ولادت حضرت معصومه (س) 1401 - سید مهدی میرداماد

وقتی دلم کنار ضریح تو جا گرفت/نوری ز فیض کوثر بی انتها گرفت/یادم نمی رود که ز الطاف مرقدت/هر بار قلب مرده ی من هم شفا گرفت/شد پای بوس خاک در آستانه ات/تا از کرامت حرم تو صفا گرفت/از لحظه ای که وارد شهر شما شدم/فهمیده ام نگاه رئوفت مرا گرفت/وقتی به صحن آینه ات آمدم دلم/رنگی به روشنایی آئینه ها گرفت/دل آشیان گرفته در ایوان آینه/گل داده است غنچه ی گلدان آینه/از مرقدت شمیم مناجات می رسد/بر مقدمت توسل حاجات می رسد/وقتی که خاکبوس حریم تو می شوم/دستم به چشمه های کرامات می رسد/دیگر چه احتیاج به مهتاب و آفتاب/تا نور گنبدت به سماوات می رسد/با بال هر فرشته که گرم طواف توست/امواج بی کران تحیّات می رسد/هر دم از آسمان ضریح مطهرت/عطر مزار مادر سادات می رسد/در بین صحن حضرت صاحب زمان بگو/یک عصر جمعه وقت ملاقات می رسد/بانوی مهربان جهان اشفعی لنا/ای عمه ی امام زمان اشفعی لنا

هر کی تو راه تو‌ باشه گم نمی‌شه/مستی بی‌باده و جام و خُمر نمی‌شه/تشنه‌ی این آب حیات این کویرم/دریا هم برام کویره قم نمی‌شه/امشب بساط عیش و طرب جوره/سهم همه از مرقد تو جوره/از سفره‌ی تو خورده نمک بانو/واسه همینه که آب قم شوره/آره دل من برای تو خیلی شعف داره/آره گدایی برای تو‌ خیلی شرف داره/آره گدات امشب تو دلش شوق نجف داره /یا معصومه فاطمه اشفعی لنا/وقتی لازم باشه باید گدا شد/تا سحر مشغول ذکر و دعا شد/درِ خوشبختی روی مدینه وا شد/فاطمه که خواهر امام‌ رضا شد/تخت کرمه حضرت معصومه/تاج سرمه حضرت معصومه/امشب، چقدر قشنگه سر مستی/توی حرم حضرت معصومه/خوبه خواهر امام رضا خیلی کرم داره/خوبه توی تقویم ما روز دخترم داره/خوبه حالا می‌شه گفت که فاطمه حرم داره

دریای مهر و وفا توی نگاشه مخصوصا اسمش اگه فاطمه باشه/عشقش که یکی یه دونست تو دلربایی نمونست/هستی و نفس بابا دختر شیرینی خونست/ دل با تو ، آرومه/دردمو خاکِ حرمت دارومه/هر تپش دلم میگه یا معصومه/مولاتی یا اُختُ الرضا مدد/هر کی حرمُ میبینه/جنت میگه که همینه/هستی ملیکه ایران/قم با تو شده مدینه/ما دل به مهر تو دائمی می بازیم/ما به این مضجعِ فاطمی می نازیم/شوری بر پا میشه/با لطفِ تو هر گره ای وا میشه/زائر تو زائر زهرا میشه/مولاتی یا اُختُ الرضا مدد/ عشقش که یکی یه دونه است/تو مهربونی نمونه است/هستی و نفس بابا/دختر شیرینی خونه است/تو این دهه کرامت ، رویام همینه مجدد/اول مسافر قم شم ، بعداً مسافر مشهد/اگه رسیدم حرم ضامن آهو/سلام اول به نیابت تو بانو/اشک شوق می باره/دل به هوای مشهد آواره

شده بازم دلم من مدینه لازم/داره میشه یه سفر مدینه عازم/دیدم اهل آسمون نشستند امشبدر خونه ی آقام امام کاظم/دختر، برکت زندگی باباست/دختر، بهترین فرشته ی دنیاست/دختر، اسمش که فاطمه باشه/زیر چتر لطف حضرت زهراست/امشب ماه روی اهل زمین نورش رو تابیده/امشب واسه ی امام رضائی ها شب عیده/امشب عیدی ما رو خود امام رضا میده/من گداتم ای عشق امام رضا/یا معصومه فاطمه، اشفعی لنا هر کی تو راه تو باشه گم نمیشه/مستی بی باده و جام و خم نمیشه/تشنه ی آب حیات این کویرم/دریا هم برام کویر قم نمیشه/امشب بساط عیش و طرب جوره/سهم همه از مرقد تو نوره/از سفره ی تو خورده نمک بانو/واسه همینه که آب قم شوره/آره دل من برای تو خیلی شعف داره/آره گدائی برای تو خیلی شرف داره/آره گدا تو زندگی تنها یه هدف داره/من گداتم ای عشق امام رضا/یا معصومه فاطمه، اشفعی لنا