عید غدیر خم، مجید بنی فاطمه

پادشاهی که کنیزش خاک را زر می کند/رزق این حداقل را حداکثر می کند/خضر پیغمبر نشسته گوشه ای این سال ها/روز و شب در مدح مولا شعر از بَر می کند/راه مسجد بسته شد بر دیگران چون که خدا/هر عبادت را قبول از راه حیدر می کند/می رود با اسب چوبی در جهنم هر کسی/صحبت از غیر علی بالای منبر می کند/احتیاطاً یا علی را با وضو گفتیم چون/واجب شرعی است، کاری که پیمبر می کند/غالباً هم کارهای پیش پا افتاده را/در نبود مردِ صاحبخانه نوکر می کند/روزهایی که علی مشغول صحبت با خداست/معجزاتش را به إذنِ اللّه قنبر می کند/هر که سر بر خاک او نگذاشته قطعُ الیقین/در قیامت می نشیند خاک بر سر می کند/من که از تفسیر حبلُ اللّه می فهمم فقط/حُب مولا خلق را با ما برادر می کند/در مقامش گفتم و در گوش دشمن ها نرفت/نطفه ی ناپاک گاهاً گوش را کر می کند/ذوالفقارش دست و سر ها را، سر هم ریخته/اجتماع کفر را جمع مُکسر می کند/کافران را شیوه ی جنگیدنش مجبور به/اختیاری گفتن اللّه اکبر می کند/گوشه ای از مسجد کوفه سحر قبل از نماز/می نشیند رزق عالَم را مقرر می کند/حرف خود را می زنم، راحت به زُوّار نجف/حرف یک دیوانه را دیوانه باور می کند/آن قدر که مزه دارد، دورِ این گنبد طواف/جبرییل اینجا خودش را شکل کفتر می کند/خوردن چای عراقی با دِهینی از نجف/خستگی را از تنِ هر نوکری در می کند/از علی تا عرش می گویند جانم! روی چشم/بین خانه فاطمه، وقتی که لب تر می کند/فاطمه نه، بگذریم از کوچه وقت روضه نیست/یاد کوچه، خاطرِ او را مکدّر می کند/فتحِ قلبِ مردم ایران، بدون جنگ را/مِهر نسلِ حضرت موسی بن الجعفر می کند/

عالی مقام و محترم است و اصیل هم/با شوکت است و با جبروت و جلیل هم/حُسنش به اتفاق ملاحت چه کرده است /با هیبت است گرچه ملیح و جمیل هم/یک قطره از تراوش آب وضوی او /تسنیم می شود به خدا سلسلبیل هم/مستان جام کوثر مولا مزاجشان /میلی نمی کنند به می زنجبیل هم/مشغول بود حضرت موسی به یاعلی /آغوش باز کرد بر او رود نیل هم/در بین خادمان نجف چون ابوالبشر/آدم زیاد داشته از این قبیل هم/دائم کلیم و نوح و مسیحند در برش /در خدمت علی است، جناب خلیل هم/گویی عنان طیراً ابابیل دست اوست/در ماجرای فتنه ی اصحاب فیل هم/استاد انبیاست ولی اعتقاد ماست/شاگرد حیدر است، خودِ جبرئیل هم /روز غدیر گفت نبی بعد من فقط/تنها علی است ولی و وصی و وکیل هم/بالا که برد دست علی را نبی به حق /ابلیس سوخت همرهش آن دو بخیل هم /جز مرتضی به مدح که گفتند لافتی؟!/در وصف اوست این صفت بی بدیل هم/عادل علی است چون که تعارف نکرده است/در دین خویش با احدی، با عقیل هم/با میثمش چه گفته از اسرار خود علی /ای کاش باز بود زبان نخیل هم/بی او قلیل جرم کنی می شود کثیر /با او شود کثیر ثواب قلیل هم/بی او ذلیل می شود آری عزیز لیک /با او عزیز می شود آخر ذلیل هم/با صد دلیل منکر مولاست دوزخی/ شیعه بهشتی است، ولی بی دلیل هم /یک بار از نجف برود سمت کربلا /اهل طریق می شود ابن السبیل هم/از دخل خویش خرج علی کن شفا بگیر/دیگر نیاز نیست ببندی دخیل هم /دائم دلت برای نجف تنگ می شود /در بین خانه های عریض و طویل هم/تا سر دهد مأذنه ها بانگ یاعلی قلب سلیم می تپد از هر دلیل هم /کم دم زدن ز حق ولایت قبول نیست /از دست و پا شکسته و کور و علیل هم/?

اعلا علی/نفس نفیس حضرت طاها علی/نقش نگین خاتم زهرا علی/باران محمد است دریا علی/مولا علی آقا علی/به قلب ها عشق تو ساکن علی/محاله با اذن تو ممکن علی/دست تو را گرفت در دست و گفت/علیُ مِنی و اَنَا مِن علی/ای روح احمد و ای جان فاطمه/آیینه ی نبی قرآن فاطمه/پرچم تو از عرش بالاتر/یا حیدر یا حیدر یا حیدر/ای ضربان قلب پیغمبر/یا حیدر یا حیدر یا حیدر/

دلم و دلبرم علی علی علی علی/مولا و رهبرم علی علی علی علی/ذکرم شده علی به مدد علی/شیعه ی حیدرم علی علی علی علی/رو سینه ی تموم ما خدا نوشته یا علی/بهشتو آفرید برا شیعه ی مرتضی علی/من خدا رو میپرستم من غلام حیدر هستم/مولا علی علی علی/****/سایه ی رو سرم علی علی علی علی/همه ی باورم علی علی علی علی/مثه کبوترم تویی بال و پرم/غلام قنبرم علی علی علی علی/از دستای کریم تو هرچی بخوام بازم کمه/خودت بگو کرم کنه عیدی ما رو فاطمه/عیدی دادن رسمِ عیده زهرا امشب عیدی میده/مولا علی علی علی/****وقف توئه سرم علی علی علی علی/اسمتو میبرم علی علی علی علی/همه غلام تو فدای نام تو/پدر و مادرم علی علی علی علی/تو ایوون طلات دیدم فرشته ها رو صف به صف/نذار توی دل کسی بمونه حسرت نجف/پس میگیریم از سعودی زادگاهت رو به زودی/مکه و بیت الحرامش پرچم تو روی بامش/مولا علی علی علی