مداحی اربعین حسن خلج 1400

دشت، آن روز چه شوری و چه غوغایی داشت/بغض‌هایی که شکستند چه آوایی داشت/اربعین بود، ولی داغ‌ تر از عاشورا/هر که صد کرب ‌وبلا گوشه تنهایی داشت/حاجتی نیست کسی سفره دل باز کند/هر که با قافله آمد، رخ زهرایی داشت/از عصا هر که مدد جست، تعجب نکنید/روزگاری تن این خسته‌دلان پایی داشت/حرفی از آب میاور، اسمی از مشک مبر/آخر این قافله حضرت سقایی داشت

رسید وقت من و خیمه عزا زدنت/رسید نوبت من، وقت بوسه‌ها زدنت/ببین که زخم تنم تازه است، جانانم/ببین گرفته صدای من از صدا زدنت/هنوز پیش نگاه من است، چون کابوس/به زیر دشنه و سر نیزه‌ها دست و پا زدنت

درد هجرون کشیدیم من و تو/دوباره به هم رسیدیم من و تو/وا کن اون چشمای مهربون تو/بگو پاشه پای من، جوون تو/شده دختر علی مهمون تو/کاش سری بود و جوابی می‌دادی/به لب تشنه‌ام آبی می‌دادی/نگاه کن قد کمون/تن نیلی، دل خون/سر قبر تو شدم فاتحه خون/چشم یعقوبی من وا نمی‌شه/دیگه این پا واسه من پا نمی‌شه/می‌دونی از چه نبردی اومدم/از خرابه با چه دردی اومدم/از مسیر کوچه‌گردی اومدم