شهادت امام جواد (ع) 96 - حسین سازور

روضه - همه شب با تو بگویم غم دل تا تو بیایی چه شود نیمه نگاهی تو به آلوده نمایی اگر این زلال چشمت بود از نگاه زهرا نظرت نشد بیفتد به من بی سر و پا اگرم نگاه کردی ز چه رو گناه کردم نکند خطا نمودم نکنی به من عطایی نکند تو دور هستی تو ز ما جدا نشستی در خیمه را ببستی به خیال من تو آیی ز همه طعنه شنیدم ز تو روی صبر دیدم نکند که کمترم من ز یهودی و بهایی گله از تو شاه دارم به دل از تو آه دارم چهره ای سیاه دارم پس از این همه گدایی جز تو من پدر ندارم سایه ای به سر ندارم جز دعا هنر ندارم تو کجایی تو کجایی ...

زمینه - این جواده این کیه که با دل خون ناله او آتشینه این کیه که بین حجره روی ماهش رو زمینه این که مثل حسن غریبونه میزنه بال و پر توی خونه این جوون شه خراسونه این جواد این جواد این جواد این کیه که، روی بامه، دور جسمش، صد کبوتر جای زهرا، گریه دارن، میزنن بر، سینه و سر اینکه مثل حسین روی خاکه لباش از تشنگی چقد چاکه روضه خونش تموم افلاکه این جواده این یه درده، این یه رازه، این قبیله، نوحه خونن این یه زخمه، از قدیمه، غصه داره، یک جوونن این که مثل باباش جگر خونه اینکه چشماش همیشه بارونه از غم مادرش پریشونه این جواده آرزویِ، این دل من، پر زدن تا، کاظمینه تا بخونم، روضه هاتو، گریه ی تو، بر حسینه اونکه بر پیکرش رسیده پا له شده زیر سم مرکب ها روی نیزه ها سرش رود بالا اون حسینه