شب ششم محرم حسن خلج 1402

به لبت غیر ثنا گفتن معبود نبود/در صدای تو به جز نغمه ی داوود نبود/راه افتادی و من پشت سرت می گفتم/تازه داماد حرم رفتن تو زود نبود؟/سر زدم خیمه به خیمه ولی اندازه ی تو/هرچه گشتم به خدا یک زره و خوود نبود/وسط معرکه تا خاک به پا شد گفتم/اینکه افتاد زمین قاسم من بود؟! نبود؟

سینه به سینه رو به حرم می برم تو را/باشد، به روی زخم پرم می برم تو را/آنقدر خاطر تو برایـم عـزیـز هست/حتی شده به روی سرم می برم تو را/چه آبروئی از مـنِ تنها خریـده ای/از هـم مپاش، کار مـرا سخت تر نکن/ای داغ مانده بر جگرم، می برم تو را/بردند دیگران پسرم را ولـی خودم/هر طور هست گل پسرم، می برم تو را