شهادت امام زین العابدین (ع) حسن خلج 1402

چگونه شکر بگویم؟ که زنده ماندم و دیدم/رسید نوبت گریه رسید ماه محرم/چگونه شکر بگویم؟ که زیر سایه ی مهدی/کنار حضرت زهرا نشانده اند مراهم/به شوق بارش رحمت، غریق زمزمه هستم/دخیل بزم عزای عزیز فاطمه هستم/عزای هستی عالم عزای عشق مجسّم/عزای کشته ی تشنه عزای صاحب زمزم/عزای یک سر بر نی عزای یک تن درهم

آب دیدم، کام عطشان توام آمد به یاد/دیدم آتش، خیمه سوزان توام آمد به یاد/دوختم بر آسمان پر ستاره، چشم خویش/بر بدن، زخم فراوان توام آمد به یاد/تا شنیدم کشتی بشکسته‌ای بر گل نشست/پیکرِ بر خاک، عریان توام آمد به یاد/از فراز شاخه‌ای آمد صدای بلبلی/بر سر نی، صوت قرآن توام آمد به یاد/شعل? شمعی در آغوش نسیم، آشفته بود/روی نی، موی پریشان توام آمد به یاد

ای که یعقوب دیگری شده ای/صاحب دیده تری شده ای/شاهد لحظه جدایی یک/خواهری و برادری شده ای/شاهد مشک خشک و/ چشمان غرق شرم دلاوری شده ای/شاهد خارهای شعله ور و/پای عریان دختری شده ای/تو خودت بی عبا و عمامه/نگران بهر معجری شده ای