میلاد امام حسن مجتبی (ع)، حسین طاهری

ای به غمت مبتلا هر دل درد آشنا/نغمه شاه و گدا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/ریزه خور خان تو دست به دامان تو/هر که بغیر از خدا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/ای خلف مصطفی وارث شیر خدا/زاده ی خیرالنساء یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/فاتح جنگ جمل رزم تو ضرب المثل/تیغ تو را مرحبا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/ای شه جود و کَرَم پادشه بی حرم/گوشه ی چشمی مرا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/یک نگهی نازنین تا که شوم اربعین/زائر کرب و بلا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/سوی گدا کن نظر آبرویم را بخر/شافع روز جزا یا حسن یا حسن/یا حسنِ مجتبی/

تا که اسمت یاد من میفته/همه حرفام از دهن میفته/مگه از رو زبونم حسن حسن میفته/سر از پا نمیشناسم شب خاصیِ واسم/مهمون برادر بزرگه ی عباسم/یا قدیم الاحسانم حسن جانم/ای دردم و درمانم حسن جانم/من برا تو سلمانم حسن جانم/من با تو مسلمانم حسن جانم/یا سیدی یا مولا حسن جانم/****/محاله واسه تو کم بذاریم/پاش بیفته سر برات میاریم/مگه از تو آقاتر اصاً سراغ داریم/از اون اول خلقت دلا میتپه واست/هرچی از تو خواستیم به ما دادی بی منت/لحن خوش مستانه حسن جانه/شمع و گل و پروانه حسن جانه/پیمانه به پیمانه حسن جانه/جانِ جانِ جانانه حسن جانه/یا سیدی یا مولا حسن جانم/****/بذار بگم حرفامو خلاصه/امام حسن خاصه خاصه خاصه خاصه/حسن ابن علی یعنی غیرت و حماسه/رزم حیدری داره عین مولا کراره/وای اگه حسن بخواد ذوالفقار برداره/کی جلوه ی قرآنه حسن جانه/کی مظهر ایمانه حسن جانه/کی قدرت شیرانه حسن جانه/کی یک تنه طوفانه حسن جانه/یا سیدی یا مولا حسن جانم

من زندم به عشق اینکه/سنگت رو به سینه بکوبم/دوست دارم برات یه مرقد/رو خاک مدینه بکوبم/سفره داره جهان خان زمین و زمان/عالم همه میدونن سفره ی تو عظیمه/عاقبت میبینن که پادشاه و گدا/انواع خیریه ها تو حرم کریمه/تو سفره داره این عالمِ امکانی/حضرت جانانی/به دلای فقرا تو سر و سامانی/عشق بی پایانی/تو برا منه گدا بهترین سلطانی/حسن جانم حسن جانم/ای جانم حسن جانم/****/رو دستای پیغمبر شد/قنداق تو قبله ی حاجات/به لطف قدومت آقا/زهرا میشه مادرِ سادات/ماه بی مثلی ای زندگی علی/دنیا به مرحمت مقدم تو بهاره/آخرش میذارم سر زیر پای شما/جونم فدای شما قابلتو نداره/عمریه که من به عشق تو بیمارم/دلبر و دلدارم/به علی قسم که من خیلی دوسِت دارم/ای همیشه یارم/تا ابد رها نکن دستمو بیچارم/حسن جانم حسن جانم

می نویسم جگر حیدر و زهرا آمد/آفتاب سحر حیدر و زهرا آمد/جلوه ای از هنر حیدر و زهرا آمد/اوّلین تاج سر حیدر و زهرا آمد/ نیم? ماه خدا قرص قمر پیدا شد/روزه ام با رطب نام حسن جان وا شد/ چه جلال و جبروتی چه جمالی دارد/گوشه ی لعل لبش وَه که چه خالی دارد/برترین سید دنیاست چه شالی دارد/زینت دوش نبی سیر کمالی دارد/ مادرش فاطمه با خنده ی او می خندد/دور بازوش علی حرز نجف می بندد/ کوری چشم حسودان چقدَر ماه شده/یوسف از دیدن او معتکف چاه شده/نقش انگشتری اشعزةُ لله شده/منکر صلح حسن کافر و گمراه شده/ تیغ صلحش همه را از نفس انداخته است/پسر عاص چنین قافیه را باخته است/ عاشق از جلو? معشوق سخن می گوید/از می و بوسه به پیمانه زدن می گویدیک نفر وقت مناجات به من می گوید:/…نیمه شب هر کهالهی به حسن می گوید/ …از دل عرش به او فاطمه گویدجانم/شب وصل است والهی به حسن می خوانم/دست خالی نرود هرکه به او رو بزند/نشده سائل او پرسه به هر کو بزند/پیش او حاتم طایی است که زانو بزند/یا حسن گوید و پیوسته دم از او بزند/ می نشاند همه را بر سر یک خوان نعیم/چه می آید به حسن لفظکریم بن کریم/ در حدیث آمده کهعقل مجسّم حسن است/نو? ارشد پیغمبر اکرم حسن است/بازدم نام حسین بن علی , دم حسن است/حیدر بی مَثَل خط مُقدّم حسن است/ مجتبی در همه جا بازوی تدبیر علیست/مرتضی شیر خداوند و حسن شیر علیست/از لب او صد و ده کوزه عسل می ریزد/آسمان پیش قدم هاش زحل می ریزد/از سر و روی حسن واژ? یل می ریزد/…به خدا کرک و پر اهل جمل می ریزد/ …اگر او در وسط معرکه پا بگذارد/نیزه چرخاندن او وَه که چه دیدن دارد/ بانی جنگ جمل داشت تماشا می کرد/تیغ در دست حسن حل معما می کرد/رجز حیدری اش بود که غوغا می کرد/روی لب های علی خنده شکوفا می کرد/ ناگهان از وسط معرکه این صوت آمد/سر بدزدید … حسن نه … ملک الموت آمد/ به علی رفته که تیغ سخنش برّنده است/مثل زهرا چقدر خطبه ی او کوبنده است/این که در جنگ جمل زلزله ای افکنده است/به گمانم دو سه تا قلع? خیبر کنده است/ رجزش ولوله ای در دل صحرا انداخت/نیزه ی او شتر سرخ جمل را انداخت/ عشق تو عاشق بی تاب عمل می آرد/قمر روی تو مهتاب عمل می آرد/خم ابروی تو محراب عمل می آرد/خاک پای تو زر ناب عمل می آرد/ روزها ذکر من این است و همه شب سخنم/شیع? حیدر و مدیون امام حسنم/محمد فردوسی