21 رمضان، شهادت امام علی‌(ع)، محمدرضا بذری

شبای مهمونی داره میگذره/نشه از بخشش تو جا بمونم/قلبم از گناه شده یه تیکه سنگ/که میخوام گریه کنم نمی تونم/اومدم امون بده، چشمای بارون بده/من یه گمراهم خودت مسیرتو نشون بده/ندارم جز تو پناهی، شده بند بند سیاهی/دستمو بگیر که دستای منو بسته گناه/این شبا باز خدا درای رحمت تو/برای بخشیدنم میکشم منت تو/ربنا اغفرلنا، ربنا اغفرلنا، ربنا اغفرلنا/تو میگیری دست جامونده ها رو/تو نمیزاری کسی آواره شه/اگه نیمه شب گدا در بزنه/معلومه، خیلی گره تو کارشه/اومدم من سر به زیر/توی معصیت اسیر/ارحم عبدک الضعیف الهی تحویلم بگیر/مولا منو امشب نزنو/بخر این سینه زنو/همیشه امام حسین گرفته دستای منو/بیا تا سحر نشد، من و ای خدا ببخش/بیا این روسیاهو، به امام رضا ببخش/ربنا اغفرلنا، ربنا اغفرلنا، ربنا اغفرلنا/شب قدر امیدمون به فاطمه است/فکر بچه ها همیشه مادره /مرتضی چشم انتظار فاطمه است/فاطمه چشم انتظار حیدره /خونی شال ابی،‌ وخیمه حال علی/فاطمه با قد خم اومده دنبال علی/آخ میریزه خون از سرش/زخمی بال و پرش/گریه می کنه یاد کوچه و داغ همسرش

این شهر بی وفا به علی مرحمت نداشت/این داغ دیده را نظرِ تسلیت نداشت/ غربت ببین که سامِری اینجا عزیز شد/اما علی برایِ کسی منزلت نداشت/ ای روزگار، قبلِ جسارت به فاطمه/قنفذ درین حکومتِ غاصب سمت نداشت/ دیوارهایِ سنگیِ کوچه که جایِ خود/دیوار خانه نیز به من معرفت نداشت/ عالم کنارِ من همه در امنیت ولی/زهرا درونِ خان? من امنیت نداشت/ مسمار در مقابلُ دیوار پشتِ سر/راهِ نجات، همسرم از هر جهت نداشت/ مرهم نیاز نیست کسی را که رفتنی ست/او بعدِ کوچه آرزویِ عافیت نداشت/

شب آه و گریه و شب هق هق بارونه/سر مرتضی شکسته و دل همه خونِ/رنگ صورتش شده مثه غروب خورشید و/جبرئیل تو آسمون داره روضشو میخونه/امشب توی دل بچه ها شده غوغا/افتاده توی بستر غریبونه مولا/میباره بارون براش حضرت زهراسی سال هرشب مرگش رو خواست از خدا/اما امشب حیدر شد حاجت روا/تهدمت والله ارکان الهدی/حانَ فی سَمائِنَا الْغُروبْ، یَسْطُو بِنَا الْآهُغابَ شَمسُنا مِنَ الْوُجودْ، نَضیعُ لَوْلاهُبَعدَ ما بَکى حَیاتَهُ، یَنْعَى عَلَى الزّهراءْقَدْ مَضى اِلى زَکیَّتَهْ، وَ الْکَوْنُ یَنعاهُ یَرْوی لَنا الْحُسَینُ، وَ دَمْعَهُ الْحَمْراءمُصیبَةَ الجَبینِ، بِفَجْرِهِ الْغَبْراءوَ سَقْطَةَ الْجَنینِ، وَ لَطمَةَ الزّهراء ماتَ الْقرآن، وَ الدّین، وَ الْجَوْرُ بَدَىماتَ الْاِسلام، وَ الْعَدلْ، مَخْنوقَ الصَّدَىتَهَدَّمَتْ، وَ اللهْ، اَرْکانُ الْهُدَیتَهَدَّمَتْ، وَ اللهْ، اَرْکانُ الْهُدَی***لحظه ی وداع شده ولی انگاری معلومه/که دلش پر از تلاطمه با اینکه آرومه/افتاده یاد وصیت و سفارش زهرا/که میگفت حسین من توی کربلا مظلومه/میگفت که زخمیِ تیر و نیزه ها میشه/میگفت اسیر درد و غم و بلا میشه/میگفت جلوی چشمام سرش جدا میشه/جسمش بی سر روی خاک کربلا/ارباً اربا عریان زیر دست و پا/تهدمت والله ارکان الهدی

یا غایه آمال العارفین/یا اولَ امام المومنین علی یا علی/صل علی سید العابدین/صل علی مولی الموحدین علی یا علی/من به دل عشق تو را دارم/ز ولای تو سرشارم/که تویی بهترین یارم/نرسد اگر به علی کسی/به کجا رود به کجا رسد/به خدا قسم که اگر کسی/به علی رسد به خدا رسد/علی یا علی علی یا علی/****یا حبیب قلوب الصادقین/صل علی اعدل العادلین علی یا علی/صل علی امان الخائفین/صل علی امیرالمومنین علی یا علی/تا نفسی به تنم باشد/نام تو سخنم باشد/حرمت وطنم باشد/درِ کس بغیر علی نزن/رهِ کس بجز ره او مجو/که از این در و ره اگر کسی/برسد به نور هدی رسد/علی یا علی علی یا علی/****/یا حبیب من لا حبیب له/یا طبیب من لا طبیب له علی یا علی/یا معین من لا معین له/یا امین من لا امین له علی یا علی/تو همه دلخوشی مایی/همه قطره تو دریایی/همه بنده تو مولایی/ز رهِ طلب به ولی برس/ز رهِ ولی به علی برس/مگر از عنایت مرتضی/دل ما به کرب و بلا رسد/علی یا علی علی یا علی/

میون روضه ها تو رو قسم میدیم همه/به حق خون حنجر حسین فاطمه/به گریه های فاطمه کنار علقمه/از غصه ی دوری تو بر لب رسیده جان/عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان/****/تو رو به اشک خواهری که مونده بی پناه/به گریه های دختری که مونده بین راه/به ناله های مادرت کنار قتلگاه/میون روضه ها میگیم الغوث و الامان/عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان