- 41
- 1000
- 1000
- 1000
شب هجدهم ماه رمضان 1401 - میثم مطیعی
مناجات خوانی شب هجدهم رمضان با صدای میثم مطیعی، 1401
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
مناجات - من همونی ام که تو رو یادم رفت اما نشدم بازم فراموشت تو همونی هستی که تا برگشتم محکم منو میگیری تو آغوشت انقد تو خوبی که یادم میره اینکه تو مولایی و من بندم من بیشتر از این گناهام امشب از مهربونی تو شرمندم یا رب، بی تو چی هستم، خالیه دستم از خودم خستم یا رب، نور امیدی، اشکامو دیدی بگو بخشیدی «یا رب، سیدی العفو» یا من سبقت رحمته یعنی خاموش میشه با گریه آتیش تو هرکاری که کردم از رو جهلم بود نه از سر گردن کشی پیش تو تو بهتر از من میدونی چیزی توی بساطم به جز آهم نیست بار گناهام کنار عفوت حتی به قدر پر کاهم نیست یا رب، خیلی بیچارم، عبد آوارم من تو رو دارم یا رب، اگه آلودم، هرچی که بودم تویی معبودم «یا رب، سیدی العفو» با رحمت واسعت نگاهم کن اون رحمتی که همیشه میجوشه اون رحمتی که به سوی این عالم جاری میشه از کنار شیش گوشه ما تو دلامون یه داغی داریم که با غمش زندگی میارزه هرجا که اسم حسین میپیچه دلهای ما عاشقا میلرزه ارباب، شاه بی لشکر، ای تن بی سر غرق خون پیکر ارباب، عشق من ارباب، خون بدن ارباب بی کفن ارباب «ارباب، سیدی العشان» شاعر : محمد رسولی
-
نجوا با امام زمان (عج) - آقا جون هزار ساله انگار که چشم انتظارم هزار ساله انگار برات بیقرارم هزار ساله و دیگه طاقت ندارم رحمی کن به چشمایی که چشمبراه تو موندن هزار سال برات جمعهها ندبه خوندن پای عهدشون با تو موندن که موندن مگه غصه ما، یه روز و دو روزه؟ نذار بیشتر از این، دل ما بسوزه نذار بیشتر از این، بمونیم پریشون سحر میشه پس کی، خدا شام هجرون ؟ «اباصالح الغوث» یا مهدی من از بچگی عاشقت بودم آقا دلم هری میریخت تا اسمت میومد دلی که فقط دم ز عشق تو میزد میگفتم یه روز لایق دیدنش میشه چشمام منم تو سپاه جوونای آقام جز این باشه این زندگی رو نمیخوام قبول دارم آقا، که لایق نبودم ولی باورم نیست، که عاشق نبودم قبول دارم آقا، که غرق گناهم هنوز ندبهخونم، هنوز چشبراهم «اباصالح الغوث» حسین جان.. یه اسب هراسون تو گرد و غباره میاد سمت خیمه ولی بی سواره پر از زخمه...از یالشم خون میباره از میدون نیومد چرا صوت الله اکبر؟ از اون شاه بی لشگر تشنه حنجر چی دیدم تو اون گرد و خاک؟... برق خنجر بهجز دست آتیش، زیر هرم خورشید کسی حال ما رو، نپرسید... نپرسید چه تلخه خدایا، شروع یتیمی چه بی رحمه دنیا، ولی تو رحیمی «حسین جان حسین جان» شاعر : دکتر محمدمهدی سیار
تاکنون نظری ثبت نشده است.