میلاد امام حسن مجتبی (ع)، محمدرضا بذری

مستیم دور صد هزارم را نگیر از ما/لطفا شراب ناب این خم را نگیر از ما/پاسخ نمی گویی سلام باده نوشان را/یا ربنا فیض علیکم را نگیر از ما/در اشک ها دنبال لبخند تو می گردیم/یا ایها الرحمان تبسم را نگیر از ما/یه روز از ما نیز دود وصل بر خیزد/آتش نمی خواهیم هیزم را نگیر از ما/عبد گنه کارم زبان توبه اش گریه است/در نیمه شب این تکلم را نگیر از ما/طفلی که سیلی خورده را باید نوازش کرد/تنبیه کن اما شوق ترحم را نگیر از ما/ما را دعای فاطمه گرد هم آورده/زیباترین اصل تفاهم را نگیر از ما/وقت وضو خاک نجف طاهرتر از آب است/جان علی فیض تیمم را نگیر از ما/حالا که قسمت نیست یک شب کربلا باشیم/برگ برات شاه هشتم را نگیر از ما/عمری دم افطارها گفتیم یا عطشان/تا وقت مردم این تداوم را نگیر از ما/این آن کهنه پیراهن که غارت شد به جای خود/گریه بر آن انگشتر گم را نگیر از ما/

نوشته به روی دل ما حسن/چنان عشق را کرده معنا حسن/که مائیم مجنون و لیلا حسن/نداریم معشوقی الا حسن/به وقت سحر سوختن دیده شد/در آن شعله ها بال من دیده شد/چه ذکر خوشی در دهن دیده شد/در این یا خدا، یا حسن دیده شد/رسیدیم با ربنا تا حسن /شعف با دل شیعه راه آمده/چه نوری ز عرش اله آمده/سحرگاه شام سیاه آمده/شب نیمه ماه،‌ ماه آمده/به خورشید گوئید حالا حسن/چنین ذات حق گستری دیده ای/جمالی به این محشری دیده ای/همانند او دلبری دیده ای/پسر این قدر مادری دیده ای/خلاصه کنم جان زهرا حسن/زر و سیم سربار این طایفه است/گدا پس زدن عار این طایفه است/حقیر محل یار این طایفه است/نمک پروری کار این طایفه است/همه سفره دارند اما حسن/همان دم جود از خیالش گذشتن/کرامت ز حد کمالش گذشت/تهیدست بودن مجالش گذشت/سه بار از تمامی مالش گذشت/به بازی گرفته کَرم را حسن/قدم های آغازیش را نگاه/پر و بار پروازیش را نگاه/دل از خدا راضیش را نگاه/بیا بیا بیا دست و دل بازیش را نگاه/گدا را نشانده است بالا حسن/چنان چهره اش هیمنه جمع کرد/که تکبیر او مأذنه جمع کرد/دم تیغ او تمتنه جمع کردجمل را خودش یک تنه جمع کرد/عجب ضرب شستی زد آنجا حسن/دو خط مدح در وصف دریا بگو/کمی از مرامش به دنیا بگو/رفیق جزامی شدن ها بگو/غذا دادنش را به سگ ها بگو/به والله آقاس،‌ آقا حسن/من سائل مجتبی علی/فدای همه بچه های علی/نجف آرزوی گدای علی/رسیدی به ایوان طلای علی/بگو یا حسین و بگو یا حسن

ای برکت ماه بندگی مولا حسن مولا/ای شوق و امید زندگی مولا حسن مولا/از کریم بگم با نرمی و لطافت نسیم بگم/نشستم از ارادت از قدیم بگم/من از بقیع و نور اون حریم بگم/از عشقم از تموم زندگیم بگم/ندیده مثلشو دیگه این دنیا/تا اسمی از کرم میاد تو هرجا/بی اختیار آروم میگم زیر لب/کریم آل مصطفی مجتبی/کی مثه حسن برا سائلا بی قراره/زندگیشو داده تو راه خدا سه باره/هرکسی نمونشو دیده اگه بیاره/****/از غزل بگم با طعم ناب احلی من عسل بگم/من از شروع عشقم از ازل بگم/ارادتم رو بهترین عمل بگم/بشین تا از دلاور جمل بگم/چه فرقی داره واسه اهل ایمان/که از حسن بگیم یا از قرآن/دوشنبه ها رو دوست داریم/چون بیشتر شنیده میشه ذکر یا حسن جان/دنیا بی محبتش که دلخوشی نداره/عشق ما به مجتبی عشق ادامه داره/به قول جوونا امشب صفا برقراره/امشب دره خونشو زدن عشقه حسن عشقه/یک کربلا از دست حسن عشقه حسن عشقه

عشق این شاه کرامت تو دلم داره اقامت/به همه میگم قیامت حسنی ام حسنی/من از کرم حضرت زهرا حسنی ام/هر روز کنم شکر خدا را حسنی ام/یک عمر گناهم حسنه گشت همینکه/گفتم به مناجات خدایا حسنی ام/حسن مولا مولا مولا/****/به غم من میده تسکین جنت من میشه تضمین/دیگه چی هست بهتر از این حسنی ام حسنی/بی عشق حسن زندگی ما شدنی نیست/جز کرب و بلا بر حسنیون وطنی نیست/در حد حسن هیچ کسی نیست حسینی/اندازه ی ارباب کسی هم حسنی نیست/حسن مولا مولا مولا/****/مثه تو نمیشه تکرار تویی تو فاتح پیکار/الگوی رزم علمدار حسن ابن حیدری/کار سپهِ کفر شده زار تر از زار/لرزید ز پا تا به سرِ لشکر کفار/در جنگ جمل بود که ماندند خلائق/هستی تو حسن یا که علی حیدر کرار/حسن مولا مولا مولا