شد امیرالمؤمنین الغوث علی دل‌دار، علی دل‌بر، علی مولا، علی رهبر علی قرآن، علی کوثر، علی میزان، علی محشر علی حیدر، علی صفدر، علی شد جان پیغمبر علی حبّه جنّه قسیم النّار والجنَّه وصیّ المصطفی حقّا امام الإنس و الجنّه

سرود - این دریای عشق تو و دل ما شیدایی و شور ازلی بوده از زمانی‌ که فقط خدا بود و تو بودی و علی تویی اون‌که حقیقتت دلیل خلق عالمه آیینه‌دار نور تو شدن، علی و فاطمه اومدی و اگه همه به مقدم معظّمت مرادشون فدا بشن، بازم کمه! مسلّمه به انبیا سیّد و ولی بی‌مثل و همتا و بدلی نوشتی رو لوح دل ما یا علی شیعه‌ام به راه حیدر مسلمان دین احمد یا محمّد و یاعلی یا علی و یا محمّد زهرا نور چشم توئه و آئینه‌ات جمال علیه این رازه اراده‌ی خداس که آل محمّد، آل علیه با صبر و مهربونیات، بردی قلوب امّت و آوردی واسه‌ی زمین، رساترین حقیقت و دین تو، دین رحمت و محبّت و اخوّت و کرامته این عزّته که مؤمن‌ایم به دین تو تو بانی خیرالعملی تو عاهد عهد ازلی رو به تو گفتم روز الست یا علی خورشید هدایت و نجات توو دشت شقایق اومده می‌شکافه با نور سینه‌ی شب که دیگه صبح صادق اومده خورشید زندگی ما، نور امام صادقه اون‌که نبینه نورشو، بدون شکّ منافقه شیعه اونه که عاشقه حقایقه فقط دلی که لایقه با عاشقات موافقه فرموده صادق به من ‌و تو از جانب خالق جلی تو و سختیا هر دمی بگو یا علی

سرود - ستاره‌ بارونه امشب دنیا گلستونه امشب آتیشکده سرده سرده می لرزه بت خونه امشب یا رسول الله یا ابا الزهرا یا ابا الزهرا یا محمد عشق اگه ماهه اگه روزه همین حالاست عشق اگه معنا بشه قطعا رسول الله ست بگو هر کس که پی عشقه پی یک جرعه می عشقه جامش و پر می کنه احمد که دلش میخونه عشقه یا رسول الله یا ابا الزهرا یا ابا الزهرا یا محمد

سرود - چه نوری، چه نوری، چه نوری چه شوری، چه جانی، چه روحی چه رویی، چه مویی، چه بویی چه پیامبر با شکوهی بهاری! از رحمت سرشاری بی‌وقفه می‌باری دل‌دار حیدر کرّاری؛ آری آری گل محمّدی؛ ای گل همیشه بهار خودم فدات بشم با تموم ایل و تبار عرب، ترکمن، بختیاری بلوچ و لر و ترک و کردیم یکی شد دلامون از اون‌روز که به دین تو سرسپردیم به دست هم ‌دست اقوامه دستور اسلامه یک دست‌ایم به لطف دین‌داری؛ آری آری توو سرزمین ما با هر اعتقاد و نژاد خدارو شاکریم که به ما پیمبرو داد می‌دونیم که رسوایی آخر می‌مونه به روی منافق با تابیدن نور وحدت با دمیدن صبح صادق به لطف آزادی، بیداری از ظلمت بیزاری عشق میشه میون‌مون جاری؛ آری آری دنیا بیا ببین که دلای عاشق ما می‌گیره نور و عشق از امام صادق ما فقط صداقته اصل و فرع مذهب ما نداره ظلم و جور، جایی توی مکتب ما