شب دوازدهم محرم 97 - محمود کریمی شهادت امام سجاد (ع)

روضه - قبله عاشقان بود تربت با صفای تو کعبه زدور می برد سجده به کربلای تو پیش تر از ولادتم بوده به تو ارادتم خلق نگشته گشته ام عاشق و مبتلای تو تویی امام عشق ها تو داده ای به خون بها که ذات لایزال حق آمده خون بهای تو دست به دست میبرند اشک محبت مرا عنایتی که روز و شب گریه کنم برای تو فاطمه جامه میدرید بر سر نی چو بنگرد اشک دو دیده تو و گریه بی صدای تو از چه نگشت چرخ دون بر سر خاک واژگون دید چو شسته شد به خون روی خدا نمای تو کاش غمت کشد مرا خورد به هم گره چرا پنجه ظلم قاتل و طره مشک سای تو کاش به دشت کربلا سوخته بود بر ملا بال همه فرشتگان ز آتش خیمه های تو زهی محبت و وفا که از فراز نیزه ها سایه به خواهر افکند صورت دلربای تو معجزه میکند سرت از دم روح پرورت بخوان بخوان که خواهرت سر شکند به پای تو غبار مقدمت سرم چه می شود که از کرم نوای میثم افکند طنین به نینوای تو شاعر : استاد سازگار

روضه - حسین بود محتضر دید به پیکر پسر نشسته تیر تا به پر گفت به قوم بی حیا چند نفر به یک نفر چو دید زینب حزین سنگ جفا و شاه دین حسینش افتاده زمین کشید ناله ای خدا چند نفر به یک نفر دست یکی به موی او سنگ یکی به روی او دست یکی به پیروهن به روی سینه جای پا چند نفر به یک نفر به روی خاک ها سرش شمر به دست خنجرش یکی پی عمامه اش یکی به دنبال عبا چند نفر به یک نفر پیش نگاه مادرش جدا شد از بدن سرش اهل حرم به سر زنان صدا زدند بچه ها چند نفر به یک نفر

زمینه - به فدای نغمه قرآنت به فدای پیکر عریانت ما بهر ولای تو خریدیم بلا را یک لحظه کشیدیم به آتش یم لا را دادیم حیات ابدی بر شرف و خون کشتیم از اول به هوای تو هوا را روزی که نبودیم و نبودند خلایق خوردیم ز لعل لب تو اب بقا را سر من خاک قدمت مولا جگرم شمع حرمت مولا منمو لطف و کرمت مولا کفن تو گرد بیابان است حرم تو قلب محبان است بدنت زیر سم اسبان است تو جمال حضرت سبحانی تو سراپا آیه قرانی ز چه عطشانی ز چه عریانی ولله قسم چشم به عالم نگشوده در آینه روی تو دیدیم خدا را از تیغ ولایت سر تسلیم نگیریم صد بار اگر خصم بگیرد سر ما را از مروه اگر پای کشیدیم غمی نیست در خاک سر کوی تو دیدیم صفا را رفع عطش ماست ز جام عطش تو بر دیده نهادیم از ان تیر بلا را تو دوای من تو طبیب من تو امیر من تو حبیب من تو قرار من تو شکیب من لاله ات خونین غنچه ات پرپر قاتلت شد داغ علی اکبر نه تو را یار و نه تو را یاور چه جراحت ها که به تن داری آیه ها از زخم بدن داری نه به تن جامه نه کفن داری جز زخم دم تیغ تو مرحم نپذیریم جز درد تو بر درد نخواهیم دوا را آن روز که دانشگه ما عالم ذر بود عباس تو آموخت به ما درس وفا را یک موی تو را بر همه عالم نفروشیم بخشند به ما گر همه ارض و سما را

شور - یه وقتایی که دلم لَنگه عشقه یه وقتایی که نفس تَنگه عشقه یه وقتایی که به سینم میکوبم یقین دارم که همون سنگه عشقه دوست دارم که شدم پیرِ گریه نشدم سیرِ گریه دوست دارم که با اسم قشنگت میزنم زیرِ گریه گریه گریه گریه فقط برا حسین