8 شوال، تخریب قبور ائمه بقیع،‌ مهدی رسولی

خرابه های تو، باغِ بهشتِ ماست، بقیع/برای ما حَرَمت مثل کربلاست بقیع/تو هم چو فاطمه در شهر خویش تنهایی/به آن چهار امامی که در بغل داری/برای ما حَرَمت مثل کربلاست بقیع/هنوز ناله ی زهراست از مدینه بلند/

ای مادر به دل من راه داری /تو قلبم یه زیارتگاه داری /یعنی یه روزی ممکنه /صاحب حرم باشی و من /از سمت پایین پا بیام/ورودیِ باب الحسن/ دارم تصور می کنم /صحن تو رو با زائرا /پای پیاده تا حرم /صحرا به صحرا زائرا/دور ضریحت ساحل و/امواج دریا زائرا/برکت داره عمرم از روزی /که شده نوکری تو کارم /روزگار باب میلمه وقتی/تو رو همراه زندگیم دارم /ای مادر به دل من راه داری /تو قلبم یه زیارتگاه داری/چیزی نمونده که بشه/شهر مدینه غرق نور /دارم تصور می کنم/مدینه رو بعد از ظهور/دارم تصور می کنم/شب های جمعه مرقدو/صحن و سرا و ازدحام و/حجم رفت و آمدو/تصویر نصب پرچمیا فاطمه رو گنبد و/ همه ی هستیمو میذارم تا/همیشه سایه ی سرم باشی/دیگه بهتر از این چی میخوام که /علی بابام، تو مادرم باشی /ای مادر به دل من راه داری /تو قلبم یه زیارتگاه داری/دیوار به دیوارِ حرم/می خوام که همسایه ات بشم /خواب می دیدم خادم شدم/تو صحن جاروکشم/دارم تصور میکنم/با تو بهشتو رو زمین /از ماذنه ها میشنوم/ذکر امیرالمومنین/یک صحن سقاخانه با/نام یل ام البنین/ توو حرم بوی سیبو حس کردم/که عجین با عطر گل یاسه/یه طرف بوی سیب اربابو/یه طرف عطر یاسِ عباسه /ای مادر به دل من راه داری /تو قلبم یه زیارتگاه داری