19 رمضان، ضربت خوردن امام علی (ع)، محمدرضا بذری

نشسته ام که دلم را به غم دچار کنم/برای دیده شدن آنقَدَر هوار کنم!/خدا،خدا نکنم پس بگو چکار کنم/ز دست معصیتم سمت تو فرار کنم/دوباره بنده‌ی بی بند و بار برگشته/گدای بی سر و پا..،شرمسار برگشته/قبول..،بال و پرم درخور پریدن نیست/قبول...، روحِ من از جنس پرکشیدن نیست/اسیر‌نفس‌شده..،بنده‌ی رسیدن نیست/دلِ شکسته ی من لایق خریدن نیست/اگرچه عمر سراسر تباه آوردم/ببین..،به مرحمت تو پناه آوردم/به سویت آمده‌ام دردِ من گرفتاری‌ست/به گریه آمده‌ام اشک چشم من جاری‌ست/به توبه آمده‌ام، توبه‌ای که تکراری‌ست/ببخش، لحن دعاهای من طلب‌کاری‌ست/در آتشت چو بیندازی‌ام سزاوارم/میان شعله بگویم که دوستت دارم/همیشه عبدِ خطاکارِ نابلد بودم/به پیش جوشش لطفَت شبیه سد بودم/همیشه آنکه اطاعت نمی کند بودم/برای صاحب امرم مطیع بد بودم/چگونه از غم هجرت نمرده ام آقا/به درد فصل ظهورت نخورده ام آقا/شبیه تو -خودمانیم- نیستیم همه/بدون تو به‌‌ نظر خوب زیستیم همه/برای وصل تو تنها گریستیم همه/به انتظار تو باید بایستیم همه/به صبح صادق دنیا سلام باید کرد/برای حضرت حجت قیام باید کرد/به وقت فتنه ی شب، اهل نور باید بود/فقط نه شور که اهل شعور باید بود/میان معرکه مرد غیور باید بود/در این زمانه ز جنس ظهور باید بود/?

رفیق! این همه غفلت سرِ قرار بس است/برای آمدن یار..،انتظار بس است/خطوط قرمز شیعه شعاع باور ماست/دعای زینب کبری همیشه بر سر ماست/حدود حبّ علی حدّ و مرز کشور ماست/هرآنکه هست علی‌دوست پس برادر ماست/مدافعان حرم چون عقیق گُل‌ گون‌اند/نگین لشکر عشّاق فاطمیّون‌اند/هنوز روز خوش کوفیانِ عاشوراست /هنوز مقصد اصلیِ مُسلمین حیفاست/هنوز پرچم فتح المبینِ حق بالاست/هنوز در رگ ما خون حاج‌قاسم هاست/اگرچه دست علمدار ما جدا شده است/به برکتش چقدر مرد رزم پا شده است/به گوش مَکر خروشی به رنگ شیون ماست/به روی پیرُهن حیله ردِّ سوزن ماست/به غِیر رو نزدن..،این شعار میهن ماست/تلاش دشمن ما..،ناامید کردن ماست/علاج هجمه ی این فتنه دوری است ای دوست/کلید رفع موانع صبوری است ای دوست/به چند قطره نده اشتیاق دریا را/میان روضه بیارید لشگر ما را/زمان گریه پسر دید کِیف بابا را/خدا زیاد کند نسل سینه زن ها را/اگر قرار بر این شد پدر شود نوکر/چه خوب صاحب چندین پسر شود نوکر/همیشه خیر مرا از خدا تقاضا کرد/دعای مادرم آخر که کار خود را کرد.../خودش نشست کناری..، مرا تماشا کرد/مرا اسیر علیّ و فقیر زهرا کرد/محبت علی و فاطمه خرید مرا/به روضه نان حلال پدر کشید مرا/به جسم مرده دمیده که جانمان بدهد/برای بردن نامش زبانمان بدهد/حسین گفته سه‌ساله..، تکانمان بدهد/قدم قدم حرمش را نشانمان بدهد/مخواه جان رقیه که غرق غم باشیم/فقط اجازه بده اربعین حرم باشیم/برای بندگی‌ام راه و چاه می خواهم/به زیر سایه ی قرآن پناه می خواهم/به گریه ام نظری کن..، نگاه می خواهم/لباس نوکری ام را ز شاه می خواهم/کسی به غیر علی رهنمون و پیرم نیست/به غیر شاه نجف هیچ‌کس امیرم نیست/بگو چه کار خوشی که رقم نزد مولا/به جز مسیر خدایش قدم نزد مولا/به غیر قله ی ایمان علم نزد مولا/بمیرم آن همه غم دید و دم نزد مولا/میان کوچه به زخم دلش نمک می خورد/چگونه فاطمه از چل نفر کتک می خورد!/?

یک روز آب خوش به گلویم نرفته است/از ابتدا غریب مرا زاد مادرم/امشب فقط به فاطمه ام فکر می کنم/آغوش باز کرده در این شام آخرم/افطار تلخ من به نمک باز می شود/خرما چرا گذاشته زینب برابرم/ای کوفه خوش بخواب علی رفتنی شده /راحت شدید از من و فریاد منبرم/وقت اذان شده است محیای رفتنم/شمشیرتان کجاست بکوبید بر سرم/الله اکبر اشهد حیدر بلند شد/دارد گواه باش که پر گشته ساغرم/فزت و رب کعبه سرم غرق خون شده/این را برای فاطمه سوغات می برم/من را رها کنید خودم راه می روم/حالا که ایستاده دم خانه دخترم/زینب بمان به خانه که خانه است جای تو/این کوچه نیست جای تو ای بانوی حرم/از کوچه رد شدن به تو یک روز می رسد/از حال و روز کوفه آن روز مضطرم/فریاد می زنن ببینید اسیر را/فریاد می زنی که خدا وای معجرم/فریاد می زنن که خیراتشان دهی/فریاد می زنی که ز نسل پیمبرم/فریاد می زنن که زینب حسین کو؟/فریاد می زنی که به نیزه است دلبرم/

یا فاطمه هوامو داشته باش تو این شبا/ز بند معصیت بشم رها یا فاطمه/سفارشم رو کن به بچه هات /بشم فدای تو، تو روضه هات یا فاطمه/شب قدر ازت میخوام بزاری که نوکرت باشم /تا که عمر دارم بی بی، من غلام حیدرت باشم/خانوم، همه زندگیم عیار منه،‌ همین نوکری/تو کوچه ها تو صورت تو بی هوا زدن/جلو نگاه بچه ها زدن یا فاطمه/تو کوچه ها تو رو جلو چشم حسن زدن/با التماس میگفت نزن،‌ زدن/بمیرم پر شکست،‌ دل خون دخترت شکست/اونقده تو رو زدن تا غرور شوهرت شکست/

روضه خونه ثارالله برگرد/ای گریونه ثارالله برگرد/فریاد رس فریاد مظلوما/حق خونِ ثارالله برگرد/به لحظه ای که نیزه دار نیزه بی هوا زد برگرد/به لحظه ای که قاتلش ضربه از قفا زد برگرد/به لحظه ای که زیر خنجر تو رو صدا زد برگرد/پر شده زمین از ظلم و قتل و غارت بسه دیگه برگرد/کربلای غزه کربلای بحرین داره میگه برگرد/یا بقیة الله یا بقیة الله/اشکات مرهمِ زینب برگرد/برگرد مَحرَمِ زینب برگرد/خون گریه کردنات برای شامه/مجروح غمِ زینب برگرد/به خواهری که دردشو هیچکسی نفهمید برگرد/به مادری که بچشو روی نیزه ها دید برگرد/به دختری که زخم روی لباشو بوسید برگرد/یا اب الیتاما، یا اب المساکین، بس دیگه برگرد/اشکی که تو چشم دختر یتیمِ،‌ داره میگه برگرد/یا بقیه الله یا بقیه الله

سر سفره ی افطار یاد لبت افتادم/یاد خستگی های بی بی زینبت افتادم/من با دیدنِ ظرف آب یاد طفل بی بی رباب/گریه کردم گریه کردم گریه کردم حسین/لحظه های رفع عطش یاد طفلی که کرده غش/گریه کردم گریه کردم گریه کردم حسین/افطارها به کام دلم زهر میشود/ارباب ما گرسنه و تشنه شهید شد/قلبی که نسوزه به ما نیومده/روزه ی بی روضه به ما نیومده/****/سر سفره ی افطار یاد سرت افتادم/یاد خستگی های رقیه دخترت افتادم/من با دیدنِ قرص نون حتی لحظه های اذون/گریه کردم گریه کردم گریه کردم حسین/دست من نبوده آقا این روزا با بوی غذا/گریه کردم گریه کردم گریه کردم حسین/ز خانه ها همه بوی طعام می آمد/ولی به جان تو بابا گرسنه خوابیدم