شب اول محرم مهدی میرداماد 1401

جمعه شد تا باز جای خالی تو حس شود/ تا شقایق باز دلتنگ گل نرگس شود/آفتاب پشت ابرم، نام تو دارم به لب/ خواستم نور تو گرمی‌بخش این مجلس شود/لحظه‌ای ما را به خود گر واگذاری، وای ما/ بی‌نگاه کیمیاگرها طلا هم مس شود/ درد معمولاً عیار عشق را بالا برد/ هجر باعث می‌شود تا عاشقی خالص شود/ راه اصحاب تو با اصحاب عاشورا یکی‌ست/ ندبه‌ها باید که عاشورا شود وارث شود/ من پیک عشق هستم و نامه‌بر حسین/اول فدایی حرم خواهر حسین/لب تشنه‌ام ولی نزنم لب به آب‌ها/سیراب می‌شوم فقط از ساغر حسین/گرد و غبار چهره‌ام امضا نموده است/مسلم جبین نسوده به غیر از در حسین/فطرس کجاست تا ببرد این پیام را/باید سلام من برسد محضر حسین

اللهمَ اجعَلنی مِن جُندِک/فَاِنَّ جُندَکَ هُمُ المُفلِحون/اللهمَ اجعَلنی مِن حِزبِکَ/فَاِنَ حِزبَکَ هُمُ الغالِبون/حزب‌ُاللهی‌ام و ثارُاللهی‌ام/من هم با شهدا هرشب راهی‌ام/دعوت‌نامه رسید از عرش خدا/مبدأ هیئته و مقصد کربلا/سلاح من ایمانه کلام من قرآنه/نوای من حسین جانه/حسین جانم حسین جانم

من سفیر عشقم و از کوفه دارم یک پیام/ یَابنَ الزهرا اَلسَّلام/قتلگاه عاشقی این جا می‌شود بالای بام/ یَابنَ الزهرا اَلسَّلام/حسین میا به کوفه/کوفه وفا ندارد/کوفی بی مروت شرم و حیا ندارد .