شب دوم محرم مهدی میرداماد 1401

با صد جلالت و شرف و عزت و وقار/آمد به دشت ماریه ناموس کردگار/چه ناقه‌‌ای، چه ناقه‌نشینی، چه محملی/مریم رکاب‌گیر و خدیجه است پرده‌‌دار/حتّی حسین تکیه بر این شانه می‌زند/خلقت زنی ندیده بدین گونه استوار/کوهی اگر مقابل او قد علم کند/مانند کاه می‌‌شود و می‌‌رود کنار/با خشم خویش میمنه را می‌‌زند زمین/با چشم خویش میسره را می‌‌کند شکار/آن‌گونه که علی به نجف اعتبار داد/زینب به دشت کرب و بلا داد اعتبار/پنجاه سال فاطمه‌ی اهل بیت بود/زینب که هست فاطمه هم هست ماندگار/حتی هزار بار بیایند کربلا/زینب پی حسین می‌‌‌آید هزار بار/روز دهم قرار خدا با حسین بود/اما حسین زودتر آمد سر قرار

از دل صحرا داره میاد قافله‌ی گلای پرپر/ ناله‌ی مادر داره می‌شه، بدرقه‌ی غربت دختر/تو اضطرابه با این ‌که میون چشماش الماسه/زینب دلش باز آرومه ، علم رو دوش عباسه/معلومه آخر این قصه، به اسب خون یال می‌رسه/ معلومه آخر این قصه، زینب به گودال می‌رسه/کجایید ای شهیدان خدایی/حسین بن علی شد کربلایی/چشمای زینب بارونیه، با دیدن چشم برادر/ زانوی عباس شده فقط، تو این زمین رکاب خواهر/یکی یکی تا هر خیمه، رو خاک صحرا برپا شد/دیدن رو ناقه چشمای رقیه خاتون دریا شد/معلومه آخر این قصه به قحطی آب می‌رسه/معلومه آخر این قصه عطش به ارباب می‌رسه/نفس در سینه آه آتشین شد/که ناموس خدا محمل نشین شد/کجایید ای شهیدان خدایی/حسین بن علی شد کربلایی

خسته شدی از خواهرت/نگاهی کن به اشکای دخترت/می‌کشنت اما فقط این که نیست/سرت رو می‌برن جلوی مادرت/می‌بینم اون روزو که داد می‌زنم/این بی‌پناهو نزنید که خواهرش منم/سرت غنیمته، خولی مست می‌شه/پیراهنت میون لشکر دست به دست می‌شه/چقدر تو صحرا خار می‌بینم/هوا رو انگار تار می‌بینم/این‌جا فراق یار می‌بینم/حق تو رو چه خوب ادا می‌کنن/می‌مونی می‌بینی چه‌ها می‌کنن/منو جدا می‌کنن از تو قبول/سرت از رو تنت جدا می‌کنن/من خوندم از چشات تو از چش ترم/تو فکر معجری من فکر حنجرم/تو رو که داخل گودال می‌کشن/نقشه برای زیور و خلخال می‌کشن

زندگی را با عشق نوش جان باید کرد/عشق در راه حسین فَوَران خواهد کرد/تا بوده چنین بوده تا باد چنین بادا/تا بوده چنین بوده تا باد چنین بادا/بی‌همگان به سر شود همیشه/بی تو به سر نمی‌شود حسین جان/به کسی ندارم الفت یارا/ز جهانیان مگر تو جانا/لَکَ لبیک حسین یا مولا/لَکَ لبیک اباعبدالله/اولین درسی که به بنی‌آدم داد/اشک بر داغ تو بود که خدا یادم داد/داغ تو را خدا نهاده بر دل/داغی که از دلم برون نیفتد/هر که دلش هوای کربلا کرد/نمی‌شود به موج خون نیفتد/تو به موج خون بیفکن ما را/نبود شکایتی دل‌دارا/لَکَ لبیک حسین یا مولا/من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم/روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم/بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسین/سبقت از مشک و عود و گلاب گرفتم/بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا/بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا/تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده/تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

پاسبان حرم ثارالله/ای عَلَمدار اباعبدالله بسم الله/دور محمل دم بزن/دور محمل قدم بزن/یا اباالفضل علم بزن/روشنای شب تارم قمر اُمُّ البنین/به تو گرمه دل زینب پسر اُمُّ البنین/یا اباالفضل یا اباالفضل/دومین پیمبر آل الله/ای موذن اباعبدالله بسم الله/شبیه حیدر، شبه حیدر/اذان بگو علی اکبر/از ازل تا به قیامت به خدای فاطمه/مثل خورشید می‌درخشن بچه‌های فاطمه/یا علی یا حیدر/عاقبت به خیری یعنی این راه/آی اصحاب اباعبدالله بسم الله/مسلم اومد حبیب اومد/عابس بن شبیب اومد/همگی از چاکران عقیلة العرب/ای بنازم به وجود وهب و ام وهب/حسین اباعبدالله

آمدم تا جان دهم در راه دین و باورم/بارالها این سرم، بار الها این سرم/این من و این پیکر و این اصغر و این اکبرم/بارالها این سرم، بارالها این سرم/امان از دل زینب چه خون شد دل زینب