سالروز تخریب قبور ائمه بقیع 1400 - محمدحسین پویانفر

زمینه - با سعادته هر کسی زیر سایته؛ لطف تو بی نهایته! وقتی که دارمت تورو؛ خیالم آقا راحته… وقتی که دارمت تورو؛ خیالم آقا راحته… سایه ی رو سرمه همه باورمه؛ همه زندگی منو مادرمه کی گفته که بی حرمه؛ دل و دلبرمه جای پاش خوبه رو سرمه! تو که آخه کاری غیر از کرم نداری؛ چجوری قبول کنم که حرم نداری؟! یا حسن میگم میون گریه من میگم؛ بین سینه زدن میگم یه یا حسن به نیت ارباب بی کفن، میگم درد و درمونه حسن سامونه حسن؛ صاحب حرم و ایوونه حسن به تن من جونه حسن آقامونه حسن؛ تو دلم مهمونه حسن تو که آخه کاری غیر از کرم نداری؛ چجوری قبول کنم که حرم نداری؟! حتی نواده هات زائر دارن اما تو نداری! اینجا ماذنه ها گنبد دارن اما تو نداری

شور - رو سرم سایه ی علمه روزیم از ساقی حرمه عشق تو افتخارم همه ی اعتبارم به هوای زیارت تو می شینم کنج هیئت تو یه غمی تو گلومه کربلات آرزومه توی بی سر پناهی به تو پناه نبرم چه کنم آقا از رو سیاهی به تو پناه نبرم چه کنم توی دلواپسی هام تو رو صدا نکنم چه کنم میون بی کسی هام تو رو صدا نکنم چه کنم به تو مدیونم حسین جونم حسین از تو ممنونم حسین جونم حسین سر و سامونم حسین جونم حسین دوست دارم رقص پرچمتو دلو برده محبت تو به گداییت می نازم که تویی چاره سازم همه دار و ندار منی تو غم و غصه یار منی خدا دستم رو داده دست این خونواده جونمو واست ارباب اگه فدا نکنم چه کنم دلمو از به جز تو اگه جدا نکنم چه کنم اگه یه روز تو دنیا منو نگاه نکنی چه کنم اگه از غیر عشقت دلو رها نکنی چه کنم به تو مدیونم حسین جونم حسین از تو ممنونم حسین جونم حسین سر و سامونم حسین جونم حسین