ظهر شهادت امام جعفر صادق (ع) 1400 - محمدحسین پویانفر

واحد - از مسیر در نه از دیوار خانه ریختند روز نه این قوم نا محرم شبانه ریختند حتم دارم با قلاف و تازیانه ریختند یک نفر آمد به محراب و نمازش را شکست بی حیایی بی هوا راز و نیازش را شکست نیمه شب هست آه فکر سن و سالش نیستند ریسمان‌ ها می‌ کشند و فکر بالش نیستند بین این خانه مگر اهل و عیالش نیستند او خدای غیرت است از درد میریزد بهم پیش طفلانش مکش نامرد میریزد بهم باز هم صد شُکر آتش بر سر و رویش نخورد این درِ سوزان حیا کرد و به پهلویش نخورد سنگ بی احساسِ دیواری به اَبرویش نخورد باز هم صد شکر در آئینه‌ اش را خط نزد در میان شعله میخی سینه ‌اش را خط نزد در میان کوچه ‌ها با زور او را می‌کشند بر زمین می‌افتد و بدجور او را میکشند روی مرکب می روند از دور او را میکشند پیر مرد شهر با هر زحمتی پا می شود آه می‌گوید فقط یا عمتی پا میشود دخترک می گفت با نی حنجرش را پس بده من یتیمم طشت زر یک شب سرش را پس بده جان بابا ساربان انگشترش را پس بده حرمله وقتی که می آید پریشان می شوم پشت عمه زجر وقتی هست پنهان می شوم کوچه کوچه تکه تکه پیش ما نان ریختند شامیان نان خشک ها را پیش مهمان ریختند دختران ته ماند‌ه ها را پای طفلان ریختند عمه جان حس می کنم مژگان بابا کم شده خیزران ای وای یک دندان بابا کم شده شاعر : حسن لطفی

زمینه - دنیا به چه دردی می‌خوره وقتی دقیقه‌ها شده برام اسارت دنیا به چه دردی می‌خوره وقتی نمی‌تونم برم حرم زیارت آب شدم ابر شدم دوری از تو به هم ریخته منو امام حسین اشک شدم غم شدم بیا بشنو صدا سینه‌زنو امام حسین می‌خوام بیخیال دنیا شم می‌خوام بندگی کنم با تو می‌شه بیشتر پیشت باشم؟ می‌خوام زندگی کنم با تو رحمه الله الواسعه یا حسین دنیا به چه دردی می‌خوره وقتی حریف بغض تو گلوم نمی‌شه دنیا ببه چه دردی می‌خوره وقتی جدایی بینمون تموم نمی‌شه دل به دل راه داره اگه دوست دارم خب می‌دونم دوسم داری نور عین یا حسین بدیمو می‌پوشونی و به روم نمیاری بزرگترین سرمایه با حرمش همسایه بهش می‌گن آقای اباعبدالله ولم کنه بیچارم همش می‌گم ای یارم که من تو رو دوست دارم اباعبدالله دل تنگ حرمتم به کی بگم؟ دردامو به تو نگم به کی بگم؟ جامو تو حرمتو به کی بگم؟ آقای عزیز آقای اباعبدالله ما دوست داریم

تک - گر چه داغتو درک نمی کنم روضه رفتنو ترک نمی کنم در دلا علاج من از تو دوری کردنه این حسین حسین که میگم دوای درد منه این نوکری ها رو میخره زهرا حسین حسین حسین یا من له اکرم الاسماء میگم برا یاری زهرا حسین حسین حسین یا من له اکرم الاسماء سر سپرده ی این سیاهیام جونم ببر روضه رو میام تحت هر شرایطی گریه میکنم برات زندگی بدون تو والله مرگ واسه نوکرات این ارادت هارو میخره زهرا حسین حسین حسین